Ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, είναι νεκρός. Η δολοφονία του – με κατευθυνόμενο πύραυλο σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες – έγινε σε ιρανικό έδαφος και παρόλο που το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει προς το παρόν την ευθύνη, οι εξελίξεις προμηνύονται καταιγιστικές για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Η επίθεση στην κατοικία, όπου διέμενε στην ιρανική πρωτεύουσα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ξεκάθαρη παραβίαση της κυριαρχίας του Ιράν, σε μία περίοδο που ήδη υπήρχαν φόβοι για εξέλιξη του πολέμου της Γάζας σε περιφερειακή και παγκόσμια σύρραξη.
Οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν για πιθανή κλιμάκωση των συγκρούσεων με τη συμμετοχή του Ιράν και της Χεζμπολάχ. Η δολοφονία στην Τεχεράνη αποτελεί μια συμβολική πρόκληση για το Ιράν, επηρεάζοντας την περιφερειακή του θέση και τη στρατηγική αντίδρασής του.
Χωρίς να έχει γίνει κάποια ανακοίνωση περί της ανάληψης της ευθύνης για την επιχείρηση κατά του Παλαιστίνιου ηγέτη, είναι γνωστό ότι το Ισραήλ έχει ορκιστεί να εξαλείψει την ηγεσία της Χαμάς και έχει ιστορικό δολοφονιών στο Ιράν καθώς και επιχειρήσεων εναντίον ιρανικών στόχων.
Η Χαμάς από την πρώτη στιγμή κατηγόρησε το Ισραήλ μιλώντας για «προδοτική σιωνιστική επιδρομή στην κατοικία του» στην Τεχεράνη, ενώ το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει ότι το αίμα της Χανίγια «δεν θα πάει χαμένο».
«Το γεγονός ότι αυτό συνέβη την ώρα που η πρωτεύουσα του Ιράν έσφυζε από στρατό, λέει πραγματικά κάτι για την ικανότητα και την πρόθεση», δήλωσε ο Kabir Taneja, ειδικός στη Δυτική Ασία στο Ίδρυμα Ερευνών Observer, σε συνέντευξή του στην India Today Global.
Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς καταδίκασε επίσης τη δολοφονία, χαρακτηρίζοντάς την ως μια άνανδρη πράξη και μια επικίνδυνη εξέλιξη. Η πράξη καταδικάστηκε άμεσα και από Τουρκία και Ρωσία, με την Άγκυρα να την χαρακτηρίζει ειδεχθή, ενώ η Μόσχα μιλά για μια απολύτως απαράδεκτη πολιτική δολοφονία.
Για τους Παλαιστίνιους, η δολοφονία του Χανίγια είναι άλλη μια υπενθύμιση ότι το Ισραήλ χτυπά όπου και όποτε μπορεί και γι’ αυτό το λόγο κερδίζει συνεχώς έδαφος μια νέα πολιτική προσέγγιση που προκρίνει την ένωση όλων των Παλαιστίνιων.
Ασφαλώς τώρα είναι ένα ζήτημα αν οι διάφορες παλαιστινιακές οργανώσεις θα μπορέσουν να λάβουν αυτό το μήνυμα και κατά πόσο θα μπορέσουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να παρουσιάσουν μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση μεταξύ τους.
Μέχρι σήμερα, αυτές οι οργανώσεις είχαν αποτύχει να καταλήξουν σε μια πραγματική συμφωνία ενότητας. Παρά τις διάφορες δηλώσεις περί του αντιθέτου, στην πραγματικότητα οι Παλαιστίνιοι δεν κατάφεραν ποτέ να σχηματίσουν μια κυβέρνηση συναίνεσης που να λειτουργεί και να αντιμετωπίσουν αυτόν τον πόλεμο ενωμένοι. Οι λόγοι ήταν πολλοί και διάφοροι, συμπεριλαμβανομένης της εξωτερικής πίεσης.
Αναμφίβολα, η δολοφονία Χανίγια έρχεται σε μια ιδιαίτερα περίπλοκη στιγμή για τη Μέση Ανατολή, με τις κλιμακούμενες αντιπαραθέσεις μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ να απειλούν να επεκταθούν σε μια ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση και καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στη Γάζα, εν μέσω μιας καταστροφικής ανθρωπιστικής κρίσης.
Οι πρώτες αντιδράσεις εκ μέρους των ΗΠΑ ήρθαν από τον υπουργό Άμυνας Λόιντ Όστιν, ο οποίος καθώς ταξίδευε προς τις Φιλιππίνες σχολίασε ότι δεν πιστεύει ότι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή είναι αναπόφευκτος, αλλά αν το Ισραήλ δεχόταν επίθεση, οι ΗΠΑ θα βοηθούσαν στην υπεράσπισή του.
Ο Χανίγια είναι ο δεύτερος ανώτερος ηγέτης της Χαμάς που σκοτώνεται από την αρχή του πολέμου στη Γάζα. Τον Ιανουάριο, η ισλαμιστική οργάνωση είχε ανακοινώσει ότι ο αναπληρωτής επικεφαλής του πολιτικού γραφείου Σαλέχ αλ Αρούρι σκοτώθηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στην πρωτεύουσα του Λιβάνο,υ Βηρυτό. Ο Αρούρι θεωρούνταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς.
Αν και σύμφωνα με αναλυτές ο Χανίγια δεν είχε βαρύνουσα άποψη για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χαμάς, ο θάνατός του ασφαλώς θα έχει σημαντικές συνέπειες στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για τους Ισραηλινούς ομήρους και την κατάπαυση του πυρός.
«Ο λόγος για τον οποίο ο Χανίγια ήταν μεγάλη υπόθεση είναι η κεντρική του θέση στις διαπραγματεύσεις για τους ομήρους. Όλο και περισσότερο, ήταν το πρόσωπο που μιλούσε όχι μόνο με τους Καταριανούς – αλλά και με τους Αμερικανούς, τους Αιγύπτιους και σε κάποιο επίπεδο – είμαι σίγουρος – και με τους Ισραηλινούς», εκτιμά ο αναλυτής.
ΠΗΓΗ:ertnews
