Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας σπάνια παρεμβαίνει στα κομματικά δρώμενα. Εξάλλου αυτό επιβάλει ο ρόλος της ως Προέδρου.
Στην κηδεία όμως του Κάρολου Παπούλια, το λιτό της “αντίο” στον Ηπειρώτη Πρόεδρο, έκρυβε πολλές αιχμές για τα έργα και ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενός κόμματος που όχι μόνο την ψήφισε για την Προεδρία, αλλά οι πληροφορίες έλεγαν ότι η Κουμουνδούρου σκεπτόταν να την προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
Μάλιστα στο κείμενό της η Πρόεδρος αναφέρθηκε επί της ουσίας και στα όσα συνέβησαν το 2011, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Είπε η κυρία Σακελλαροπούλου μεταξύ άλλων αναφερόμενη στην πορεία του Κάρολου Παπούλια:
“Στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, αντέδρασε καίρια, με το σιωπηλό και διακριτικό του τρόπο, όπως λίγοι γνωρίζουν, βοηθώντας τη χώρα να σταθεί όρθια. Τίμησε με το ήθος του και τη συμπεριφορά του τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό, προασπίζοντας με σθένος την κοινωνική συνοχή και την εθνική ενότητα.
Σήμερα αποχαιρετάμε έναν πιστό και ανυστερόβουλο υπηρέτη του τόπου μας. Τον ευπατρίδη Ηπειρώτη, που δεν δελεάστηκε ποτέ από τους πειρασμούς της εξουσίας. Διέψευσε έτσι, με το παράδειγμά του, όλους όσους εύκολα απαξιώνουν την πολιτική, την εποχή του λαϊκισμού, κρατώντας αταλάντευτα στη ζωή του και διδάσκοντάς μας τον δρόμο της αρετής.”
Οι αιχμές στον ΣΥΡΙΖΑ “ζωγραφίστηκαν” ανάγλυφα στις αναφορές περί λαϊκισμού και δυνάμεων που απαξιώνουν την πολιτική.
Το ίδιο αιχμηρός ήταν και ο στενός συνεργάτης του Κάρολου Παπούλια, Κωνσταντίνος Μηχιώτης, που διετέλεσε διευθυντής του Νομικού του Γραφείου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Είπε ο κ.Μηχιώτης μεταξύ άλλων:
“Υπήρξαν τότε πολλοί που τον καλούσαν, υπό το κράτος της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, σε εξωθεσμικές ενέργειες ή, έστω, δηλώσεις. Ο Πρόεδρος Παπούλιας δεν ενέδωσε, μολονότι γνώριζε καλώς ότι αυτή του η στάση θα τον καθιστούσε, σε μία τουλάχιστον μερίδα των συμπολιτών μας, αντιδημοφιλή. Δεν επέτρεψε στον εαυτό του να παρασυρθεί από έναν ανορθολογικό, και πάνω από όλα ασύμβατο με το πολιτειακό του αξίωμα, συναισθηματισμό. Αδιαφορώντας δε για τη δημοφιλία του, διαφύλαξε, σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για την πατρίδα μας περίοδο, το κύρος του θεσμού που με αίσθημα καθήκοντος υπηρέτησε”.
Τα αναφέρουμε αυτά, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι δεν διδάχτηκε τίποτε από εκείνη την περίοδο του λαϊκισμού του.
Συνεχίζει με την ίδια ακραία ρητορική, επαναλαμβάνοντας τον κακό του εαυτό. Αλλά δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα και ευτυχώς για την κοινωνία, δεν είναι όλα γραμμένα στο… χιόνι.
