Συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς το «τρελό» ράλι του χρυσού που χθες εκτινάχτηκε πάνω από το ιστορικό όριο των 2.700 δολαρίων η ουγγιά, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά. Ο χρυσός έχει σημειώσει πολλαπλά ρεκόρ φέτος, καθώς οι προσδοκίες για περισσότερες μειώσεις επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες και οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες έχουν ενισχύσει την τιμή του άνω του 30% από την αρχή του έτους, στη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση από το 1979, σύμφωνα με τα στοιχεία της LSEG.
O χρυσός ανέκαθεν αποτελούσε το απόλυτο επενδυτικό καταφύγιο, ενώ στην παρούσα χρονική συγκυρία φαίνεται πως βρίσκει ώθηση από την κλιμάκωση της έντασης και τα «τύμπανα» πολέμου στη Μέση Ανατολή αλλά και το αβέβαιο πολιτικό σκηνικό στην Αμερική λόγω των εκλογών.
Το κίτρινο μέταλλο κατέγραψε νέα άνοδο 1,07% χθες κλείνοντας στα 2.736,40 δολάρια ανά ουγγιά, ενώ σε εβδομαδιαία βάση, ενισχύθηκε κοντά στο 2,50%.
Ο Νεντ Νέιλορ-Λέιλαντ, ειδικός στο χρυσό, στη Jupiter Asset Management, δεν πιστεύει πως η έναρξη του κύκλου νομισματικής χαλάρωσης που ξεκίνησε η Fed στα μέσα Σεπτεμβρίου, είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την αύξηση στην τιμή του χρυσού τις τελευταίες εβδομάδες. «Η ζήτηση σε χρυσό έχει αυξηθεί καθώς πολλές αναδυόμενες χώρες τείνουν να απομακρυνθούν από το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα», σημειώνει ο Αμερικανός ειδικός.
Ο χρυσός αγοράζεται ως αποθεματικό με στόχο τη διαφοροποίηση των επενδύσεων ή επειδή ορισμένοι επενδυτές είναι πεπεισμένοι ότι η τιμή του θα αυξηθεί περαιτέρω. Το 95% των αγορών χρυσού δεν αντιστοιχεί σε καμία πραγματική συναλλαγή. Οι μόνες εξαιρέσεις σε αυτό μπορεί να είναι οι φυσικές αγορές από ορισμένες κεντρικές τράπεζες ή η ζήτηση από πελάτες λιανικής σε χώρες όπως η Ινδία ή η Κίνα.
Οι εκτιμήσεις πολλών επενδυτών για την πορεία του χρυσού στηρίζονται επίσης στις υποτονικές προσδοκίες για το οικονομικό μέλλον, παγκοσμίως. Ο Γερμανός οικονομολόγος Ρόλαντ Μπάαντερ, συγγραφέας του βιβλίου «Geld, Gold und Gottspieler» (Χρήμα, χρυσός και οι παίκτες του Θεού), περιέγραψε εύστοχα τον χρυσό ως μια «παγιωμένη δυσπιστία», σε σχέση με την κατάσταση των εθνικών οικονομιών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες για παράδειγμα, είναι πρωτίστως το εκρηκτικό εθνικό χρέος που ξεπερνά τα 35 τρισ. δολάρια και αυξάνει τον κίνδυνο οικονομικής κατάρρευσης. Μόνο το κόστος των τόκων κοστίζει στον Αμερικανικό προϋπολογισμό ένα τρισ. δολάρια ετησίως. Λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των προσεχών εκλογών στις ΗΠΑ.
