Το αποτέλεσμα είναι ο “δυνάστης” του αθλητισμού, χωρίς να έχει πάντοτε…αγαθές προθέσεις. Σε αποπροσανατολίζει εύκολα. Το ζει ο Παναθηναϊκός με τα σκαμπανεβάσματά του, γι΄αυτό δεν επιτρέπει στους φίλους του να καταλάβουν τελικά εάν πρέπει να χαίρονται ή να αποδεχθούν ότι αυτή η ομάδα δεν τραβάει.
Κάπως έτσι, εκείνοι που – δικαιολογημένα – ξέσπασαν μετά την ήττα του “τριφυλλιού” στον πρώτο αγώνα από την…ανύπαρκτη Βίκινγκουρ, αποθεώνουν μία εβδομάδα αργότερα τους ποδοσφαιριστές του Ρουί Βιτόρια επειδή κατάφεραν να αποκλείσουν τους ισλανδούς. Προφανώς, το αποτέλεσμα είναι που μετράει πάνω απ΄όλα, όμως στο διασυρμό στο Ελσίνκι έδειξε ξανά ο Παναθηναϊκός ότι δεν έχει πνεύμα νικητή. (Εξαιρείται ο μαχητής Τετέ, που έχει χαρίσει δύο προκρίσεις στο φινάλε των αγώνων).
Το έχει επιβεβαιώσει διαδοχικά σε σημαντικούς αγώνες εφέτος. Δεν μάχεται όσο χρειάζεται, διότι δεν πιστεύει. Ακόμη πιο σημαντική είναι επίσης η παράμετρος ότι από αυτή την ομάδα απουσιάζει η αίσθηση της “υποχρέωσης” για το αποτέλεσμα. Κατά συνέπεια μικραίνει το μέγεθός της.
Στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε κάποιο θρίαμβο. Έπραξε το αυτονόητο αποκλείοντας αντίπαλο που δεν υπάρχει στο…χάρτη! Το κατάφερε διότι οι παίκτες του πάλεψαν έως την τελευταία στιγμή, όχι γιατί νιώθουν το μέγεθος της φανέλας που φορούν αλλά, επειδή κατάλαβαν ένα διαφορετικό μέγεθος, εκείνο του διασυρμού που βρισκόταν μπροστά τους και σε ομαδικό αλλά και ατομικό επίπεδο.
Περισσότερο από ανάγκη έδωσαν τη μάχη αυτή, κάτι που δεν κάνουν στο πρωτάθλημα. Εκεί μπορεί άλλωστε κανείς να ανακαλύψει άλλοθι πιο εύκολα για τα δυσάρεστα αποτελέσματα. Στην Ευρώπη η ιστορία είναι άλλη. Αποκαλύπτεσαι…
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού νίκησαν και απέκλεισαν τη Βίκινγκουρ επειδή “έπρεπε”, αλλιώς η χρονιά θα τελείωνε για εκείνους από τώρα. Η εσωστρέφεια που θα ακολουθούσε δεν θα είχε προηγούμενο.
Σε κάθε περίπτωση, με αυτή την πρόκριση ο Παναθηναϊκός διατήρησε τον εαυτό του στο επίπεδο του ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Καθώς εάν του προέκυπτε αποκλεισμός θα έχανε πολύ σημαντικό ποσοστό εσόδων, άρα και τη δυνατότητα να ισχυροποιηθεί περισσότερο. Διότι όσα χρήματα κι αν είναι διατεθειμένη να διαθέσει η ιδιοκτησία μίας ομάδας, όταν οι πηγές χρηματοδότησης περιορίζονται, ποτέ κανείς δεν έχει λόγο να καλύψει από μόνος του την τεράστια “μαύρη τρύπα” που δημιουργείται.
Τα κέρδη των “πράσινων” στη σεζόν αγγίζουν πλέον τα 9 εκατομμύρια ευρώ και μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα εάν ο Παναθηναϊκός προχωρήσει στη διοργάνωση του Conference League.
Η ελληνική ομάδα είχε εξασφαλίσει 530.000 ευρώ από τα προκριματικά και 3.170.000 ευρώ από την παρουσία στη League Phase. Οι “πράσινοι” μέτρησαν τρεις νίκες, μία ισοπαλία και δύο ήττες στον πρώτο γύρο, αποτελέσματα που τους απέφεραν 1.330.000 ευρώ.
Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε και από τη θέση που τερμάτισε στην κατάταξη, καθώς έλαβε 910 χιλιάδες ευρώ και επιπλέον 200 χιλιάδες ευρώ από την πρόκριση στα playoffs. Το εισιτήριο στους “16” έφερε άλλες 800 χιλιάδες ευρώ, που σημαίνει ότι οι έχει βάλει στο ταμείο περίπου 8.700.000 ευρώ.
