Πιστεύαμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, θα έκανε τελικά την στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία. Οτι είχε αποφασίσει να συγκρουστεί με το κακό παρελθόν του, και μετά το Συνέδριο θα ακολουθούσε μια άλλη γραμμή κοντά στην κοινωνία και στις απαιτήσεις του σήμερα. Δυστυχώς όλα δείχνουν ότι η αντιπαράθεσή του με το σκληρό πυρήνα του κόμματός του, είναι…fake, καθώς στα κεντρικά ζητήματα πολιτικής συμφωνεί μαζί τους.
Ίσως να βλέπει βέβαια ότι δεν μπορεί να κερδίσει τη μάχη του κέντρου, για αυτό και να έβαλε …όπισθεν ολοταχώς επιστρέφοντας στην φρασεολογία, στη λογική και στην πολιτική αντιπαράθεση, με το…φάντασμα της δεξιάς.
Διότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εάν μη τι άλλο είναι έξυπνος και πολιτικά έχει το αίσθημα της επιβίωσης ανεπτυγμένο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιώνεται στην κοινωνία πολιτικά, επιχειρώντας να στήσει το αφήγημα μια σκληρής και ανάλγητης δεξιάς. Καλό το παραμύθι, αλλά δεν έχει δράκο.
Η κοινωνία έχει γυρίσει σελίδα και όσοι μείνουν κολλημένοι σε αφηγήματα του χθες θα συνεχίσουν να χάνουν το σήμερα και το αύριο.
Χαρακτηριστικά τα όσα συμβαίνουν στα ΑΕΙ. Σε καμία χώρα του κόσμου, δεν υπάρχουν εικόνες με …μπαχαλάκηδες να θεωρούν κάπως ως δικαίωμά τους, να είναι τα πραγματικά αφεντικά στα Πανεπιστήμια. Να θεωρούν ως αυτονόητο, ότι πρέπει να κάνουν καταλήψεις χώρων των Πανεπιστημίων, δημιουργώντας άβατα, στα οποία ο κάθε περιθωριακός, παραβατικός και μη έχων σχέση με το Πανεπιστήμιο θα βρίσκει άσυλο.
Σε καμία χώρα του κόσμου, δεν πάνε με βαριοπούλες να γκρεμίσουν βιβλιοθήκες. Σε καμία χώρα του κόσμου, δεν πάει η Αστυνομία, να κάνει…περιφρούρηση για να μπορέσουν να κτίσουν χώρους σχετικούς με τα Πανεπιστήμια.
Σε καμία χώρα του κόσμου τα κόμματα και τα φοιτητικά τους παρακλάδια δεν κάνουν κουμάντο. Και πολύ σωστά η Υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, αποφάσισε να καταργηθούν τα …κομματικά ψηφοδέλτια στα Πανεπιστήμια. Από τη Νομική του 1973 και το Πολυτεχνείο έχουν περάσει…αιώνες, για να έχουμε φοιτητικές νεολαίες, που θα προφυλάσσουν την δημοκρατία μας.
Εχουμε γυρίσει αιώνα τόσο απλά. Και πλέον τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια πάνε όχι για να κτίσουν κομματικές καριέρες, αλλά να αποκτήσουν επιστημονικά εφόδια για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός κόσμου που καμία σχέση δεν έχει με αυτόν που μεγάλωσαν οι γονείς τους.
Αντί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει τα έκτροπα των μπαχαλάκηδων,. πιάνεται από την κουταμάρα, ή την ανικανότητα, ή την κακή εκπαίδευση ενός αστυνομικού και καλύπτει τις αθλιότητες που γίνονται χρόνια στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, που οι φοιτητές είναι όμηροι μιας οργανωμένης μειοψηφίας.
Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να κουβαλά τις αναμνήσεις των καταλήψεων, αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει.
Εάν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάνει στροφή στο ρεαλισμό, και στις πραγματικές απαιτήσεις της εποχής, θα χάσει μια ακόμη μάχη από τα αποδυτήρια…
