Ο σοφός λαός μας έχει πολλές παροιμίες. Βγαλμένες όλες από βιωματικές εμπειρίες αιώνων. Μια από αυτές λέει ότι: “Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται”. Την υπενθυμίζω απλά παρακολουθώντας τους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για τα αποτελέσματα των χθεσινών φοιτητικών εκλογών. Οχι γιατί έχουν την αίγλη του παρελθόντος, μια και κυρίαρχο για εμένα σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές ήταν η αποχή, αλλά γιατί η Κουμουνδούρου βγήκε την ευκαιρία να πανηγυρίσει.
Αρχίσαν λοιπόν σε όλα τα τηλεοπτικά τραπέζια και όχι μόνο να μιλούν για το μήνυμα που έστειλαν οι φοιτητές στην Κεραμέως και στον Μητσοτάκη, για τα όσα…κακά κάνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Για αυτό και η ΔΑΠ (φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στη ΝΔ) βούλιαξε και άλλα πολλά.
Δεν θα πω ότι η κάθε φοιτητική παράταξη χρόνια τώρα δίνει τα δικά της αποτελέσματα και σε αυτά που έδωσε η ΔΑΠ είναι πρώτη με ποσοστό που αγγίζει το 46%. Αλλά σε κάτι που συμφώνησαν όλες οι παρατάξεις.
Η φοιτητική παράταξη που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα του 32% στις τελευταίες εκλογές έλαβε ποσοστά χειρότερα και από αυτά του πάλαι ποτέ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Περίπου στο 2,5-3%!
Και εδώ ξεκινά η γελοιότητα του πράγματος και η επιβεβαίωση της παροιμίας που έγραψα στην εισαγωγή του κειμένου μου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάτωσε στις φοιτητικές εκλογές και βγήκαν να πανηγυρίσουν όχι γιατί πήγαν καλά οι ίδιοι αλλά γιατί πήγε καλά η Πανσπουδαστική. Η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ!
Οι άνθρωποι δεν πάνε καλά. Όπως συμπεριφέρονται στις εθνικές εκλογές θα πανηγυρίζουν γιατί ανέβηκε το ΠΑΣΟΚ και θα μιλάνε για θρίαμβο της δημοκρατικής παράταξης ακόμη και εάν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος και καταϊδρωμένος.
Αντί λοιπόν να ανησυχήσουν γιατί οι νέοι με ποσοστό συντριπτικό τους γύρισαν την πλάτη, εκείνοι αναζητούν σανίδα σωτηρίας στο ΚΚΕ. Τα ίδια εμφανίστηκαν και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και στην Αυτοδιοίκηση, αλλά στην Κουμουνδούρου, αντί να ανησυχούν για το φιάσκο, κοιτάνε τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Οι φοιτητές έστειλαν μήνυμα και μάλιστα ηχηρότατο. Αλλά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ. Οσο για την κυβερνητική παράταξη, εκείνο που πρέπει να την ανησυχήσει είναι η μεγάλη αποχή. Και αυτό γιατί δείχνει μια απογοήτευση των νέων καθώς στα Πανεπιστήμια καθυστέρησαν πολλά, χαρακτηριστικό το θέμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας και τα όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη, αλλά κυρίως τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει όσο θα έπρεπε.
Και αυτό πρέπει να το δουν σοβαρά.
Οχι γιατί πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί κάτι λένε οι φοιτητές. Ας τους ακούσουν για να μην φτάσει η αποχή και στις εθνικές εκλογές, σε ποσοστά ρεκόρ.
