Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει άλλη γραμμή; Να μην γνωρίζει η αριστερά του, τι ποιεί η (πιο) αριστερά του; Φοβούμαι πως πια, όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεδειγμένα, όσο και εάν θέλει ένα κομμάτι του, να δημιουργήσει μια νέα ομάδα, και ένα νέο αφήγημα, ούτε το ένα έχει καταφέρει ούτε το άλλο.
Και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, τόσο το ερώτημα που θα γίνεται προς τον Αλέξη Τσίπρα, θα είναι το με ποιους θα κυβερνήσεις εάν στο απίθανο σενάριο κέρδιζες όχι αυτές τις εκλογές, όποτε και εάν γίνουν , αλλά τις μεθεπόμενες. Διότι αυτές όποτε και εάν γίνουν έχει καταφέρει να τις χάσει από τα αποδυτήρια.
Και εκεί το κενό είναι μεγάλο. Διότι εκείνο που δεν καταλαβαίνει ο τέως πρωθυπουργός, είναι ότι πλέον δεν μπορεί να…αιφνιδιάσει καθώς έχει μεσολαβήσει κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και όλοι γνωριζόμαστε.
Εάν κοιτάξει το κάδρο βλέπει όλους όσους απέτυχαν στα χρόνια που η Κουμουνδούρου, είχε μετακομίσει στο Μαξίμου.
Και αυτό είναι το μεγάλο λάθος του κ. Τσίπρα. Ότι δεν έχει ανοίξει τα παράθυρα στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ για να μπει φρέσκος αέρας. Να πιστέψει και να στηρίξει ανθρώπους, άφθαρτους και όχι σε υλικά που αποδείχτηκαν ότι πάνω τους δεν μπορεί να επενδύσει κανείς. Να δημιουργήσει πρόσωπα στην Αυτοδιοίκηση, στο Συνδικαλισμό, στις τοπικές κοινωνίες που θα δημιουργήσουν ως πολλαπλασιαστές.
Διότι όσο και αν φωνάζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζει την αλήθεια. Όπως την γνωρίζουν και όσοι είναι γύρω του. Σε αυτό το κόμμα της Αξιωματικής παίρνει κάτω από τη βάση.
Τις δημοσκοπήσεις που έχουν οι αντίπαλοί του, τις έχει και ο ίδιος. Βλέπει λοιπόν ότι δεν ξεκολλάει με τίποτε από τις χαμηλές πτήσεις που καταγράφει. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημά του, και επιχειρεί να με πόλωση, τοξικότητα, και σκληρό ροκ, να συγκρατήσει τις διαρροές στο κόμμα του.
Εχασε πολύτιμο χρόνο και τώρα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις ποντάροντας στην καταστροφολογία και στο…μαύρο και όχι στο πως θα τον εμπιστευτούν ξανά οι Ελληνίδες και οι Έλληνες. Να καταστρώσει ένα πρόγραμμα τέτοιο που να μην παραπέμπει σε πλειστηριασμό προσφορών. Ο κόσμος κουράστηκε από αυτά και δεν εμπιστεύεται.
Εάν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσει αυτήν την τακτική θα μείνει στην ιστορία σαν ο αρχηγός που έβλεπε τα τρένα της εξουσίας να περνούν. Και αντί να κάνει παρένθεση της κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα κινδυνεύσει να γίνει ο ίδιος παρένθεση.
Ειλικρινά το τι θα κάνει, μπορεί να φαίνεται ότι αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά είμαι της άποψης ότι δεν μπορεί να μην αφορά την κοινωνία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι πυλώνας του κοινοβουλευτισμού. Και πραγματικά αποτελεί θλίψη ότι έχει φτάσει το πολιτικό σύστημα σε τέτοιο σημείο που οι δυο αρχηγοί να μην συνομιλούν.
