Χαμηλή ή στην καλύτερη περίπτωση μέτρια χαρακτηρίζουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί την ποιότητα των υποδομών Πληροφορικής στα σχολεία της χώρας, αναφέρει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ), σημειώνοντας πως για την ακρίβεια, στην πλειονότητά τους (76%) οι λειτουργοί της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα βαθμολογούν την ποιότητα των υποδομών ΙΤ στα σχολεία τους ως μέτρια ή χαμηλή.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ότι, παρά τις συστηματικές προσπάθειες, το ψηφιακό χάσμα στα ελληνικά σχολεία παραμένει. Πάντως, οι λειτουργοί της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης – όπως εκτιμούν οι ίδιοι – διαθέτουν πολύ καλά επίπεδα δεξιοτήτων στην πληροφορική, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αποκτά μία ιδιαίτερα υψηλή θέση στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα του Ιδρύματος Vodafone, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί (75%) αναφέρουν ότι έχουν προχωρημένο επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων (επίπεδο ηγέτη/ειδικού), ενώ μόνο το 24% θεωρεί τον εαυτό του αρχάριο ή άτομο με χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων.
Όπως προκύπτει από την έρευνα, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν ότι δεξιότητες, όπως η υπευθυνότητα, η εξοικείωση με τα ψηφιακά μέσα, η προσαρμοστικότητα και η ευελιξία θεωρούνται οι πιο σημαντικές σε μια ψηφιακή κοινωνία. Όμως, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ της συνάφειας ορισμένων ικανοτήτων και της ικανότητας των σχολείων να τις προάγουν, όπως πρέπει.
Σύμφωνα με την έρευνα, κύρια πηγή γνώσης, ιδεών και έμπνευσης για τους εκπαιδευτικούς είναι το Διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα, οι ίδιοι αναγνωρίζουν την ευθύνη των σχολείων να διδάξουν σχεδόν όλες τις ικανότητες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συνάδελφοί τους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη.
Ψηφιακός εγγραμματισμός
Σε σχέση με τις ήπιες δεξιότητες, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θεωρούν τα σχολεία καλά προετοιμασμένα για να προωθήσουν εκείνες της υπευθυνότητας και της επικοινωνίας. Αντίθετα, διαπιστώνουν ελλείμματα στην προώθηση της αυτοργανωμένης μάθησης και του ψηφιακού εγγραμματισμού.
Στα δύο αυτά θέματα, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί βαθμολογούν τα σχολεία τους χειρότερα από τους συναδέλφους τους στην Ευρώπη, με την κατάσταση να είναι κάπως καλύτερη στα λύκεια, σύμφωνα με τους ίδιους τους καθηγητές.
Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν τα σχολεία υπεύθυνα για την προετοιμασία των νέων για τις τεχνολογικές απαιτήσεις ενός ψηφιακού μέλλοντος. Επιπλέον, δηλώνουν ότι τόσο οι οικογένειες, όσο και τα σχολεία, έχουν την ευθύνη για την ανάπτυξη των συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών, ώστε να προσαρμοστούν στο αύριο της τεχνολογίας, διαφοροποιούμενοι από τους ξένους συναδέλφους ως προς τον ρόλο του σχολείου στη μετάβαση αυτή.
Μάλιστα, από την έρευνα προκύπτει ότι όσο πιο σίγουροι είναι οι εκπαιδευτικοί για τις ψηφιακές τους δεξιότητες, τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσουν το σχολείο ως τον κύριο υπεύθυνο για την προετοιμασία των νέων ενόψει των τεχνικών απαιτήσεων ενός ψηφιακού μέλλοντος.
Ψηφιακές δυνατότητες
Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συμφωνούν ότι τα ψηφιακά μέσα δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να εντοπίζουν καλύτερες πηγές πληροφοριών και να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες. Ωστόσο, στην πλειονότητά τους αμφιβάλλουν για το εάν αυτά βελτιώνουν στην πραγματικότητα τις ακαδημαϊκές επιδόσεις τους.
Επιπλέον, λιγότεροι από τους μισούς εκπαιδευτικούς θεωρούν επαρκή την πραγματική στήριξη του ψηφιακού εγγραμματισμού μέσω της εκπαιδευτικής πολιτικής, ενώ πολλοί εξ αυτών πιστεύουν ότι αυτή δεν επαρκεί για την επαρκή προετοιμασία των μαθητών για την αγορά εργασίας του αύριο.
Για αυτόν τον λόγο, τάσσονται στην συντριπτική τους πλειονότητα υπέρ των ανταλλαγών με άλλες χώρες και περιμένουν περισσότερες πρωτοβουλίες από πλευράς πολιτείας σε σχέση με τις ψηφιακές τεχνολογίες.
Ψηφιακή κατάρτιση
Στην πλειονότητά τους (71%), οι εκπαιδευτικοί έχουν παρακολουθήσει τουλάχιστον μία επίσημη δράση κατάρτισης για τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας στη διδασκαλία – μάλιστα, οι μισοί (52%) έχουν συμμετάσχει σ’ αυτές περισσότερες από μία φορές. Ως επί το πλείστον, όμως, αυτές αφορούσαν καθηγητές Λυκείου και λιγότερο Γυμνασίου, ενώ η συμμετοχή τους στις περισσότερες ήταν προαιρετική.
Παράλληλα, σχεδόν το ήμισυ των εκπαιδευτικών (45%) δεν έχει λάβει μέρος σε καμία άτυπη δράση επαγγελματικής κατάρτισης για την ψηφιακή τεχνολογία τα τελευταία δύο χρόνια, τις οποίες πάντως φαίνεται ότι προτιμούν περισσότερο οι καθηγητές γυμνασίου.
