Τελικά ο Πούτιν, κατάφερε να αφυπνίσει και τη χώρα μας στο ενεργειακό. Διότι αλήθεια είναι ότι το φτηνό μέχρι χθες φυσικό αέριο το οποίο πωλούσε η Ρωσία, εγκλωβίζοντας όπως απεδείχθη πολλές χώρες και τη δική μας στο ενεργειακό, είχε κολλήσει τις όποιες προσπάθειες για να εκμεταλλευτούμε τους δικούς μας φυσικούς πόρους. Εστω και αργά καταλάβαμε ότι η πολιτική αυτή ήταν λάθος και τώρα τρέχουμε για να προλάβουμε ώστε να καλύψουμε το χαμένο χρόνο.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε σήμερα ότι οι έρευνες αφορούν έξι εκτάσεις. Η μια είναι στην ηπειρωτική Ελλάδα στην περιφέρεια Ηπείρου και οι άλλες πέντε σε θαλάσσιες περιοχές. Στο Ιόνιο, στον Κυπαριασσιακό Κόλπο και στην Κρήτη.
Μην περιμένει κανείς ότι από τη μια μέρα στην άλλη, θα βρεθούν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα, και θα πέσουν μάλιστα γρήγορα και στην αγορά. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα αλλάζει στρατηγική και στο ενεργειακό και αυτό είναι το θετικό της κρίσης που δημιούργησε ο πόλεμος. Μας υποχρέωσε να σκεπτόμαστε ξανά ένα νέου τύπου Εθνικό Σχέδιο, που θα εμποδίσει τη χώρα μας να είναι όμηρος, οποιουδήποτε κράτους και οποιουδήποτε συμφέροντος. Ας ελπίσουμε αυτές οι προσπάθειες να μην εγκαταλειφθούν πάλι και να μην μείνει θαμμένος και ξεχασμένος ο ενεργειακός μας πλούτος.
Η Ελλάδα σίγουρα, δεν μπορεί να γίνει Αλβανία του Χότζα. Δεν μπορεί να μετατραπεί σε μια περίκλειστη χώρα. Αλλά εάν πραγματικά θέλει να αντέξει στις προκλήσεις που έρχονται πρέπει να δημιουργήσει ένα σχέδιο τέτοιο που σε βασικά προϊόντα, πρέπει να έχει αυτάρκεια.
Παράλληλα οφείλει να εκπαιδεύσει τους πολίτες σε μια νέα διατροφική και ενεργειακή λογική.
Μόνο με αυτό το σκεπτικό, θα μπορέσουμε να ατενίσουμε το δύσκολο μέλλον με αισιοδοξία. Δεν είναι τυχαίο, ότι ιστορικά τα Κράτη – Πόλεις είχαν δομηθεί με βάση την αυτάρκειά τους. Τα προδρομικά αυτά κύτταρα δημοκρατίας και οικονομικής οργάνωσης, οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε. Αυτό το μοντέλο, του Κράτους – Πόλης είναι που πρέπει να περιλαμβάνει ο σχεδιασμός της πατρίδας μας, για τη νέα εποχή. Είναι αδιανόητο η Ελλάδα, να έχει γίνει μεταπράτης στη γεωργία και όχι παραγωγός.
Η άσκηση είναι δύσκολη, γιατί κυρίως πρέπει να αλλάξουμε ριζωμένες αντιλήψεις. Αλλά ο πρωτογενής τομέας είναι ο κοιμώμενος γίγαντας που πρέπει να ξυπνήσουμε. Καλός ο τουρισμός, αλλά ακόμη καλύτερος ο …αγροτουρισμός. Για αυτό και επαναλαμβάνω ότι πρέπει να αρχίζουμε να επενδύουμε στη γη όχι ξενοδοχειακά μόνο, αλλά κυρίως παραγωγικά. Μόνο έτσι θα πατήσουμε και πάλι στα πόδια μας. Γιατί είναι ειλικρινά ντροπή, να εισάγουμε στάρι , καλαμπόκια και χρυσάνθεμα και να μην αξιοποιούμε τα χωράφια μας που αργοπεθαίνουν από την εγκατάλειψη. Και προκαλεί θλίψη να πωλούν κτηνοτρόφοι τα κοπάδια τους γιατί δεν έχουν τροφή να τους δώσουν.
Η λύση ίσως να είναι πιο απλή από ότι πιστεύουμε. Φτάνει από τα καταναλωτικό μοντέλο να περάσουμε σε αυτό της αυτάρκειας.
