Οι αθλητές, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που, αποτυπώνουν με τα δικά τους λόγια αυτό που τους συμβαίνει, καλύτερα από τον οποιονδήποτε παρατηρητή- σχολιαστή. Δεν θέλει ανάλυση, είναι απλό, το ζουν άρα το αντιλαμβάνονται άμεσα!
Ο κατά τα άλλα χαμογελαστός Γουίλιαμς Γκος, αμέσως μετά από ήττα του Ολυμπιακού από τη Μονακό, δήλωσε: “Είναι κολλητικό αυτό που έχουμε πάθει και μεταδίδεται σε όλη την ομάδα! Χάνει κάποιος βολές και στη συνέχεια συμβαίνει και στον επόμενο…”.
Σωστά το είπε, διότι ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με τρεις πόντους διαφορά σε παιχνίδι που οι παίκτες του αστόχησαν σε 14 βολές!
Τι είναι λοιπόν αυτό που…κολλάει; Προφανώς δεν πρόκειται για κάποιο νέο κινέζικο ιό, ο οποίος έχει εισβάλλει στη χώρα και μαζί στα αποδυτήρια των “ερυθρόλευκων”. Δεν είναι επιστημονικό το θέμα, όμως σε κάθε περίπτωση, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δείχνουν πως οι συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα δεν τους αφήνουν ανεπηρέαστους, παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη κατακτήσει το πλεονέκτημα της έδρας στα play offs. Θέμα σημαντικό λοιπόν οι ήττες και το αμέσως επόμενο αφορά στο πνευματικό ζήτημα που αυτές προκαλούν.
Διότι αυτοί, οι ίδιοι παίκτες, εάν γνώριζαν από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου ότι θα έφταναν σε αυτό το χρονικό της σημείο έχοντας εξασφαλίσει το πλεονέκτημα του ΣΕΦ στα Play Offs, θα ήταν ευτυχισμένοι. Αυτή την ώρα βέβαια τα δεδομένα δεν είναι ακριβώς τέτοια διότι στην κανονική περίοδο ο Ολυμπιακός δημιούργησε διαφορετικές προσδοκίες, ακολουθώντας διαδρομή κυριαρχική, υποχρεώνοντας τους περισσότερους να υποστηρίζουν πως είναι η καλύτερη ομάδα της εφετινής διοργάνωσης. Επομένως έβλεπαν ότι θα πάει “τρένο” χωρίς σταματημό.
Ο “ερυθρόλευκος”…συρμός όμως, με τρεις συνεχόμενες ήττες, οι δύο εκ των οποίων στο ΣΕΦ, έχει προκαλέσει αμηχανία, θέτοντας το προφανές ερώτημα: “Μπορεί να επιστρέψει η ομάδα στα δικά της κορυφαία στάνταρ;”. Τα ανέβασε πολύ ψηλά με τα δικά της κατορθώματα, μεγαλώνοντας τις απαιτήσεις. Αγωνιστικά, αυτές δεν έχουν ξεπεράσει τις δυνατότητες του Ολυμπιακού. Κάθε άλλο.
Σίγουρα είναι καθοριστικές οι απουσίες των “πενταριών”. Έχουν αλλοιώσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Οφείλεται ασφαλώς στη λειψανδρία των γκαρντ που υπό κανονικές συνθήκες τα…”ταΐζουν” διαρκώς. Η τωρινή συνθήκη έχει ως αποτέλεσμα, σε ένα βράδυ που ούτε βολές ούτε τα τρίποντα μπαίνουν, να προκύπτει εύκολα η ήττα.
Πρόβλημα κρίσιμο, το πνευματικό. Το είπε ο Σάσα Βεζένκοβ, εξηγώντας ότι λείπει η συγκέντρωση. Δίκιο έχει διότι εκείνο που ζητάει η περίσταση από τους παίκτες είναι η διαχείριση. Αυτό καλούνται τώρα να κάνουν. Να ξεχάσουν ότι ήταν πρώτοι στη βαθμολογία για καιρό και να επικεντρωθούν στο ρεαλιστικό στόχο. Την πρόκριση στο Final 4.
Κάθε σεζόν έχει τρία στάδια. Το πρώτο και πιο μεγάλο είναι αυτό της κανονικής περιόδου, το δεύτερο των Play Offs, όπου χρειάζονται τρεις νίκες και το τρίτο του Final 4, όπου με δύο ακόμη κατακτάς τον τίτλο. Μετά το τέλος της πρώτη φάσης δηλαδή, ο μαγικός αριθμός των πέντε νικών σου δίνει το ευρωπαϊκό στέμμα.
Από τη νηφαλιότητα του κάθε συνόλου εξαρτάται η διαδρομή και αυτό δεν αφορά μόνο στους παίκτες αλλά και τους προπονητές. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν υπάρχει αμφιβολία ότι νευριάζει δικαιολογημένα όταν κάποιος ηλίθιος τον κράζει από την εξέδρα. Αυτή η αντίδρασή του πάντως προκαλεί εκνευρισμό και στην ομάδα καθώς οι παίκτες λειτουργούν πολλές φορές με χαρακτήρα μικρών παιδιών. Κάπου εκεί καλείται ο προπονητής να κλείσει τα αυτιά. Δεν είναι εύκολο, όμως το απαιτεί η δουλειά του.
Στο φινάλε δεν κερδίζει μόνο αυτός που έχει άφθονη ποιότητα αλλά και εκείνος που μπορεί να διαχειριστεί τα δεδομένα τα οποία προκύπτουν, εξαιτίας και χάρη σε αυτή…
Restart χρειάζεται ο Ολυμπιακός, για να φτάσει στο στόχο της κατάκτησης του κορυφαίου ευρωπαϊκού τίτλου. Εδώ που έφτασε δεν μπορεί να είναι απλά ευχαριστημένος επειδή μπορεί, αλλά και υποχρεωμένος να τον διεκδικήσει έως το τέλος.
