Οι ελληνικές επιχειρήσεις ψηφιοποιήθηκαν πέντε φορές ταχύτερα από το μέσο όρο της ΕΕ κατά την περίοδο 2019-2022 καθώς ο ρυθμός μεταβολής της ψηφιακής ωριμότητας τους διαμορφώθηκε σε 9,2% έναντι 1,9% στην ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, οι ελληνικές επιχειρήσεις διαθέτουν πλέον το 70% της μέσης ψηφιακής ωριμότητας στα 27 κράτη μέλη της Ένωσης, ωστόσο παραμένουν ακόμη σημαντικά εμπόδια για την πλήρη κάλυψη του κενού.
Αυτό προκύπτει από έρευνα του ΣΕΒ για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων που αξιοποιεί ευρήματα του Δείκτη Ψηφιακής Ωριμότητας (Digital Maturity Index – DMΙ) του ΣΕΒ.
Σύμφωνα με την έρευνα το 85 % των επιχειρήσεων διαθέτουν έστω και κάποιο περίγραμμα ψηφιακής στρατηγικής, το 74% κρίνουν πως διαθέτουν τις απαραίτητες ψηφιακές υποδομές για να την υλοποιήσουν, το 58% έχουν καθιερώσει αρμόδιους ρόλους, αλλά το 36% αντιμετωπίζουν γενικότερες αντιστάσεις στην αλλαγή.
Οι επιχειρήσεις επενδύουν σημαντικά ποσά στις ψηφιακές τεχνολογίες καθώς το 31,3% επένδυσαν πάνω από Euro1 εκ., ενώ το 64,4% πάνω από Euro100 χιλ και έως Euro1εκ. Για την επόμενη τριετία, το 75% αναμένεται να επενδύσει >Euro100 χιλ. και περισσότερες από 47% των μικρών και 88% των μεσαίων επιχειρήσεων θα επενδύσουν μεταξύ Euro100χιλ-Euro1εκ.
Ωστόσο από την έρευνα προκύπτει ότι η πλειονότητα (62,9%) των επιχειρήσεων αξιοποιεί κυρίως βασικά / παραδοσιακά συστήματα (πχ ERP, CRM, HRMS, κλπ) σε τουλάχιστον 50% των κρίσιμων εσωτερικών διαδικασιών. Μόλις το 13,5% των επιχειρήσεων αξιοποιεί τεχνολογίες αιχμής σε βαθμό >50% των κρίσιμων εσωτερικών διαδικασιών ενώ το ποσοστό των επιχειρήσεων που χρησιμοποιεί εκτεταμένα την Τεχνητή Νοημοσύνη για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων είναι ιδιαίτερα χαμηλό (3%), όπως και οι επιχειρήσεις που έχουν μεταβεί πλήρως στο Cloud (9,9%).
Η ψηφιακή ωριμότητα συνδέεται εξάλλου και με το επιχειρηματικό μέγεθος: 7 στις 10 μεγάλες επιχειρήσεις κινούνται σε υψηλά επίπεδα ωριμότητας, κάτι που ισχύει μόλις για το 23% των μεσαίων και το 13% των μικρών επιχειρήσεων.
Τα σημαντικότερα εμπόδια στον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων είναι οι εσωτερικές αντιστάσεις και η έλλειψη ψηφιακής κουλτούρας (36%), η εύρεση επαρκών οικονομικών πόρων (14%) και η έλλειψη δεξιοτήτων και τεχνογνωσίας εντός της επιχείρησης (10,5%).
« Η μερική κάλυψη της απόστασης είναι από μόνη της σημαντική. Η επίδοση όμως αυτή δείχνει το μέγεθος της προσπάθειας που πρέπει να καταβληθεί στη συνέχεια. Αν η μεγάλη επενδυτική και ρυθμιστική προσπάθεια της χώρας από το 2019 μέχρι σήμερα είχε ως αποτέλεσμα την κάλυψη του 70% της απόστασης από την ΕΕ, τότε οι αναγκαίες νέες πολιτικές για το μηδενισμό της ψηφιακής απόστασης απαιτείται να είναι πιο φιλόδοξες αλλά και πιο αποτελεσματικές», καταλήγει η έρευνα.
