Σαν σήμερα ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την τραγωδία της Κύπρου. Μια τραγωδία, που όχι μόνο δεν έχει τελειώσει, αλλά άνοιξε την όρεξη των Τούρκων για…”γαλάζιες πατρίδες” και άλλα συναφή. Σαν σήμερα, η Χούντα των Αθηνών έδινε την ευκαιρία στην Άγκυρα, με την κάλυψη των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, να εισβάλλει στο μαρτυρικό νησί. Η ανατροπή του Μακάριου και η απόπειρα δολοφονίας του ήταν η αρχή του τέλους για την Κύπρο όπως την γνωρίζαμε.
Και επειδή διάφορα λέγονται αυτές τις ώρες, οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στους εαυτούς μας και στην Ιστορία. Δεν υπήρχαν δυο Χούντες. Μια “καλή”, του Παπαδόπουλου, με την οποία… κοιμόμασταν ήσυχοι με ανοικτά τα παράθυρα, και με φώτα και δρόμους στα χωριά μας, και μια “κακή” αυτή του Ιωαννίδη. Η Χούντα ήταν μια, ενιαία και αδιαίρετη. Την πλήρωσε ακριβά ο τόπος μας, η Κύπρος και όσοι τόλμησαν να αντισταθούν. Όσοι δεν έγιναν κυρ… Παντελήδες, για να συνεχίσουν να πορεύονται, χωρίς να ενοχλούν και να τους ενοχλεί το στρατιωτικό καθεστώς. Για αυτό καλό είναι να σταματήσει ο “Μύθος της Χούντας” σε κάθε επίπεδο.
Τα όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο (που δυστυχώς δεν ήταν η πρώτη στην ελληνική ιστορία, καθώς χούντες είχαμε αρκετές) δεν αποτελούν τιμή για κανέναν. Όπως κανείς δεν μπορεί να απαξιώσει και να απομυθοποιήσει ούτε τα όσα συνέβησαν στη Νομική και στο Πολυτεχνείο, ούτε και τους αγώνες όσων έδωσαν μάχες για να πέσει ένα ξενοκίνητο καθεστώς.
Η Χούντα, ναι, δεν έπεσε από τη Νομική και το Πολυτεχνείο. Δεν έπεσε από έναν ξεσηκωμό του λαού. Ναι, ακολούθησε η Χούντα του Ιωαννίδη, ναι, η τραγωδία της Κύπρου ήταν το τέλος της. Ναι, αυτά είναι γεγονότα. Όπως και το ότι οι ΗΠΑ είδαν ότι δεν χρειαζόντουσαν άλλο τους συνταγματάρχες, καθώς είχαν ολοκληρώσει τους σχεδιασμούς τους, και πλέον τους ήταν αχρείαστοι και άχρηστοι.
Αυτά τα γεγονότα όμως τα έχει κρίνει η Ιστορία και δεν μπορεί σήμερα να αποτελούν πεδίο αντιπαράθεσης στη Βουλή. Είναι θέματα για ένα Συνέδριο, είναι θέματα για τους μελετητές, αλλά όχι για αντιπαράθεση μεταξύ κομμάτων, ώστε κάποιοι να τρίβουν τα χέρια τους στο παρασκήνιο.
Ας το καταλάβουν άπαντες και ας συνεχίσουμε. Καμία Χούντα, κανένα καθεστώς που στερεί την ελευθερία των πολιτών του, δεν είναι ανεκτό και δεν εξωραΐζεται. Ας ξεπεράσουν και οι μεν και οι δε τα κόμπλεξ τους. Μπορεί κάποιοι να έκτισαν καριέρες με αυτές τις τραγικές περιόδους του τόπου, αλλά νισάφι πια με τους διχασμούς. Ας τελειώνουμε με το παρελθόν και ας δούμε πως μπορούμε να κτίσουμε κάτι καλό σε αυτό το δύσκολο σήμερα που έχουμε μπροστά μας. Καλοί οι μύθοι, αλλά η ιστορία είναι μπροστά μας. Ας συμφωνήσουμε και παρά τις διαφορές μας, ας συνεννοηθούμε στα βασικά. Με πρώτο, ότι δεν υπάρχουν Μύθοι για “καλή” και “κακή” Χούντα. Νισάφι πια, μέρα που είναι. Τα μαθήματα δημοκρατίας, οφείλουν οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τσίπρας να τα κάνουν στους βουλευτές τους και ύστερα στους πολίτες…
