Δεν θα ασχοληθώ, με την Μαρία Ζαχάροβα. Η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών κάνει τη δουλειά της. Και η δουλειά της είναι να υπερασπίζεται, όπως εκείνη πιστεύει τα συμφέροντα της πατρίδας της. Τώρα εάν κάνει καλό στη Ρωσία με τα όσα λέει και πράττει, θα κριθεί.
Όπως έχει ήδη κριθεί το ψέμα και η ειρωνεία της, όταν επιχειρούσε να πείσει τον κόσμο ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να εισβάλλει στην Ουκρανία. Όταν τάχα μου δήθεν υποστήριζε , ότι Πέμπτες δεν γίνονται πόλεμοι, και να της πουν οι Δυτικοί πότε θα μπουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία για να προγραμματίσει τις διακοπές της.
Μόνο για αυτά η κυρία Ζαχάροβα, θα έπρεπε να μπει στο πάνθεο των μεγάλων ψευτών.
Αλλά ας πάμε στην ουσία. Εδώ και καιρό είχα επισημάνει το μεγάλο κίνδυνο που υπάρχει: Να πλακωθούμε εμείς μεταξύ μας για την τραγωδία που συμβαίνει στην Ουκρανία, εξαιτίας της ρωσικής εισβολής.
Παρακολουθώντας εδώ και μέρες το διαδίκτυο, βλέπω να ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός νέου τύπου διχασμού. Λες και η ζωή είναι άσπρο – μαύρο. Από τη μια οι Ουκρανόφιλοι και από την άλλη οι Ρωσόφιλοι. Και το δηλητήριο και οι… βόμβες μεταξύ των δυο πλευρών να παίρνουν και να δίνουν.
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Η Ζαχάροβα και η κάθε Ζαχάροβα, έχει διαβάσει καλά το λαό μας. Από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης κάνουν το ίδιο κόλπο. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, γνωρίζοντας το σαράκι του διχασμού που μας διακατέχει, το ανατροφοδοτούν σε κάθε ευκαιρία. Είμαστε έτοιμοι,200 χρόνια μετά την επανάσταση που πριν λίγο καιρό εορτάσαμε ως Έθνος, να ξαναχωριστούμε σε ρωσόφιλους, αγγλόφιλους, γαλλόφιλους. Λες και δεν διδαχτήκαμε τίποτε από το πόσο ακριβά πληρώσαμε τους διχασμούς μας.
Ας σοβαρευτούμε, γιατί τα πράγματα είναι επικίνδυνα για να τσιμπάμε στην κάθε βλακεία. Είμαστε ακόμη στην κορυφή του παγόβουνου. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το τι μας έρχεται, σε πρώτη φάση σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Ας κατεβάσουμε τους τόνους, και κυρίως να μην πέφτουμε στις παγίδες της κάθε Ζαχάροβας.
Νισάφι πια. Τι άλλο πρέπει να πάθουμε για να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει να διχαζόμαστε. Ας έχει ο καθένας την άποψή του. Δικαίωμά του είναι. Αλλά πάνω από όλα, όλοι μα όλοι είμαστε Έλληνες και πατριώτες. Όχι δυο γάιδαροι που πλακώνονται σε ξένο αχυρώνα…
