Η μεταπασχαλινή περίοδος ξεκινά με την 3η έκδοση ελληνικού ομολόγου μέσα στο 2021. Αυτή τη φορά, επιλέγεται η 5ετία αφενός για να «γεμίσει» η καμπύλη των ελληνικών αποδόσεων -είχε προηγηθεί φέτος η έκθεση 10ετούς και 30ετούς- και αφετέρου για να εξασφαλιστεί ένα πολύ χαμηλό επιτόκιο, χαμηλότερο -αν όλα πάνε καλά- και της μισής ποσοστιαίας μονάδας.
Με δεδομένο ότι τα μέτρα στήριξης φέτος θα φτάσουν τουλάχιστον στα 15 δις. ευρώ (και με δεδομένο επίσης ότι το μεγαλύτερο κομμάτι αυτών των μέτρων επηρεάζει την εκτέλεση του προϋπολογισμού καθώς είναι λίγες πλέον οι χρηματοδοτικές διευκολύνσεις) και το φετινό πρόγραμμα δανεισμού του ΟΔΔΗΧ θα ξεχειλώσει (σ.σ από τα 12 δις. ευρώ θα φτάσουμε τουλάχιστον στα 15 δις. ευρώ) και το χρέος θα φτάσει στο νέο ιστορικό υψηλό των 352,5 δις. ευρώ με αποτέλεσμα να αντιστοιχεί στο 2ο υψηλότερο παγκοσμίως ποσοστό του 205% του ΑΕΠ.
Αυτά μέχρι τον Δεκέμβριο. Διότι από το νέο έτος, θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο αποκλιμάκωσης του χρέους κατά… 40 ποσοστιαίες μονάδες μέχρι το τέλος του 2024. Μπορεί οι 40 μονάδες να φαίνονται πολλές (και για κάποιους ακατόρθωτες) ωστόσο, στο οικονομικό επιτελείο και στον ΟΔΔΗΧ υπάρχει επιχειρηματολογία:
1.Το 2021 θα είναι η τελευταία χρονιά που θα κλείσει με τεράστια πρωτογενή ελλείμματα της τάξεως των 12 δις. ευρώ. Από το 2022, θα επιχειρηθεί να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός και από το 2023 θα επιστρέψουμε στα πρωτογενή πλεονάσματα του 2% για το 2023 και του 2,9% για το 2024. Είναι τα «λογικά» πλεονάσματα για τα οποία έχει μιλήσει ο υπουργός Οικονομικών. Κρίνεται ότι αυτά μπορούν να επιτευχθούν μέσα από την ανάπτυξη της οικονομίας, χωρίς την επιβολή νέων μέτρων και με τη συνέχιση του προγράμματος αποκλιμάκωσης των φορολογικών συντελεστών.
2.Τα πρωτογενή πλεονάσματα έχουν υπολογιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε ειδικά από το 2023 και μετά να καλύπτουν τους τόκους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους. Έτσι, από το 2023 και μετά, το χρέος δεν θα χρειάζεται να αυξάνεται σε απόλυτο ποσό.
3.Με την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας θα «απελευθερωθούν» τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας καθώς δεν θα χρειάζεται «κουμπαράς» 30 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ για να διατηρηθεί ανοικτή η πρόσβαση στις αγορές. Μεγάλο μέρος των ταμειακών διαθεσίμων θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους, ειδικά των πιο «ακριβών» τμημάτων αυτού ώστε να μειωθούν ακόμη περισσότερο οι τόκοι.
4.Με τις κινήσεις αναχρηματοδότησης που έχουν γίνει, τόκοι εκτιμάται ότι θα παραμείνουν «κλειδωμένοι» τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια στο επίπεδο των 5-5,5 δις. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία του ΑΕΠ θα μειώνεται συνεχώς πέφτοντας από το 2024 και μετά και κάτω από το 2,5% του ΑΕΠ.
5.Με τον αριθμητή να μειώνεται (λόγω πλεονασμάτων και αξιοποίησης διαθεσίμων), το βάρος θα πέσει και στον παρονομαστή. Με την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και το φαινόμενο του «ελατηρίου» ύστερα από 11 χρόνια αβεβαιότητας και ύφεσης, εκτιμάται ότι το ΑΕΠ μπορεί να επιστρέψει στα 200 δις. ευρώ (από 166 δις. ευρώ σήμερα) μέχρι το τέλος του 2024.
Που θα μας φέρει αυτό το σχέδιο; Να έχουμε το 2024 ένα χρέος της τάξεως των 330 δις. ευρώ (από 352,5 δις. ευρώ στο τέλος του 2021) και ένα ΑΕΠ στα 198-200 δις. ευρώ από 171 δις. ευρώ στο τέλος του 2021.
Έτσι, λοιπόν θα χαθούν οι 40 μονάδες της αναλογίας του χρέους: με την προσθήκη 28-29 δις. ευρώ στο ΑΕΠ και με την «αφαίρεση» 16-17 δις. ευρώ από το χρέος.
