«Διαβάζουμε από το πρωί για συντροφικά μαχαιρώματα, για εικόνα διάλυσης. Δεν νομίζω ότι είναι και θεσμικά, αλλά και πολιτικά σωστό εγώ, λόγω της θεσμικής μου ιδιότητας να αξιολογήσω ποιος είναι καλύτερος, ποιος είναι χειρότερος. Σίγουρα η εικόνα μιλάει από μόνη της», δήλωσε για όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ο Παύλος Μαρινάκης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημείωσε ότι περισσότερο σημαντική από τη συζήτηση για τα πρόσωπα είναι η συζήτηση για τις πολιτικές. «Γιατί νομίζω αυτό το οποίο είδαμε αυτές τις δυόμιση ημέρες στο κλειστό Γυμναστήριο του Ταεκβοντό, στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το αποτέλεσμα όσων ζήσαμε και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλήθη να διαδραματίσει τον πολύ σημαντικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αναφέρομαι περισσότερο στο 2019 – 2023. Τότε, δηλαδή, που είδαμε να κάνει τα αντίθετα από αυτά τα οποία είχε υποσχεθεί, να εντάσσει, με τη συγκυβέρνησή του με την άκρα Δεξιά, έναν πολύ τοξικό λόγο και να τον κορυφώνει αυτόν τον τοξικό λόγο, ως αξιωματική αντιπολίτευση, φτάνοντας πολλές φορές στο σημείο να κάνει αντιπολίτευση, ακόμα και στη χώρα. Να βαπτίζει την πανδημία, πανδημία Μητσοτάκη, την ακρίβεια, ακρίβεια Μητσοτάκη και όλος αυτός ο μηδενισμός αποτυπώθηκε κυρίως στις κάλπες των βουλευτικών εκλογών. Γιατί στο τέλος της ημέρας, οι τελικοί μας κριτές όλων, δεν είναι μόνο τα μέλη μας, αλλά είναι συνολικά οι πολίτες», πρόσθεσε.
Σημείωσε επίσης ότι περισσότερο σημαντική για τους πολίτες είναι η εναλλακτική πρόταση. «Και αυτή τη στιγμή δυστυχώς, και το τονίζω το δυστυχώς, περιμένουμε εναλλακτική πρόταση και από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από το ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν κάνει καλό στον τόπο. Γιατί προφανώς εμείς προσπαθούμε να εφαρμόσουμε το Πρόγραμμά μας, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, δεν θεωρούμε ότι έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά όλο αυτό το οποίο συμβαίνει πάει πίσω στη διατύπωση μιας σοβαρής, αξιόπιστης, εν πάση περιπτώσει, μιας εναλλακτικής πρότασης», υπογράμμισε.
Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση μετά από σχετική ερώτηση ανέφερε ότι δεν βλέπει αλαζονεία. «Βλέπω μια κυβέρνηση, η οποία μετά από πάρα πολλά χρόνια, σε μία χώρα που έλειπε πολλές φορές η λέξη αυτοκριτική -όλα αυτά τα οποία ζήσαμε που σας είπα πριν, ήταν και αποτέλεσμα αλαζονείας, ειδικά το 2015 – 2019, ακόμα και φράσεις «βρείτε μου αντίπαλο» και όλα αυτά τα οποία είδαμε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφαρμόζει το εντελώς αντίθετο και το είδαμε ακόμα και μετά από σημαντικές εκλογικές επιτυχίες, του Μαΐου και του Ιουνίου. Ξέραμε ότι δεν υπάρχει περιθώριο ούτε ολίγων λεπτών για πανηγυρισμούς, γιατί πολύ απλά το γεγονός ότι είχαμε μια αυξημένη εμπιστοσύνη από τους πολίτες, δεν σημαίνει ότι σβήστηκαν τα προβλήματα», δήλωσε.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρθηκε στα νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί και σε εκείνα που έρχονται. «Θέλω να πω ότι είναι περίπου επτά – οκτώ μήνες και αυτό που λένε κάποιοι «ανοίγετε πολλά μέτωπα», η απάντηση δεν είναι ανοίγουμε πολλά μέτωπα, η απάντηση είναι «προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς με αυτά τα οποία λέγαμε προεκλογικά»», συνέχισε ο κ. Μαρινάκης.
Σχετικά με τον Ποινικό Κώδικα και την κριτική ότι θα γεμίσουν οι φυλακές, ο κ. Μαρινάκης υπενθύμισε ότι το καλοκαίρι του 2019 λίγο πριν τις εκλογές η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε έναν Ποινικό Κώδικα, όπως είπε, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εγκληματιών. «Χωρίς καμία υπερβολή, με φωτογραφικές διατάξεις, με διατάξεις οι οποίες μείωναν ποινές. Ακόμα, θα σας πω ένα παράδειγμα από τα πολλά, γιατί είναι περισσότερο γνωστό το ζήτημα της δωροδοκίας και όλα όσα συνέβησαν και κατά παραδοχή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης, του επί ΣΥΡΙΖΑ υπουργού Δικαιοσύνης, του κυρίου Κοντονή, τι έγινε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: θυμάστε όλους αυτούς, κυρίως από ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, που βγαίνανε θλιμμένοι στους δρόμους για τις γυναικοκτονίες και φώναζαν και κατήγγελλαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για τις γυναικοκτονίες, ότι δεν αναγνωρίζεται ο όρος γυναικοκτονία; Αυτοί, λοιπόν, οι άνθρωποι, πολλοί εξ αυτών, για να μην το μηδενίζω, όταν είχαν τη δυνατότητα, ψήφισαν έναν Ποινικό Κώδικα που στην ανθρωποκτονία, που είναι και η γυναικοκτονία, μέχρι τότε ήταν τα ισόβια μοναδική ποινή. Δώσανε τη δυνατότητα στα δικαστήρια, εκτός από τα ισόβια, να μπορούν να βάλουν έως 15 χρόνια. Όλα δε, τα κακουργήματα, που είχαν μάξιμουμ ποινή είκοσι χρόνια το πήγαν στα 15. Ξεκίνησε, λοιπόν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με δύο σημαντικές τροποποιήσεις, επί υπουργίας Τσιάρα, να αυστηροποιεί δίκαια κάποιες ποινές, και τώρα έχουμε μια συνολική παρέμβαση, η οποία προσέξτε: δεν είναι ούτε τιμωρητική, ούτε εκδικητική· είναι δίκαιη και χωρίζεται σε τρία πεδία η παρέμβαση αυτή. Πρώτη έχει να κάνει με τα πλημμελήματα, δηλαδή, από κανόνας η αναστολή σε πλημμεληματικές ποινές, γίνεται εξαίρεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: περνάει κάποιος με κόκκινο ή οδηγεί πιωμένος και παίρνει «σβάρνα» έναν συνάνθρωπό του με αποτέλεσμα πολλές φορές να τον σκοτώσει κιόλας. Μέχρι την ψήφιση αυτού του Ποινικού Κώδικα η αναστολή της ποινής ήταν κανόνας, ήταν δεδομένη, ήταν υποχρεωτική. Αυτό δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε να συμβαίνει -και σε αυτήν την περίπτωση δεν ήταν μόνο ένας ο οποίος οδηγεί και παίρνει «σβάρνα» ένα συνάνθρωπό του. Είναι και αυτός ο οποίος καταστρέφει, καίει, σπάει, βάζει από αμέλεια μια φωτιά που μπορεί να κοστίσει ακόμα και εκατοντάδες περιουσίες συμπολιτών του. Αυτό είναι το πρώτο», τόνισε.
Αναφέρθηκε και στην υφ’ όρον απόλυση: «Δηλαδή, αυτό που λέμε, κάποιος πήρε μια ποινή 18 χρόνια, αλλά βγήκε στα 12. Πρώτον, αυτά τα όρια αυξήθηκαν, γιατί ήταν μία στρέβλωση. Το δεύτερο το οποίο κάναμε, είναι ότι αυτή η υφ’ όρον απόλυση, δηλαδή το να αποφυλακιστείς με κάποιους όρους, δεν είναι πλέον de facto. Κρίνει, δηλαδή, το αρμόδιο Συμβούλιο αν πληρούνται οι προϋποθέσεις, για να αποφυλακιστεί κάποιος. Και το τρίτο -γιατί είναι περισσότερο δημοφιλή τα ζητήματα των ποινών, αλλά το τρίτο, για μένα, έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνία- πήραμε μια σειρά από πρωτοβουλίες για την ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης, όπως η μη αναβολή, όπως μια σειρά από αλλαγές στις συνθέσεις των δικαστηρίων. Όλα αυτά, προφανώς, θα κριθούν στην πράξη. Αλλά είναι για κάποιους, οι οποίοι έχουν ζήσει την καθημερινότητα των δικαστηρίων, αναγκαίες παρεμβάσεις. Τώρα για τους δημοσιογράφους, επειδή είναι και της μόδας – και δεν αναφέρομαι σε εσάς -κυρίως από το εξωτερικό, με τη σύμπραξη συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων στη χώρα, η κατασυκοφάντηση της χώρας μας- η Κυβέρνηση ενδυναμώνει τους δημοσιογράφους με την άρση ουσιαστικά του εγκλήματος, δηλαδή τη μη τιμωρία του εγκλήματος της απλής δυσφήμισης. Φεύγει, δηλαδή, η απλή δυσφήμιση από αυτά τα οποία μπορεί κάποιος δημοσιογράφος να διωχθεί, μένει μόνο η συκοφαντική δυσφήμιση. Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν γίνεται να μην μπορεί να ελεγχθεί ο οποιοσδήποτε πολίτης, όχι μόνο ένας δημοσιογράφος, για συκοφαντική δυσφήμιση. Και κάτι δεύτερο, πολύ σημαντικό, κάναμε και παρέμβαση στον αθλητικό νόμο: ιδιώνυμο αδίκημα οι απειλές κατά αθλητικογράφων, για όλα αυτά τα οποία έχουμε δει κατά καιρούς να γίνονται. Προσέξτε. Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Δηλαδή, ό,τι ισχύει για όλους τους πολίτες πρέπει να ισχύει και για τους δημοσιογράφους και για τους δικηγόρους και για όλους. Ο οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να είναι εν δυνάμει μηνυτής ή ενάγων και οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να είναι εν δυνάμει μηνυόμενος ή εναγόμενος. Το αν ευσταθεί μία μήνυση ή μία αγωγή, αυτό το κρίνει το δικαστήριο. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε «α, κάποιος επειδή είναι δημοσιογράφος, μπορεί τον άλλο να τον λέει κλέφτη ή απατεώνα και να μην έχει τις πιθανές συνέπειες του νόμου». Δηλαδή, αυτοί οι οποίοι το υποστηρίζουν αυτό, να μας πουν τι προτείνουν».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε υπάρχουν μια σειρά από εναλλακτικές ποινές έκτισης ποινής.
«Εμείς πάμε από το ακραίο, που ήταν η μη έκτιση της ποινής, η αναστολή και «γειά σου, προχωράς και συνεχίζεις ό,τι κάνεις», σε μια σειρά από προβλέψεις οι οποίες έχουν και διαβαθμίσεις. Δηλαδή, αναλόγως αν είναι μέχρι έναν χρόνο, μέχρι δύο χρόνια, από τρία χρόνια και πάνω. Ένα μέρος της ποινής, όσο μεγαλώνει η ποινή, θα εκτίεται σε σωφρονιστικά καταστήματα, χωρίς, προφανώς, συνύπαρξη κάποιων οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για πλημμελήματα με τους εγκληματίες του βαρύτατου Ποινικού Δικαίου. Εδώ, όμως, υπάρχουν και εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής, όπως είναι η κοινωνική εργασία, όπως είναι η έκτιση της ποινής με «βραχιολάκι», με ηλεκτρονικό τρόπο επιτήρησης. Υπάρχει, δηλαδή, ένα πλαίσιο, το οποίο το προβλέπει ο σωφρονιστικός κώδικας και υπήρξε και μέριμνα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ούτως ώστε αυτό να είναι εφαρμόσιμο πλήρως και δίκαιο και αναλογικό. Το ξαναλέω, ο στόχος της Κυβέρνησης δεν είναι τιμωρητικός, δεν είναι εκδικητικός, αλλά κάθε φορά που εκ των υστέρων διαπιστώνουμε προβλήματα -λέμε, για παράδειγμα, εμπρησμός από αμέλεια, που είναι μεγάλη συζήτηση τι είναι δόλος και τι είναι αμέλεια, αλλά αυτό δεν είναι δική μας δουλειά, αλλά βγαίνει ένας συνάδελφός σας και σωστά και κάνει το ρεπορτάζ και λέει: «Να ξέρετε ότι ο τάδε που συνελήφθη, ακόμα και να καταδικαστεί, δεν θα μπει στη φυλακή» -τότε, λοιπόν, εμείς ως πολιτικό σύστημα, δικαίως ερωτόμαστε πότε θα αλλάξει αυτή η κατάσταση», συμπλήρωσε.
Ερωτηθείς αν ίσχυε ο νέος ποινικός κώδικας πρόπερσι ο Νίκος Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ θα είχε μπει φυλακή, ο κ. Μαρινάκης απάντησε πως κάθε περίπτωση δεν έχει να κάνει με το ποιος καταδικάζεται, αν είναι υπουργός, πρώην υπουργός ή βουλευτής. «Προβλέπει ο νόμος ότι από δύο χρόνια και πάνω, ένας μέρος της ποινής εκτίεται, με κάποιους τρόπους κατά σειρά. Προφανώς, ένα μέρος της συγκεκριμένης ποινής, ό,τι προβλέπεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, θα προβλέπεται και για τις υπόλοιπες. Πάντως, η αναστολή de facto, είτε ήσουν υπουργός, είτε ήσουν βουλευτής, είτε ήσουν επιχειρηματίας, είτε είσαι στον ιδιωτικό, είτε είσαι στο δημόσιο τομέα, ο τρόπος έκτισης ποινής θα είναι ίδιος», επισήμανε.
Για τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους Θεσσαλούς αγρότες ανέφερε ότι το πιθανότερο είναι να γίνει στις 11 Μαρτίου με μεγάλη πιθανότητα να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλία γιατί θα έχει παραδοθεί μέχρι τότε η μελέτη για τη Θεσσαλία από την HVA, για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας. «Γιατί η συζήτηση δεν έχει να κάνει μόνο με τα ζητήματα του πρωτογενούς τομέα -που είναι η συνέχεια ουσιαστικά της συζήτησης που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου, αυτή τη φορά εξειδικευμένη για τα ζητήματα των αποκαταστάσεων, των αποζημιώσεων των αγροτών και συνολικά των ανθρώπων που πρωτογενούς τομέα για τη Θεσσαλία, -είναι μια συζήτηση ευρύτερα για το παρόν για το μέλλον της Θεσσαλίας, γιατί όσο σημαντική ήταν η άμεση και η ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση των πληγέντων, που συνεχίζεται με τον καλύτερο δυνατό χρόνο και αντιλαμβανόμαστε πλήρως και τις αγωνίες των ανθρώπων αυτών, τόσο σημαντική είναι και η συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι. Τώρα, στο τι θα δώσει. Εμείς είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, σε μια χώρα που έχει «καεί» πάρα πολύ, και ειδικά οι νεότερες γενιές, από την πλειοδοσία και τον μαξιμαλισμό στο θέμα των παροχών. Η αλήθεια είναι ότι μετά την τελευταία συζήτηση που έγινε με τους αγρότες, καλύφθηκαν αρκετά από τα διαχρονικά -εγώ θα πω- αιτήματα των αγροτών, με πρώτο και κυριότερο το ζήτημα του ρεύματος. Έχουμε πλέον μία απόφαση της Κυβέρνησης, μία συμφωνία με τους παρόχους, για κάτι το οποίο δεν είναι σε μια λογική επιδότησης, φτάνει το ρεύμα στο όριο του κόστους και έχει έναν άξονα 10ετίας και ως προς το ζήτημα των χαμηλότερων τιμών και ως προς το ζήτημα της κάλυψης των χρεών. Και στο πετρέλαιο, όσο σημαντική είναι η για τρίτη χρονιά επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου, ακόμη πιο σημαντική, ενδεχομένως, η μονιμοποίηση με δικαιότερα χαρακτηριστικά του μέτρου αυτού από το 2025 και μετά. Είναι μία συζήτηση, η οποία, προφανώς, δεν εξαντλείται σε μία σύσκεψη. Δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια για να δοθεί κάτι περισσότερο. Όμως υπάρχουν περιθώρια για ακόμα πιο έντονη πίεση εκτός συνόρων. Όπως έχουμε ξεκινήσει καιρό, όχι τώρα που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις. Αν δείτε ανακοινώσεις της Αντιπολίτευσης το καλοκαίρι -τις θυμάμαι- όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Ευρώπη, μαζί με τις χώρες του Νότου, για μια πιο ήπια μετάβαση σε αυτό που λέμε στην «πράσινη μετάβαση», μια ήπια προσαρμογή, τότε οι αριστερές δυνάμεις του Ευρωκοινοβουλίου, και στη χώρα μας -θυμάμαι ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ- μας κατηγορούσαν για σύμπραξη με την άκρα δεξιά. Είναι πολλά τα θέματα. Είναι οι παράνομες ελληνοποιήσεις, είναι, αυτό που λέμε, από το χωράφι στο ράφι», πρόσθεσε.
Για τις παράνομες ελληνοποιήσεις δήλωσε ότι οι έλεγχοι θα είναι ακόμα πιο εντατικοί και θα επιβληθούν περισσότερα πρόστιμα.
Σχετικά με το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια είπε ότι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την αναθεώρηση του άρθρου 16 στην οποία θα επιμείνει η κυβέρνηση όταν έρθει η ώρα.
«Εδώ είναι μία σημαντική μεταρρύθμιση, εγώ θα πω εμβληματική μεταρρύθμιση, και επειδή η κουβέντα είναι πιο δημοφιλής ως προς τα μη κρατικά, χάνουν πολύ στη συζήτηση όλες αυτές οι παρεμβάσεις που είναι πάνω από το 70% του νομοσχεδίου για τα δημόσια πανεπιστήμια. Τα δημόσια πανεπιστήμια παίρνουν ελευθερίες, παίρνουν δυνατότητες, παίρνουν δύναμη, παίρνουν χρηματοδότηση που τη ζητούσαν και δικαίως ολόκληρες δεκαετίες. Θα μπορούν να ιδρύουν, να αλλάζουν τμήματα. Να κάνουν προγράμματα σπουδών με μεγάλα ξένα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Να παίρνουν λεφτά και για προγράμματα σπουδών και για μεταπτυχιακά. Όλα αυτά τα ζητάνε τα δημόσια πανεπιστήμια. Και δεν έχουν προβληθεί όσο θα έπρεπε, ίσως λόγω των μη κρατικών», τόνισε.
Για τη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη ανέφερε ότι «επέλεξε να μείνει πιστός σε αυτά τα οποία συνέβαιναν στο παρελθόν, με έναν παρωχημένο λόγο άνευ επιχειρηματολογίας».
Ο κ. Μαρινάκης σημείωσε ότι η Ελλάδα βάζει τα πιο αυστηρά κριτήρια, ότι μιλάμε για πάνω από ένα δις χρηματοδοτηση στα δημόσια πανεπιστήμια με τον νόμο αυτό και ότι ο έλεγχος αν πληρούνται οι προδιαγραφές θα είναι από την ΕΘΑΑΕ, την Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, και από τον ΕΟΠΠΕΠ δεν θα μιλάμε για κάποιο πανεπιστήμιο.
«Στο τέλος της ημέρας η κομματική αντιπαράθεση αυτούς οι οποίοι ψηφίζουν, αυτούς οι οποίοι μας βλέπουν, τους Έλληνες πολίτες, δεν τους ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Δεν είναι τυχαίο ότι χάθηκαν τόσα πολλά χρόνια και στο ζήτημα των μη κρατικών πανεπιστημίων. Εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές, όλες τις δεκαετίες, ενώ ήθελαν ενδεχομένως να σπουδάσουν στη χώρα τους, να δώσουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα, να μείνουν εδώ και να δουλέψουν στη συνέχεια, δεν είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν, γιατί δεν είχαν ίσως τόσα λεφτά όσα κάποιοι εξ αυτών, που μπορεί να είναι και στον χώρο της Αριστεράς, τα είχαν για να πάνε στο εξωτερικό. Προφανώς, ακόμα θα μπορεί κάποιος να πάει στο εξωτερικό, δεν απαγορεύεται κάποια δυνατότητα, δεν απαγορεύεται σε κανέναν να έχει μία δυνατότητα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε 40.000 Έλληνες είναι στο εξωτερικό και σπουδάζουν, περισσότεροι σε απόλυτο αριθμό, όχι κατ’ αναλογία, απ’ ό,τι στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία. Δεν μπορεί να είναι όλοι λάθος σε όλο τον κόσμο, παντού κι εμείς να είμαστε οι σωστοί. Κάπως πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε λίγο την αυτοκριτική μας και να κοιτάξουμε την πραγματικότητα», πρόσθεσε.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μίλησε και για τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και μετά από σχετική ερώτηση και για τη συλλογή υπογραφών που συγκεντρώνει η κυρία Μαρία Καρυστιανού, Πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών, για να καταργηθούν οι ασυλίες βουλευτικές κλπ στο Κοινοβούλιο.
«Προφανώς απασχολεί την Κυβέρνηση, ένα ζήτημα, ένα τραγικό δυστύχημα, μια πολύ τραγική μέρα συνολικά για όλους μας, για τη χώρα, για τις διαχρονικές παθογένειες. Από την πρώτη στιγμή ο Πρωθυπουργός βγήκε μπροστά. Έχουν ληφθεί μια σειρά από πρωτοβουλίες γιατί πολύ σημαντικό -ίσως το πιο σημαντικό- είναι η απονομή της δικαιοσύνης στους ανθρώπους αυτούς, που αυτό που έχουν περάσει και αυτό που περνάνε δεν μπορεί κανείς να το καταλάβει αν δεν το περάσει και υπάρχει απόλυτος σεβασμός. Και το δεύτερο, βέβαια, είναι όλες αυτές οι διαχρονικές παθογένειες να σταματήσουν να υφίστανται. Κάποιες αίρονται πολύ πιο γρήγορα, κάποιες θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο. Προφανώς γίνεται και αναλυτική παρουσίαση -όποτε ζητείται- από το αρμόδιο Υπουργείο. Αλίμονο αν δεν μας απασχολούσε. Είναι κάτι το οποίο νομίζω μας πλήγωσε όλους μας και έχει πολύ μεγάλη αξία να μην επαναληφθεί», απάντησε.
Και πρόσθεσε: «Όσο μεγάλος και αν είναι ο σεβασμός μας στις οικογένειες των θυμάτων και σε όλους τους ανθρώπους, τους απλούς πολίτες οι οποίοι χωρίς να έχουν κανένα συμφέρον, καμία ιδιοτέλεια θέλουν άμεσα δικαιοσύνη, τόσο μας λυπεί η στάση του μεγαλύτερου μέρους της Αντιπολίτευσης -όχι συνολικά- η οποία προσπαθεί να εργαλειοποιήσει ένα ζήτημα, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ακόμα και τον ανθρώπινο πόνο, κάτι το οποίο για μένα είναι θλιβερό. Τα επίσημα στοιχεία της Εξεταστικής -τα οποία δεν αμφισβητούνται – δείχνουν ότι ήταν η πολυπληθέστερη σε αριθμό εξέτασης μαρτύρων. Λογικό, γιατί αυτό το οποίο συνέβη δεν ήταν κάτι το οποίο μπορούσε να εξεταστεί με μια διαδικασία γρήγορη, όπως ενδεχομένως συνέβαινε σε άλλες περιπτώσεις, πιο γρήγορη. Ήταν η πιο μακρά και σε χρονική διάρκεια, η μεγαλύτερη με σχεδόν διπλάσιο αριθμό από την επόμενη -από την δεύτερη- σε εξέταση μαρτύρων, που κατά συντριπτική πλειοψηφία -πλην ενός- ζητήθηκαν από την Αντιπολίτευση».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τόνισε ότι δεν τίθεται κανένα θέμα συγκάλυψης και πως το μόνο που νοιάζει την Αντιπολίτευση είναι να περιμένει να βρει ποιο ζήτημα θα είναι το επόμενο που θα εργαλειοποιήσει για να κάνει φτηνή αντιπολίτευση.
