Ο πόλεμος ανάμεσα στην Ουκρανία και την Ρωσία διανύει τον τέταρτο μήνα από την ημέρα που άρχισε και οι επιπτώσεις του είναι φανερές σε όλα τα επίπεδα που επηρεάζουν τη ναυτιλία. Ιδιαίτερης προσοχής χρήζουν τα πλοία που βρέθηκαν ή και βρίσκονται σε Ουκρανικά λιμάνια και αγκυροβόλια.
Τις πρώτες ημέρες του πολέμου είδαμε και περιστατικά που βαλλιστικοί πύραυλοι έπεσαν πάνω σε εμπορικά πλοία είτε καταλάθος, είτε γιατί κατά τις εξηγήσεις που δόθηκαν, αυτά παρέβαιναν τις οδηγίες διέλευσης που είχαν εκδοθεί. Επίσης μέχρι και πριν κάποιες ημέρες, κίνδυνο διέτρεχαν και τα περισσότερα πλοία που βρίσκονταν στην Μαύρη Θάλασσα από τη ναρκοθέτηση που είχε γίνει και το γεγονός ότι πολλές νάρκες παρασύρονταν από τα θαλάσσια ρεύματα προς νοτιότερες περιοχές. Η τελευταία ενημέρωση επί του θέματος, χαρακτηρίζει την απειλή αυτή ως χαμηλού ρίσκου.
Πλέον ο κίνδυνος βρίσκεται στα λιμάνια της Ουκρανίας που έχουν εδώ και καιρό διακόψει την λειτουργία τους. Παρά το γεγονός αυτό, είναι αρκετά τα πλοία που βρίσκονται καθηλωμένα εκεί, ενώ πολλά από αυτά είναι και ελληνόκτητα. Συγκεκριμένα, με βάση την πλατφόρμα Marine Traffic που κάνει χρήση των στοιχείων των AIS που βρίσκονται στα πλοία, τέσσερα ελληνόκτητα πλοία βρίσκονται στο λιμάνι Τσερνομόσκ, τρία στην Οδησσό, τέσσερα στο Γιούζνι, δύο στην περιοχή του Νικολάεβ, ενώ στην περιοχή της Χερσώνας δεν υπάρχουν στοιχεία. Αυτοί οι αριθμοί ίσως να αντικατοπτρίζουν και την πραγματικότητα αφού ενδέχεται πλοία να ακολουθούν την οδηγία του ΝΑΤΟ και να κλείνουν τα μηχανήματα AIS ώστε να μην προδίδεται η θέση τους.
Το παραπάνω γεγονός, εκτός από τον προφανή κίνδυνο για τα πληρώματα και τα ίδια τα πλοία, έχει επιφέρει και μεγάλες οικονομικές απώλειες για τους πλοιοκτήτες που αφενός χρειάστηκε να πληρώσουν τα War Risk premiums στις ασφαλιστικές εταιρείες και αφετέρου από την απώλεια των εσόδων που αυτά θα είχαν, αν ήταν ελεύθερα στην αγορά.
Παρόλα αυτά, μία συζήτηση που έχει προκύψει και έχει να κάνει με τα απολεσθέντα κέρδη, αλλά και τις ασφάλειες έχει να κάνει με το Άρθρο 58 του Marine Insurance Act του 1906 σχετικά με το Απωλεσθέν Πλοίο. Σύμφωνα με το Άρθρο, όταν μετά την πάροδο, λογικού χρονικού διαστήματος, δεν υπάρχουν νεότερα από ένα πλοίο, τότε αυτό πρέπει να θεωρηθεί ως Ολική Απώλεια και ο πλοιοκτήτης να αποζημιωθεί από την ασφαλιστική του με ποσό που θα εξαρτηθεί ποσοστιαία από την τρέχουσα αξία του πλοίου. Αυτό, σε περίπτωση που η διάρκεια, αλλά και η κατάσταση των πλοίων που έχουν ακινητοποιηθεί σε Ουκρανικά λιμάνια, αποφασιστεί ότι εμπίπτει στο εν λόγω άρθρο μπορεί να αποτελέσει έναν παράγοντα που εν τέλει θα μειώσει τις τεράστιες απώλειες εισοδήματος για τους πλοιοκτήτες.
