Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ είναι ο Γιαννίκης! Δεν θα συμφωνήσω με το διαχρονικό κλισέ : «φταίνε εκείνοι που τον διάλεξαν». Διότι όταν επιλέγεται ένας προπονητής, καμία διοίκηση δεν μπορεί να προβλέψει πώς εκείνος θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας του δουλειάς.
Σίγουρα γνωρίζει εκ των προτέρων τα πλεονεκτήματά του, όπως και τις αδυναμίες του, δεν γίνεται όμως να μαντέψει και την ψυχολογία που θα τον συνοδεύσει.
Το έχω γράψει ξανά και όπως φαίνεται αυτή η διαπίστωση δεν αλλάζει. Ο Αργύρης Γιαννίκης φοβάται! Το δείχνει σε κάθε αγώνα, με τις ακατάστατες τις αψυχολόγητες και ακατανόητες (ψάχνω τη λέξη) επιλογές του. Όλοι όσοι τον κρίνουν άλλωστε μετά από κάθε αγώνα της ΑΕΚ, επί της ουσίας, το ίδιο υποστηρίζουν.
«Γύρισε πίσω την ομάδα χωρίς λόγο στο δεύτερο ημίχρονο», «έκανε αλλαγές που δεν ταίριαζαν με το μομέντουμ του αγώνα», «άλλαξε πλευρές στους παίκτες, ακυρώνοντας την απόδοσή τους».
Τα μέσα και οι ρεπόρτερ που παρακολουθούν τους αγώνες της ΑΕΚ τα λένε, αποφεύγοντας απλά να διατυπώσουν με ευθύτητα το προφανές.
Ο νέος προπονητής της ΑΕΚ δεν έχει ακόμη το ειδικό βάρος, για να καθίσει στον πάγκο ενός μεγάλου συλλόγου. Μπορεί να το αποκτήσει στο μέλλον και να αξίζει πολλά περισσότερα, αυτή την ώρα όμως κρίνεται με βάση όσα παρουσιάζει.
Εάν μπούμε στην ανάλυση όλων των αγώνων, υπάρχουν ατελείωτα παραδείγματα, τα οποία αποτυπώνουν αυτή την… υψοφοβία του. Τη ζαλάδα που του έχει προκαλέσει ο πάγκος μεγάλης ομάδας.
Στο τέλος του 2021 ο Αργύρης Γιαννίκης παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα “Bild”.
Μεταξύ άλλων είπε : «Ο τρόπος που παίζουμε χαρακτηρίζεται από ακρίβεια, ένταση και σκεπτικισμό. Η πρόοδος της ομάδας αναγνωρίζεται και εκτιμάται. Το στυλ μου είναι λίγο ασυνήθιστο για την Ελλάδα. Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της φιλοσοφίας μου είναι το γρήγορο ποδόσφαιρο κατοχής και το επιθετικό πρέσινγκ».
Δεν είχε τότε λόγους να εξηγήσει, εάν η φιλοσοφία του γίνεται κατανοητή, διότι δεν μετρούσε τρεις συνεχόμενες ήττες εντός έδρας. Κάτι που έχει να συμβεί στην ΑΕΚ 35 χρόνια.
Με τις οριακές νίκες που πήρε άλλωστε νωρίτερα, απέναντι σε Άρη, ΠΑΣ Γιάννινα και Παναθηναϊκό, κατάφερε τότε να ξεχωρίσει ως ο δεύτερος πόλος στο ελληνικό πρωτάθλημα, χωρίς όμως να ενθουσιάζει.
Κι ενώ η ΑΕΚ προχώρησε σε μεταγραφές καλύτερου επιπέδου, όπως οι Τσούμπερ, Αμραμπάτ και Αραούχο, ενώ έφερε πίσω τον Βράνιες, η ομάδα δεν έγινε καλύτερη.
Έχει και ο Γιαννίκης τα επιχειρήματά του βέβαια, Καθώς καλείται να διαχειριστεί ρόστερ που ήταν δύσκολο να παίξει 4-4-2, καθώς δεν διαθέτει γρήγορο δίδυμο χαφ και επίσης σύνολο που αντιμετώπιζε πρόβλημα στο αμυντικό κομμάτι. Αυτή είναι μία απάντηση, όχι όμως για όλα, ούτε για το ότι έβαλε την ομάδα πίσω από τη σέντρα σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο κόντρα σε Άρη και Παναθηναϊκό. Εάν τα αποτελέσματα είχαν στραβώσει από τότε, η συζήτηση τώρα θα ήταν άλλη.
Είναι επίσης ακατανόητη η εμμονή στο 4-2-3-1. Την ώρα μάλιστα που δεν υπάρχουν χαφ για να το υποστηρίξουν. Σαν κάποιος να έχει απαγορεύσει το 4-3-3.
Πηγές από την ΠΑΕ απέκλειαν την περίπτωση να προκύψει θέμα προπονητή στην ομάδα και πράγματι έτσι είναι το σωστό. Διότι όταν τόσο γρήγορα αλλάξουν τα δεδομένα και τεθεί αμφισβήτηση ενδοοικογενειακά, αυτομάτως χάνεται η μπάλα. Πολύ περισσότερο απ΄ότι έχει χαθεί με τις επιλογές του.
Όταν πάντως φτάνει στο σημείο η διοίκηση, οποιασδήποτε ομάδας, να διαρρέει ότι δεν υπάρχει ζήτημα προπονητή, είναι τότε ακριβώς που αρχίζουν τα όργανα για εκείνον…
