Τα μάθατε; Το κύριο συστατικό του πρωταθλητισμού στο ποδόσφαιρο δεν είναι ούτε η επίθεση, αλλά ούτε καν η άμυνα! Εδώ και χρόνια, (πάρα πολλά είναι η αλήθεια…) τους τίτλους κρίνει η ποιότητα της μεσαίας γραμμής της κάθε ομάδας, περισσότερο από τις άλλες δύο.
Επομένως η ευστοχία των μεταγραφών σε αυτό το χώρο του γηπέδου έχει μεγάλη σημασία, κάποιες φορές τη μεγαλύτερη. Ο περσινός Παναθηναϊκός μπορεί να μην διέθετε την απαιτούμενη αποτελεσματικότητα για πρωταθλητισμό στη θέση του φορ, διεκδίκησε ωστόσο το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος επειδή είχε πολλούς παράγοντες με συνοχή και καλές επιδόσεις. Από την άκρη του πάγκου έως και τον αγωνιστικό χώρο.
Τελικά όμως το πρωτάθλημα το έχασε επειδή οι επιθετικοί δεν βίωσαν πλουραλισμό στην τροφοδοσία τους. Δεν είχαν δηλαδή τους κατάλληλους “σερβιτόρους” για να τους…ταϊζουν!
Ο Ολυμπιακός από κάποια στιγμή και μετά δεν είχε συγκεκριμένο πλάνο στα χαφ. Γι΄αυτό παρουσιαζόταν η ανάγκη να αφήνει τη θέση του από την πτέρυγα ο Κώστας Φορτούνης, μήπως και οργανωθεί η ανάπτυξη του παιχνιδιού. Η απουσία του Εμβιλά λόγω τραυματισμού λειτούργησε ανασταλτικά, αλλά τίποτα δεν άλλαξε και όταν επέστρεψε…
Στο δεύτερο μισό της σεζόν ο Ινμπέομ Χουάνγκ έμοιαζε να παίζει μόνος. Ο 26χρονος νοτιοκορεάτης, εκτός των αμέτρητων “εργασιών”, μέτρησε και πέντε γκολ, αλλά και τέσσερις ασίστ σε 40 εμφανίσεις σ’ όλες τις διοργανώσεις. Δεν μπορούσε μόνος…
Η ΑΕΚ κατάκτησε το πρωτάθλημα, σίγουρα και επειδή έπιασε το τρικ του Ματίας Αλμέϊδα, με τη μετάθεση του Λιβάϊ Γκαρσία από τα άκρα στην κορυφή της επίθεσης. Ήταν σαρωτικός. Η γεμάτη μεσαία γραμμή της ωστόσο καθόρισε τελικά την πορεία της, με πρώτο βιολί τον Πινέδα.
Ο 27χρονος μεξικανός έκανε τα πάντα με και χωρίς τη μπάλα και μέτρησε 10 γκολ και 4 ασίστ σε 42 συμμετοχές, σε όλες τις διοργανώσεις. Την ίδια ώρα η ΑΕΚ διέθετε και μία…ολόκληρη “συμφωνική” από καλά όργανα του κέντρου, που έκαναν πολλές δουλειές ταυτόχρονα.
Ο Ολυμπιακός, που “χτίζουν” τώρα ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ και ο Αντόνιο Κορδόν χρειάζεται καλή μεσαία γραμμή. Χωρίς να σβήσουν οι περσινές καλές μονάδες αυτής, αλλά και με προσθήκες οι οποίες θα της αλλάξουν το επίπεδο.
Ο Βιθέντε Ιμπόρα, που αποκτήθηκε για αυτό το σκοπό, είναι ο ορισμός του ποδοσφαιριστή με πλούσιες παραστάσεις. Η παρουσία του στη Σεβίλλη, στην οποία ήταν βασικός και αναντικατάστατος για μια 4ετια, με την κατάκτηση τριών Europa League (2013-2014, 2014-2015, 2015-2016), όπως και οι 173 συμμετοχές του, που απέφεραν μάλιστα και 30 γκολ, συνθέτουν το ποδοσφαιρικό προφίλ ενός παίκτη η μαχητική ιδιοσυγκρασία του οποίου ταιριάζει απόλυτα στους “ερυθρόλευκους”.
Για να φορέσεις τη φανέλα της Σεβίλλης έτσι κι αλλιώς πρέπει να είσαι μαχητής. Πόσο μάλλον για να φορέσεις και το περιβραχιόνιο του αρχηγού της τρία χρόνια, όπως ο Ιμπόρα. Μέλος της τρομερής ομάδας που “έχτισε” ο Ουνάι Έμερι, έγραψε ιστορία στην Ανδαλουσία.
Η εικόνα της προετοιμασίας του Ολυμπιακού αποκαλύπτει ότι ο ισπανός θα λάβει το χρίσμα του 6αριού μπροστά από τα δύο στόπερ και μπροστά του θα ξεκινάει ο Ινμπέομ Χουάνγκ, με την τριάδα του κέντρου να συμπληρώνεται από τον Κώστα Φορτούνη, πίσω από τον σέντερ φορ.
Το όνομα του Βιθέντε Ιμπόρα δεν προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού, όμως δεν έχει σημασία η εμπορικότητα μίας μεταγραφής, όσο η ουσία της. Είναι 35 ετών, καμία αντίρρηση, έρχεται ωστόσο για να γίνει το αφεντικό της μεσαίας γραμμής. Πολύτιμο χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του η ηρεμία, κάτι που φάνηκε και στον τελευταίο ισπανικό σταθμό της καριέρας του, τη Βιγιαρεάλ.
Η διοίκηση της οποίας τον ευχαρίστησε για την αφοσίωση, τη δέσμευση και τον επαγγελματισμό του. Κατέκτησε μαζί της το UEFA Europa League, το 2021. Μετά την άφιξή του στο σύλλογο τον Ιανουάριο του 2019, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, έγινε ένας από τους αρχηγούς της ομάδας και από τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές των φιλάθλων που εκπροσώπησε καλύτερα τις αξίες της Βιγιαρεάλ.
Η ανθρώπινη πλευρά του έχει μεγάλη σημασία, διότι αποκαλύπτει επαγγελματία με συναίσθημα. Μετράει για εκείνον η σχέση με την εξέδρα, όπως και τους ανθρώπους στην πόλη που βρίσκεται, λόγω της δουλειάς του. Πηγαίνει συχνά στην εκκλησία και στην πλάτη έχει τατουάζ με την Παναγία των Αβοήθητων, τη Virgen de los Desamparados, εκ των προστάτιδων της γενέτειράς του, της Βαλένθια.
Πατέρας τριών αγοριών, όχι απλά δεν λύγισε όταν το 2011 έχασε η γυναίκα του το πρώτο τους παιδί, ένα κοριτσάκι λίγο μετά τη γέννησή του, αλλά έγινε πιο δυνατός! Συνέχισε να παίζει, συγκλονίζοντας την Ισπανία με το θάρρος και την αξιοπρέπεια που επέδειξε.
Στη διάρκεια της καριέρας έχει καταγράψει συνολικά 296 συμμετοχές στην κορυφαία κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, έχει αγωνιστεί σε 27 παιχνίδια στην Premier League και σε 65 σε Champions League, Europa League και UEFA Super Cup.
Συμμετοχές σε ομάδες
Λεβάντε: 230 αγώνες/15 γκολ/3 ασίστ
Σεβίλλη: 173 αγώνες/30 γκολ/13 ασίστ
Βιγιαρεάλ: 104 αγώνες/5 γκολ/6 ασίστ
Λέστερ: 37 αγώνες/4 γκολ/2 ασίστ
Συμμετοχές σε κύριες διοργανώσεις
Primera Division: 296 αγώνες/33 γκολ/13 ασίστ
Premier League: 27 αγώνες/3 γκολ
Champions League, Europa League, Super Cup: 65 αγώνες/7 γκολ/5 ασίστ
Τίτλοι
Europa League: 4 (2014, 2015, 2016, 2021)
Ατομικές διακρίσεις
Gourmet Trophy: 1 (2017)*
*Βραβείο που απονέμει ραδιοφωνικός σταθμός της Σεβίλλης, στους κορυφαίους της Ανδαλουσίας.
Και ένα “τιπ” από τα…αγαπημένα! Το Νοέμβριο του 2016 έγινε ο πρώτος παίκτης στο ισπανικό πρωτάθλημα που σημείωσε χατ-τρικ ερχόμενος από τον πάγκο, στο 3-0 της Σεβίλλης επί της Θέλτα.
