Πώς είναι δυνατόν ένα προϊόν μαζικής κατανάλωσης και ουσιαστικά συνδεδεμένο με την επιβίωση των νοικοκυριών ή τη λειτουργία των επιχειρήσεων να κοστίζει 70 ευρώ αλλά να φτάνει να πωλείται προς 330 ευρώ; Και πόσο εύκολο είναι αυτή την ακραία κερδοσκοπία να προσπαθούν μεμονωμένα οι ευρωπαϊκές χώρες να προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν με μέτρα επιδοματικού χαρακτήρα;
Ο λόγος φυσικά για την ηλεκτρική ενέργεια. Και ο προβληματισμός, ανήκει σε ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος, διατυπώνεται δε την ώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν στις Βρυξέλλες το μείζον (όπως εξελίσσεται) θέμα της ενεργειακής κρίσης. Ποιο είναι λοιπόν το μεγάλο ερώτημα; Θα αλλάξει κάτι σε ευρωπαϊκό επίπεδο το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα; «Θα δούμε», είναι η απάντηση του κυβερνητικού στελέχους, το οποίο δεν συντάσσεται με τις απαισιόδοξες προβλέψεις ότι για μια ακόμη φορά η ουσία θα χαθεί στις «κόντρες» Βόρειων και Νότιων.
Ο λόγος; Διότι, όπως αποτυπώθηκε και στον χάρτη με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας πανευρωπαϊκά, πλέον το θέμα δεν καίει μόνο όσους βρέχονται από τα νερά της Μεσογείου, αλλά συνολικά τους πάντες. Ίσως λοιπόν οι ακραίες διαστάσεις που λαμβάνει το κερδοσκοπικό παιχνίδι στην ενέργεια –με την τιμή του φυσικού αερίου στα 130 ευρώ η μεγαβατώρα και την τιμή της μεγαβατώρας του ηλεκτρικού ρεύματος να φτάνει στα 330 ευρώ- να βγάλει και κάτι θετικό: την κινητοποίηση της Ευρώπης για να επιστρέψουν οι τιμές σε πιο λογικά επίπεδα το συντομότερο δυνατό.
Αυτό βέβαια δεν θα γίνει ούτε μέσα στον Δεκέμβριο, πιθανώς και ούτε μέσα στον χειμώνα. Ως τότε, οι καταναλωτές θα πρέπει να περιοριστούν στα μέτρα στήριξης που θα ανακοινώνει η κυβέρνηση. Το Σάββατο, θα γίνει γνωστό από τον πρωθυπουργό ένα «πακέτο» που θα καλύψει τις ανάγκες για τον Δεκέμβριο. Τον Ιανουάριο, θα υπάρξουν νέες ανακοινώσεις για να «ξεχειμωνιάσουμε».
