Με τις τιμές ενέργειας να έχουν συνεχείς αυξομειώσεις στην χονδρεμπορική αγορά, αλλά και με την αβεβαιότητα να αποτελεί ένα βασικό σημείο αναφοράς για τις αναλύσεις για την πορεία των επόμενων μηνών η βιομηχανία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο επιβίωσης. Αναζητά τη συνταγή επιβίωσης μέσα από ένα πλέγμα δράσεων για εξοικονόμηση και αυτοπαραγωγή, έστω κι αν ο κορεσμός των δικτύων λειτουργεί ως τροχοπέδη, αλλά και διμερών συμβάσεων προμήθειας σε μακροπρόθεσμη βάση.
Συζητήσεις με τη ΔΕΗ
Βέβαια, το θέμα της σύναψης διμερών συμβάσεων (ΡΡΑs) αφορά κύρια τη βαριά βιομηχανία που τροφοδοτείται με ρεύμα υψηλής τάσης, ενώ οι καταναλωτές μέσης τάσης είναι σε πιο δύσκολη θέση, καθώς αναμένουν το πλαίσιο για την επιδότηση των λεγόμενων “πράσινων ΡΡΑs” για να δουν εάν θα καταφέρουν να “κλειδώσουν” ανταγωνιστικά τιμολόγια. Πάντως, ήδη, σε εξέλιξη είναι οι συζητήσεις μεταξύ της ΔΕΗ και των εθνικών πρωταθλητών της χαλυβουργίας και του αλουμινίου (Mytilineos, CENERGY Holdings κτλ), που δεν μπορούν να καλύψουν από δικές τους παραγωγές ενέργειας τις ανάγκες τους ώστε να διαμορφωθεί ένας όσο γίνεται πιο ξεκάθαρος και μακροπρόθεσμος ορίζοντας σε σχέση με τα κόστη ενέργειας. Βέβαια, όπως διαφαίνεται, από τις διαπραγματεύσεις, είναι δύσκολο τουλάχιστον για ένα έτος να διασφαλιστεί έντονα ανταγωνιστική τιμή, λόγω της μεγάλης βαρύτητας που έχει το φυσικό αέριο και στην παραγωγή της ΔΕΗ. Σε ορίζοντα δυο χρόνων, ωστόσο με την ένταξη περισσότερων ΑΠΕ στο μίγμα της ΔΕΗ και την έλευση του νέου πλαισίου διαφαίνεται ένας πιο θετικός ορίζοντας.
Τα κόστη
Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, ότι το αποτύπωμα των ακριβών ενεργειακών τιμών, παρά την τελευταία πτώση, είναι ισχυρό στη βιομηχανία. Συγκεκριμένα, τόσο ο “εισαγόμενος πληθωρισμός” όσο και ο δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία έχουν πάρει την ανιούσα λόγω της εδώ και ένα χρόνο έκρηξης των ενεργειακών τιμολογίων. Έτσι, με βάση την ΕΛΣΤΑΤ, περαιτέρω άνοδο, της τάξης του 21,3%, σημείωσε ο γενικός δείκτης τιμών εισαγωγών στη βιομηχανία τον Οκτώβριο εφέτος σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Οκτωβρίου 2021, έναντι αύξησης 33,9% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων δεικτών το 2021 με το 2020.
Τα κόστη παραγωγού
Συνεχίζει, επίσης, την ανοδική του πορεία, έστω και με μια τάση επιβράδυνσης το κόστος παραγωγής στη βιομηχανία, λόγω ενέργειας και πρώτων υλών. Συγκεκριμένα, νέα μεγάλη αύξηση κατά 26,2% σημείωσε ο γενικός δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία (σύνολο εγχώριας και εξωτερικής αγοράς) τον Νοέμβριο εφέτος σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Νοεμβρίου 2021, έναντι αύξησης 24,5% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση των δεικτών το 2021 με το 2020. Κάτι που βέβαια αναμένεται να φανεί στο “ράφι” το επόμενο διάστημα.
Αναλυτικά, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η περαιτέρω αύξηση του κόστους παραγωγής των εγχώριων βιομηχανιών οφείλεται στις εξής μεταβολές των δεικτών των επιμέρους αγορών:
α. Στην αύξηση του δείκτη τιμών παραγωγού εξωτερικής αγοράς κατά 27,6%, και
β. Στην αύξηση του δείκτη τιμών παραγωγού εγχώριας αγοράς κατά 25,8%.
Ωστόσο, ο γενικός δείκτης παρουσίασε μείωση 5,8% τον Νοέμβριο 2022 σε σύγκριση με τον δείκτη του Οκτωβρίου 2022, έναντι αύξησης 1,1% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση των δεικτών το 2021.
Επισημάνσεις
Στο μεταξύ την ανάγκη να υπάρξει αλλαγή στην κλιματική πολιτική που ακολουθεί η Ευρώπη τονίζει ο Πρόεδρος και διευθύνων Σύμβουλος της Mytilineos, Ευάγγελος Μυτιληναίος, με την ιδιότητα του προέδρου της Πανευρωπαϊκής Ένωσης Eurometaux, που εκπροσωπεί τη βιομηχανία μη-σιδηρούχων μετάλλων στη γαλλική έκδοση του ιστοτόπου της Euroactiv.
“Η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να συνδυάσει την κλιματική της πολιτική με ένα «καρότο» που θα είναι ανταγωνιστικό έναντι άλλων περιοχών”, σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μυτιληναίος. Όπως αναφέρεται, η τοποθέτηση έρχεται σε συνέχεια της απόφασης για επιβολή ενός δασμού από το 2026 που οι εισαγωγείς πρώτων υλών όπως ο σίδηρος, ο χάλυβας, το αλουμίνιο και η ηλεκτρική ενέργεια θα υπόκεινται στον πρόσφατα συμφωνηθέντα φόρο CO2 στα σύνορα της ΕΕ – τον Μηχανισμό Προσαρμογής Συνόρων Άνθρακα (CBAM). Το νέο τιμολόγιο θα αντανακλά την τιμή του άνθρακα που πληρώνουν οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές και θα αντικαταστήσει σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα CO2 που απολαμβάνουν επί του παρόντος οι χαλυβουργίες βάσει του συστήματος εμπορίας εκπομπών (ETS).
“Η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να συνδυάσει την κλιματική της πολιτική με ένα “καρότο” που ανταγωνίζεται άλλες περιοχές”, δήλωσε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας έτσι την έντονη αντίδραση της βιομηχανίας χάλυβα που θέτει όχι μόνο ζήτημα μη προστασίας από τον ξένο ανταγωνισμό αλλά και επιβίωσης.
Σημειώνεται ότι η Ένωση ζητά μεγαλύτερη ρυθμιστική προβλεψιμότητα τα επόμενα 15 χρόνια για να καταστήσει πιο προσιτή τη χρηματοδότηση της απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα του κλάδου.
Σύμφωνα με τον Γενικό αντιπρόσωπο του συνδικάτου της γαλλικής βιομηχανίας αλουμινίου Cyrille Mounier, ο CBAM θα πρέπει να συνοδεύεται από ανταγωνιστικά και μακροπρόθεσμα συμβόλαια ηλεκτρικής ενέργειας, στα 20 ευρώ ανά μεγαβατώρα (MWh) και για 20 χρόνια – κάτι που απέχει πολύ από τα σημερινά πρότυπα της ΕΕ. Για τους Γάλλους βιομηχάνους, θα εξακολουθούσε να υπάρχει μειονέκτημα στην αγορά, ακόμη και αν επωφελούνται από μια ευνοϊκή τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στα 42 €/MWh, η οποία είναι χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς.
