Ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς συγκάλεσε χθες Κυριακή το βράδυ συνεδρίαση του κυβερνητικού συνασπισμού του για να αποπειραθεί να κατευνάσει τις εντάσεις ανάμεσα στους κυβερνητικούς του εταίρους, που πλέον απειλούν να μετατραπούν σε πραγματική κρίση.
Οι διενέξεις το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στους φιλελεύθερους του FDP, τους οικολόγους και τους σοσιαλδημοκράτες του καγκελάριου, που σχηματίζουν τον κυβερνητικό συνασπισμό, έχουν πολλαπλασιαστεί: εκτείνονται από το κλίμα ως τη χρηματοδότηση του επανεξοπλισμού του γερμανικού στρατού, από τις υποδομές των μεταφορών ως τον προϋπολογισμό του 2024.
Η αμοιβαία και μεγεθυνόμενη απώλεια εμπιστοσύνης ανάμεσα στους τρεις εταίρους πλέον εγείρει ανησυχία, πέρα από το ότι καθυστερεί την υλοποίηση σημαντικών σχεδίων για τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία.
Καιόμενη κυβέρνηση;
«Όπου κι αν κοιτάξει κανείς, βλέπει φωτιά στην κυβέρνηση», συνόψισε το περιοδικό Der Spiegel, καταγράφοντας «διαφωνίες για τις προτεραιότητες», «αλληλοκατηγορίες των πάντων», αδυναμία «εξεύρεσης συμβιβασμών».
«Το σπίτι του συνασπισμού καίγεται», υπερθεμάτισε η ταμπλόιντ Bild.
Οι εσωτερικές εντάσεις ξεχείλισαν, έφθασαν στις Βρυξέλλες, όπου το Βερολίνο προς γενική κατάπληξη των εταίρων του εμπόδισε, την τελευταία στιγμή, ρύθμιση για τη μείωση στο μηδέν των εκπομπών CO2 των καινούργιων αυτοκινήτων που θα πωλούνται στην ΕΕ.
Συμβιβαστική λύση βρέθηκε εντέλει προχθές Σάββατο.
Χθες βράδυ το εγχείρημα έμοιαζε με συλλογική ψυχοθεραπεία του τρικομματικού συνασπισμού χωρίς προηγούμενο στη Γερμανία. Αποτελέσματα δεν αναμένονταν πριν από σήμερα το νωρίτερο.
«Οι πολίτες αναμένουν ο συνασπισμός να φέρνει αποτελέσματα», προειδοποίησε ο Ντιρκ Βίζε, στέλεχος των σοσιαλδημοκρατών, μιλώντας στο Spiegel.
Σκοπός ήταν να επανέλθει η τάξη και να σταματήσει η ελεύθερη πτώση της δημοτικότητας των κομμάτων του συνασπισμού· καθώς η δεξιά αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται πια πολύ μπροστά σε πρακτικά όλες τις δημοσκοπήσεις, ενώ η AfD (άκρα δεξιά) φέρεται να είναι τρίτο κόμμα κατά πολλές από τις έρευνες.
Οι φιλελεύθεροι κρατούν το τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών και θεωρούν εαυτούς εγγυητές της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ο Κριστόφ Μάγερ, στέλεχος του FDP, πρόσαψε στα άλλα δυο κόμματα του συνασπισμού «εθισμό στις δημόσιες δαπάνες» μιλώντας στις εφημερίδες του ομίλου Funke.
«Μερικές φορές πρέπει ν’ αρπάζεις το μπουκάλι από το στόμα του αλκοολικού», πέταξε.
Η «πρόοδος», η «παρεμπόδιση»…
Ως προς το κλίμα, οι Πράσινοι και το FDP εκφράζουν ανοικτά εδώ και εβδομάδες τις διαφωνίες τους – για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης των αυτοκινήτων, για την προοδευτική κατάργηση των καυστήρων θέρμανσης κτιρίων που καίνε πετρέλαιο και αέριο, για την προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί στις επενδύσεις στους σιδηροδρόμους ή στους αυτοκινητοδρόμους…
Ήταν ο οικολόγος υπουργός Οικονομίας και Κλίματος, ο Ρόμπερτ Χάμπεκ, αυτός που έβαλε φωτιά στο μπαρούτι. «Μόνο ένα κόμμα αντιπροσωπεύει την πρόοδο, τα άλλα την παρεμποδίζουν», εξακόντισε την Τρίτη ο δεύτερος τη τάξει της κυβέρνησης.
Ο κάτοχος διδακτορικού φιλοσοφίας ανέφερε ότι η κυβέρνηση δεν εκπληρώνει «επαρκώς» την αποστολή της κυβέρνησης να «κάνει κάτι για τον κόσμο, για τη Γερμανία» και για το κλίμα.
Η χώρα πέτυχε το 2022 τον στόχο που είχε θέσει για τον περιορισμό των εκπομπών CO2 -εν μέρει λόγω της ενεργειακής κρίσης-, όμως έχει μακρύ δρόμο μπροστά της ακόμη αν θέλει να επιτύχει κλιματική ουδετερότητα το 2045.
…και ο Πούτιν
Ο κ. Χάμπεκ κατηγόρησε ιδίως στους φιλελεύθερους εταίρους του πως φρέναραν το σχέδιό του, που διέρρευσε στον Τύπο, να απαγορευθεί ήδη από το 2024 η εγκατάσταση νέων καυστήρων θέρμανσης κτιρίων που καίνε πετρέλαιο ή αέριο.
Η ένταση κλιμακώθηκε τόσο που ο αντιπρόεδρος του FDP Βόλφγκανγκ Κουμπίκι έφθασε στο σημείο να πει, προτού ζητήσει συγγνώμη, πως ο κ. Χάμπεκ μοιράζεται με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν την «πεποίθηση ότι το κράτος, ο ηγέτης, ο εκλεκτός, ξέρει καλύτερα από τον λαό τι είναι καλύτερο γι’ αυτόν».
Το SPD αξιώνει αποκατάσταση της ηρεμίας. Όμως ο καγκελάριος, που έχει τη φήμη πως προτιμά να αφήνει κατά μέρος, να μην αντιμετωπίζει κατά μέτωπο τις αναποδιές, μοιάζει να αδυνατεί, ενάμισι χρόνο αφού ανέλαβε την εξουσία, να ελέγξει τους ολοένα πιο νευρικούς εταίρους του.