Τελικά από την καγκελαρία βγήκε… λευκός καπνός μετά από διαβουλεύσεις δυο μηνών. Οι Γερμανοί απέκτησαν κυβέρνηση, που θα κυβερνήσει τους Γερμανούς. Και μάλιστα τρικομματική, το αποκαλούμενο και «Φανάρι». Κάτι που είχε να συμβεί 71 χρόνια σηματοδοτώντας παράλληλα το τέλος εποχής της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι και να μην ονειροβατούμε.
Η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων, είναι αυτή που επέλεξαν οι Γερμανοί. Όπως σε κάθε χώρα η κυβέρνηση φροντίζει για τα συμφέροντα των δικών της πολιτών και όχι των υπολοίπων λαών.
Ας μην είμαστε ρομαντικοί και ας μην εναποθέτουμε πολλές ελπίδες κάνοντας τις δικές μας επιθυμίες, γερμανικές αποφάσεις.
Από την άλλη δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι η Γερμανία είναι η ατμομηχανή της Ευρώπης και ότι η κυβέρνηση που σχηματίστηκε έχει και καλές και κακές ειδήσεις για την Ελλάδα. Τουλάχιστον με βάση τα όσα έλεγαν προεκλογικά οι τρεις συμμετέχοντες στον νέο κυβερνητικό σχηματισμό υπό την ηγεσία του σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σόλτς.
Θετικό τουλάχιστον μέχρι να δούμε δείγματα γραφής είναι ότι θα συμμετέχουν οι Πράσινοι, καθώς διαχρονικά έχουν πάρει θετικές θέσεις στο ελληνικό ζήτημα.
Το ότι έχουν ταχθεί υπέρ των γερμανικών αποζημιώσεων, κατά της Τουρκίας και των προκλήσεών της στην Ανατολική Μεσόγειο, υπέρ της απαγόρευσης όπλων στην Άγκυρα, αλλά και σε μια άλλου τύπου διαχείρισης στο μεταναστευτικό είναι τα καλά νέα από το Βερολίνο.
Μόνο που τα καλά νέα τελειώνουν στην Αναλένα Μπέρμποκ , που πλέον είναι η νέα Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας.
Υπάρχουν όμως και κακά νέα από τη Γερμανική πρωτεύουσα. Και αυτά ακούν στο όνομα του νέου Υπουργού Οικονομικών. Ο λόγος για τον Κριστιάν Λίντνερ, «πνευματικό παιδί» του Σόιμπλε, ο οποίος είναι υπέρ της σκληρής γραμμής σε θέματα δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ο επικεφαλής των Ελεύθερων Δημοκρατών είναι ένας σκληρός παίκτης, ο οποίος δύσκολα θα κάνει πίσω στις βασικές του γραμμές, που ελάχιστα απέχουν από αυτές του Σόιμπλε σε ότι αφορά τις απόψεις του για τις χώρες του Νότου.
Αποτέλεσμα η εξίσωση για τη χώρα μας, αλλά και για τις άλλες χώρες, θα είναι δύσκολη, μετά το πέρας της πανδημίας.
Ίσως βέβαια η παρουσία του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Θ. Σκυλακάκη, να λειτουργήσει ως δίαυλος στις σχέσεις Αθηνών- Βερολίνου, καθώς αμφότεροι οι Υπουργοί έχουν την ίδια φιλοσοφία περί ελλειμμάτων και δημοσιονομικής προσαρμογής των χωρών.
Η Αθήνα για την ώρα κρατά στάση αναμονής, και όχι ανησυχίας, καθώς εκτιμά ότι η οικονομική της πολιτική δεν θα δίνει δικαιώματα παρερμηνειών στο Βερολίνο και οι παρεμβάσεις των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων, αν και ιδεολογικά αντίθετες με αυτές της Νέας Δημοκρατίας, στο τέλος της ημέρας μπορεί να λειτουργούν υπέρ της χώρας μας. Κοντός ψαλμός αλληλούια θα λέγαμε.
Καθώς στο πρώτο τετ α τετ στη Σύνοδο Κορυφής θα πάρουμε την πρώτη γεύση.
