Εάν δεν υπήρχε αυτή η τραγωδία, που βιώνει ο λαός της Ουκρανίας, με τους δεκάδες νεκρούς από την εισβολή του κόκκινου στρατού του Πούτιν, θα λέγαμε ότι τα πράγματα είναι για γέλια και για κλάματα.
Δυστυχώς αρκούμαστε να πούμε ότι είναι μόνο για κλάματα. Αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω την…ευαισθησία των Αριστερών αυτής της χώρας.
Και γίνομαι συγκεκριμένος. Φαντάζεστε αυτό που έκαναν οι Ρώσοι να το είχαν κάνει οι Αμερικανοί, τι θα γινόταν; Που θα βρισκόντουσαν τα οργισμένα νιάτα του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών δυνάμεων; Θα είχαν στρατοπεδεύσει έξω από την Αμερικανική Πρεσβεία των ΗΠΑ και θα φώναζαν το γνωστό σύνθημα : Φιονιάδες των λαών Αμερικάνοι. Θα ηδονιζόντουσαν με τον κακό εχθρό και θα ξεσάλωναν στο διαδίκτυο. Ελα μου, όμως που τους κυνηγά ακόμη το φάντασμα της ΕΣΣΔ. Που να τολμήσουν να συγκεντρωθούν έξω από την πρεσβεία της Ρωσίας και να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα που διαπράττουν κατά του λαού της Ουκρανίας.
Που να φωνάξουν φονιάδες των λαών Ρώσοι. Αχνα. Κουβέντα δεν έβγαλαν οι σύντροφοι. Σύρθηκαν σε μια ανακοίνωση κατά του…,ιμπεριαλισμού και καθάρισαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα και την καταγράφω μπας και ξυπνήσουν κάποτε κάποιοι που θέλουν να δηλώνουν και …προοδευτικοί.
Αλλά απορώ, γιατί δεν τολμούν, εκεί στο σπίτι του λαού, που βέβαια ο λαός δεν μπαίνει, παρά μόνο τα κομματικά στελέχη και αυτά κατόπιν ελέγχου, ούτε καν τα όργανα της Πολιτείας, δεν τολμούν να περάσουν.
Ούτε φυσικά είδαμε τα στελέχη του Περισσού να ξεσπαθώνουν κατά του Πούτιν για τα όσα εγκληματικά διαπράττει. Φαίνεται ότι φοβούνται ότι κάτι ξέρει ο πρώην αρχηγός της KGB και για αυτό δεν τον αγγίζουν.
Αντε και πες το ΚΚΕ να το καταλάβουμε. Η ευαίσθητη για τον Κουφοντίνα νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ τι έγινε; Εχασε μετά το σήμα της ειρήνης και το δρόμο για την πρεσβεία της Ρωσίας;
Κουβέντα και αυτή; Αχνα; Για αυτό λέω και πάλι. Δημοκράτης και προοδευτικός είναι εκείνος που διαμαρτύρεται σε κάθε εισβολέα. Οχι επιλεκτικά και φυσικά όχι με σύνδρομα πατερούλη. Αντε γειά σύντροφοι. Για τους συναδέλφους που λειτούργησαν ως πλυντήριο του Πούτιν, μόνο θλίψη. Αλλά και κατανόηση. Διότι η Σιβηρία για μας είναι μακριά, για αυτούς τόσο κοντά…
