Μπορεί να πιστεύουμε ότι τα έχουμε δει όλα, αλλά χωρίς να θέλω να σας χαλάσω τη διάθεση τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Η τραγωδία που συνεχίζεται στην Ουκρανία και κάθε ημέρα που περνά, φέρνει νέα θύματα, χιλιάδες πρόσφυγες και οικονομίες που κλυδωνίζονται είναι η αρχή της μεγάλης αλλαγής που περιμένει τον δυτικό κόσμο.
Τα…τελεσίγραφα που στέλνουν οι Ρώσοι στην Μαριούπολη, σηματοδοτούν την νέα φάση του πολέμου, που θα φέρει νέο πόνο, νέες καταστροφές και εκατοντάδες νεκρούς. Οι εικόνες που αρχίζουμε να συνηθίζουμε πλέον, μέσα από τα κανάλια, είναι ένα ακόμη από τα επικίνδυνα, φαινόμενα που μπαίνουν στην καθημερινότητά μας.
Και όταν ο τρόμος γίνεται…συνήθεια, όπως έγινε με την πανδημία τίποτε καλό δεν προμηνύεται.
Όταν πάνω από δέκα εκατομμύρια άνθρωποι, (όσο περίπου ο πληθυσμός της Ελλάδας) στην συντριπτική τους πλειοψηφία παιδιά και γυναίκες, ήδη έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς, τότε κάποιοι μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι έρχεται στις κοινωνίες της Ευρώπης.
Ο κόσμος μας αλλάζει. Το δυστύχημα είναι ότι δεν το συνειδητοποιούμε. Και εδώ στην πατρίδα μας, αντί να καθίσουμε στο τραπέζι, και να συνεννοηθούμε χαράζοντας σε κάποια πράγματα μια εθνική στρατηγική, τσακωνόμαστε καθημερινά, σαν να ζούμε αλλού, ή σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε.
Αντί να συνεννοηθούμε η αξιωματική αντιπολίτευση καθημερινά ανεβάζει τους τόνους, ζητώντας εκλογές, λες και είναι πανάκεια για τα όσα έρχονται.
Και τα όσα έρχονται είναι δύσκολα. Ακρίβεια, διατροφικές ελλείψεις, προσφυγικό, κλιματική κρίση, είναι μπροστά μας. Ο τουρισμός παρά την αισιοδοξία που υπάρχει, θα δεχθεί πλήγματα με ότι αυτό θα σημάνει για τις τοπικές κοινωνίες και τις τοπικές οικονομίες.
Τα προβλήματα, δυστυχώς είναι μπροστά μας. Και εάν δεν καθίσουν να συνεννοηθούν, οι πολιτικές δυνάμεις, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη δυσκολότερα για τους πολλούς και την οικονομία.
Για αυτό ας σοβαρευτούν και να σταματήσουν τα λαϊκίστικα παιχνίδια, που πυροδοτούν εντάσεις. Ας σταματήσουν να εξαπατούν την κοινωνία όπως έκαναν στο παρελθόν, τάζοντας στους πάντες τα πάντα.
Κάνοντας εκ του ασφαλούς πλειοδοσία, στα όσα δίνει η κυβέρνηση. Διότι ο λογαριασμός, θα έρθει αργά ή γρήγορα. Το έργο το έχουμε δει ξανά. Και το εισιτήριο δεν το πλήρωσε ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλοι εμείς…