*Για τις αγορές η είδηση της Πέμπτης δεν ήταν, πως διόρθωσαν με το που διαψεύστηκαν ( ; ) οι προσδοκίες (άραγε ποιων) για θετική έκβαση της συνάντησης της Αττάλειας. Αυτή είχε “τιμολογηθεί” από την προηγούμενη (Τετάρτη) και ας λένε ότι θέλουν οι αδαείς. Ούτε η στάση της ΕΚΤ, ειδικότερα της Christine της καρδιάς μας, αλλά ο “πάγος” που επιχειρεί να βάλει το Βερολίνο στην έκδοση “κοινού χρέους” προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι πρωτοφανείς συνέπειες της νέας κρίσης-μετά αυτήν του Covid-19- με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ωστόσο, κατά την εκτίμηση παραγόντων οι οποίοι γνωρίζουν εκτιμούν, πως το θέμα δεν έχει κλείσει καθότι το Παρίσι είναι υπέρ μίας τέτοιας πρωτοβουλίας. Περιττό να ειπωθεί, πως στο πλευρό του Εμανουέλ Μακρόν συντάσσεται ο Μάριο Ντράγκι. Και, ότι στην ίδια γραμμή εμμένει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και πολύ καλά κάνει.

*Το Whatever it Takes μπορεί να έχει-πλέον- γαλλικό parfum, αλλά επί της ουσίας μεταφράζεται σε στήριξη στην Ελλάδα με αγορές ομολόγων και μετά την λήξη του ΡΕΡΡ. Πάλι καλά, που υπάρχει και η ΕΚΤ, ακόμη καλύτερα που διάδοχος του Mario ήταν η Christine. Φαντάζεστε κάποιον αλά Jens, να λείπει.

*Περιχαρής χθες ο Φωκίων Καραβίας. Και πως να μην είναι ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Eurobank, καθώς η τράπεζα, όχι μόνο παρουσίασε κέρδη 2021 πέραν των προβλέψεων, αλλά είναι η πρώτη, που σηματοδοτεί την επιστροφή προς την κανονικότητα. Για πρώτη φορά, από το 2008, μία συστημική τράπεζα θα διανείμει μέρισμα (χρήσης 2022 τον Μάρτιο του 2023).

*Για την στοχευμένη έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού σε συγκεκριμένες κατασκευαστικές εταιρείες, τα ξέρετε από χθες-προχθές (λέγεται, πως βράδυ- Τρίτης- έφυγαν από τα γραφεία της ΕΛΛΑΚΤΩΡ). Για το “καρφί” που έδωσε τους πρώην συναδέλφους του, επίσης κυκλοφορούν ονόματα και διευθύνσεις. Είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα, σύμφωνα με την θεϊκή ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου στην ταινία “Ο Ατσίδας”.

*Αναφορικά με την καταστροφή (μετά από βομβαρδισμό) των αποθηκευτικών εγκαταστάσεων της ΕΛΤΟΝ έξω από το Κίεβο, πρέπει να διευκρινισθεί πως δεν ήταν ιδιόκτητες, αλλά ενοικιαζόμενες, τα εμπορεύματα που καταστράφηκαν ήταν πλήρως ασφαλισμένα (ακόμη και περίπτωση πολέμου), ενώ η έκθεση της εταιρείας χημικών στην αγορά της Ουκρανίας δεν ξεπερνά το 2%. Εάν ο Νίκος Παπαθανασίου (ιδρυτής και βασικός μέτοχος) είχε πετύχει την συμφωνία για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή (με ένα ποσοστό κοντά στο 15% του μ.κ) θα ήταν 1.000% διασφαλισμένος. Αλλά τα οικογενειακά/μετοχικά… Μέσα Δεκεμβρίου η Ελένη Παπαθανασίου είχε μεταβιβάσει 1,32εκατ. μετοχές στις 3 κόρες της Άλκηστη, Ηλέκτρα και Παναγιώτα.

*Δεν μπορεί να καταλάβει η αγορά τι στο καλό συμβαίνει με τα Πλαστικά Θράκης. Εντελώς απογοητευτική η χρηματιστηριακή εικόνα της μετοχής στο ταμπλό. Άραγε Eurobank Equities και Alpha Finance- εκ των εμπειρότερων και εγκυρότερων της αγοράς- τι είδους m/m κάνουν.

*Τα λέγαμε χθες για τον ΟΤΕ, για τους… δράκους που κυκλοφορούν ορισμένοι. Όφειλα να ξεκαθαρίσω ακριβώς πως έχει η κατάσταση. Από τις ελάχιστες του δείκτη με θετικό πρόσημο η μετοχή, στα 16,20 ευρώ. Όταν ένα αφεντικό, όπως η Deutsche Telekom έχει στο τιμόνι ενός τέτοιου ομίλου έναν Τσαμάζ από το 2010 και του ανανεώνει την θητεία μέχρι το 2024 (και βλέπουμε) μην το ψάχνετε.

*Και για την αξιοπρόσεκτα ανθεκτική συμπεριφορά της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής τα λέγαμε πρόσφατα. Από τα 12,12 ευρώ ελάχιστη τιμή στις 12/2 και τα 12,44 στις 8/3 στα 13,44 ευρώ χθες. Ο.Κ δεν είναι δα και “χθεσινός” ο Περιστέρης, αλλά και για το EnergyPlay ότι και να γίνει δεν θα έχει αυτές τις αποτιμήσεις σε 9 σε 12 μήνες. Στα 1,56 δισ. ευρώ η αποτίμηση.

*Πηγαίνει, διαβάζω, ο Gerhard Schroeder στον Βλαδίμηρο, να μεσολαβήσει και bla, bla… σαν να λέμε ο πρώην SPD, Καγκελάριος, αρχιπαράγων της GazProm… ποιος δουλεύει ποιον. Όμως, εγώ θα σας πάω αλλού και από αλλού. Ποιος ήταν ο διαπρύσιος πρωτοστάτης του αγώνα για την κατάργηση των Πυρηνικών στην Γερμανία; Με συνέπεια η πρώτη οικονομία της Ευρώπης να εξαρτηθεί ενεργειακά κατά 60% από την Ρωσία; Μέσω της Γερμανίας εγκλωβίστηκε-σχεδόν- όλη η ηπειρωτική Ευρώπη ενεργειακά από τη Μόσχα; αλλά και τώρα, μέσω της αρνησικυρίας των Γερμανών στον αποκλεισμό προμήθειας του ρωσικού αερίου; Ευτυχώς το Παρίσι, ακολούθησε contrarian πολιτική και χάρη στα Πυρηνικά της έχει την-συγκριτικά- μικρότερη εξάρτηση από το ρώσικο φ/α. Μια φορά μοιραίος, για πάντα μοιραίος (για την Ευρώπη) ο προσφάτως διαγραφείς από σημαίνον μέλος της Borussia Dordmund και στη συνέχεια από το SPD.

*Ρώτησα γνωστό-γνώστη των εξοπλιστικών, εάν θα μπορούσε η Ελλάδα να αναλάβει τμήμα της συμπαραγωγής των Leopard και F-16 ή ακόμη μερών του πυρηνικού εργοστασίου στην Βουλγαρία (που προωθεί διακαώς η Πρεσβεία/μία είναι). Θα μπορούσαμε, ήταν η απάντηση του, εάν οι κυβερνώντες (νυν και πρώην) είχαν προνοήσει να εξυγιάνουν και εκσυγχρονίσουν την ΕΑΒ. Μα είναι δυνατόν, σκέφτεσαι, τόσο πια…

*Μεγαλύτερη έκθεση- από τις χώρες μέλη της Ευρωζώνης- έχει το γερμανικό τραπεζικό σύστημα είτε άμεσα (αγορές χρέους) είτε έμμεσα (συναλλαγών πετρελαίου/φυσικού αερίου) και δεδομένης της αδυναμίας/απαγορευτικού πρόσβασης της Μόσχας στα ταμειακά αποθέματα ο κίνδυνος στάσης πληρωμών είναι ορατός. Συνδυαστικά με τις υποχρεώσεις του ρωσικού Δημοσίου και τα εταιρικά ανοίγματα, ειδικότερα των πετρελαϊκών ομίλων, μεταλλουργικών κολοσσών δευτερευόντως επιχειρήσεων με παραγωγή σε εμπορεύματα. Για παράδειγμα, μεθαύριο (Κυριακή) θα πρέπει να πληρωθεί ένα εταιρικό bond της Rosneft (ύψους 2 δισ$), ενώ ακολουθούν λήξεις των RusAl κ.α την ώρα που τράπεζες όπως η ING, Societe Generale, Credit Suisse έχουν σταματήσει την έκδοση εγγυητικών και κορυφαίοι όμιλοι εμπορίας πετρελαίου όπως η Trafigura, η Vitol  κάτοχοι μεγάλων ποσοτήτων ρωσικού πετρελαίου (σε συμβόλαια) αδυνατούν να το πουλήσουν, κολοσσοί διύλισης της σκανδιναυϊας Preem (σουηδική), Neste Oyj το αντικαθιστούν (κυρίως) με Σκωτίας και βόρειας Ευρώπης.

*Αν θέλεις να δεις τι θα γίνει στο μέλλον, μελέτησε καλά το παρελθόν. Και τι πιο… διδακτικό όταν η συζήτηση φτάνει στον πληθωρισμό από το να μελετηθεί το σχετικό διάγραμμα. Ιδού λοιπόν τα ευρήματα: είναι προφανές ότι η χώρα δεν βιώνει για πρώτη φορά εκρηκτική αύξηση τιμών. Είναι φυσικά η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει σε περιβάλλον ευρώ. Ο υψηλότερος πληθωρισμός στην ιστορία μας καταγράφηκε τον Ιανουάριο του 1974 με το ιστορικό υψηλό όλων των εποχών στο 33,7%. Όσο για το ιστορικό χαμηλό καταγράφηκε το 2013 εν μέσω της βαθιάς ύφεσης της μνημονιακής περιόδου η οποία έριξε τον δείκτη τιμών καταναλωτή στο αρνητικό -2,9%. Όσο για τον μέσο πληθωρισμό στην ιστορία μας –και συγκεκριμένα από το 1960 μέχρι το 2022- έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή στο 7,95%. Τι σύμπτωση, κοντά στα επίπεδα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο πληθωρισμός αυτή τη στιγμή ή για την ακρίβεια στα επίπεδα που προβλέπεται ότι θα φτάσει ο πληθωρισμός τον Μάρτιο.

*Αν κάποιος πάει και λίγο πιο βαθιά στην ανάλυση θα διαπιστώσει και άλλες ιδιαιτερότητες της περιόδου που διανύουμε. Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί στην ιστορία μας που ο πληθωρισμός δεν έχει προέλθει από το σκέλος της ζήτησης από το σκέλος του κόστους. Έχουμε ράλι τιμών όχι διότι αυξήθηκαν οι μισθοί και η ζήτηση των προϊόντων αλλά γιατί καταγράφεται παγκόσμια ανωμαλία στο σκέλος της προσφοράς και μάλιστα σε περισσότερα μέτωπα από κάθε άλλη φορά. Προοπτική καθολικής αύξησης των μισθών δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή προκειμένου οι πληθωριστικές πιέσεις να αποκτήσουν μόνιμα χαρακτηριστικά γι’ αυτό και διατυπώνονται ελπίδες ότι η καταιγίδα θα διαρκέσει μεν περισσότερο από ότι πιστεύαμε χωρίς όμως να έχει μόνιμα χαρακτηριστικά.

*Ας σημειώσουμε και κάτι ακόμη πρωτόγνωρο: είναι το πρώτο πληθωριστικό κύμα που συνοδεύεται από μηδενικά επιτόκια στο σκέλος των καταθέσεων και εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια στο σκέλος των δανείων. Αυτό θα διατηρηθεί μόνο αν αρχίσει η άμεση αποκλιμάκωση του πληθωρισμού από το β’ εξάμηνο. 

*Το… καλό, σας το άφησα για το τέλος, καθώς ως επενδυτές θα αναλογιστείτε τι άλλο μπορεί να μας βρει. Και όμως, σας θυμίζω, πως μέσα στον Μάρτιο λήγουν ομόλογα (νομίζω 20 δισ$) της Evengrade από τα συνολικά 300 plus δισ. που έχει η κινεζική… Lehman (στα 185 δισ. το ΑΕΠ μας/για να έχουμε και σχετική τάξη μεγέθους). Θα τα πληρώσει; θα τα πάρει πάνω του το Πεκίνο; το ΚΚΚ; ποιος;

*Άντε και καλό Σ.Κ, τι άλλο να μας βρει… από Δευτέρα.