Ο Όσιος Συμεών ο Θαυμαστορείτης (521-596) ήταν χριστιανός ασκητής του Βυζαντίου που έζησε τον 6ο αιώνα. Είναι άγιος της Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 24 Μαΐου. Γεννήθηκε στην Αντιόχεια και από πολύ νεαρή ηλικία, στράφηκε στον ασκητισμό επιλέγοντας ως μορφή άσκησης τον στυλιτισμό, εξ ου και η ονομασία του ως Νέος Στυλίτης. Αποσύρθηκε σε περιοχή έξω από την Αντιόχεια. Τα θαύματα που του αποδόθηκαν τον έκαναν να ονομαστεί ο τόπος άσκησής του, ως Θαυμαστό Όρος.
Σύντομα γύρω του, συγκεντρώθηκαν αρκετοί νέοι ασκητές ως μαθητές του, ενώ προσείλκυσε και πολλούς προσκυνητές. Ενώ αρχικά διέμεναν σε καλύβες, οι μαθητές του σύντομα κατασκεύασαν λίθινο οίκημα με ναό για την κάλυψη και των λατρευτικών αναγκών τους.
Το 1177 ο μοναχός Ιωάννης Φωκάς σε προσκυνηματική του ιεραποδημία στη Συροπαλαιστίνη περιγράφει “εν συνόψει τον απ’ Αντιοχείας μέχρις Ιεροσολύμων κάστρων και χωρών Συρίας, Φοινίκης και των κατά Παλαιστίνην Αγίων Τόπων”.
Στην αρχή του προσκυνήματός του φθάνει στην “περί τον Ορόντην Θεούπολιν Αντιόχου”, δηλαδή στην Αντιόχεια. Γράφει: “Εντεύθεν το περιβόητον της Δάφνης προάστειον παντοίων φυτών περιστεφανούται αναδρομή, και το Θαυμαστόν εστίν όρος, ου πολιστής ο θαυμαστός Συμεών.
Τούτοις ομορεί το Μαύρον όρος και ο Σκόπελος, εν οις πάλαι μεν πολλοί θεοφιλείς άνθρωποι τον Θεόν εκζητήσαντες εύρον, και νυν των σωζομένων εισί, και τας λόχμας των αυτών οικούσιν ορέων, εκείνου της καλλονής εφιέμενοι.”.
Αναφέρεται στο φημισμένο προάστιο της Δάφνης στο Θαυμαστό Όρος, ως κέντρο ασκητών, στην Κασταλία πηγή, στον ποταμό Ορόντη, στη Ρωσώ, στον Σκόπελο και στον Καύκασο, καθώς και στο μοναστικό ίδρυμα του Οσίου Συμεών του νέου Στυλίτη ή Θαυμαστορείτη, πάνω στην κορυφή του Θαυμαστού Όρους, που έχει υψόμετρο 479 μ.
Τον βίο του συνέταξε ο μαθητής του και κατοπινός επίσκοπος Κύπρου Αρκάδιος και ο Νικηφόρος Ουρανός. Πέθανε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών το 596. Η κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Νεάμτς (Mănăstirea Neamț) της Ρουμανίας.
Η κτητορική επιγραφή στην κορώνα στην οποία είναι τοποθετημένη η κάρα είναι του 1463 γραμμένη στα σλαβονικά και ανήκει στον Στέφανο Γ΄της Μολδαβίας (ή Στέφανος ο Μέγας και Άγιος).
Ο Στέφανος ο Μέγας ήταν Ιδιαίτερα ευλαβής ,πιστός, δίκαιος, ελεήμων και αγαπήθηκε από το λαό του τόσο πολύ που αποκαλείτο “άγιος” ενόσω ζούσε ακόμη. Επίσης, με τις εντυπωσιακές νίκες του εναντίον των Τούρκων, η φήμη του απλώθηκε στη δυτική Ευρώπη και μετά το θάνατό του η μορφή του έγινε σύμβολο του αντιοθωμανικού αγώνα.
