Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα. Καθώς 99/100 φορές κερδίζει εκείνος που είναι πιο έτοιμος και αποτελεσματικός, τη στιγμή της κρίσης. Ο Ολυμπιακός έκανε μία τρομακτική προσπάθεια, ηττήθηκε ωστόσο από την Εφές Αναντολου στο τελευταίο σουτ από ένα buzzer beater τρίποντο, στο οποίο ευστόχησε ο εξαφανισμένος επιθετικά στο δεύτερο ημίχρονο Μίτσιτς. Κι ενώ οι «ερυθρόλευκοι» γύρισαν από το -11, ισοφαρίζοντας στα 19,5’’ πριν τη λήξη. Δεν ήταν όμως μόνο αυτή η φάση που στέρησε από τους πειραιώτες την παρουσία τους στον τελικό του Σαββάτου.
Σε έναν ημιτελικό με ρεκόρ παρουσίας των ερυθρόλευκων φιλάθλων (στη Ρώμη το 1997 ήταν 7.500), η Stark Arena έμοιαζε κάτι σαν Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας Βελιγραδίου, σε μία γιορτή, η δυναμική της οποίας έδειχνε πως θα μπορούσε από μόνη της να υποστηρίξει ένα σπουδαίο παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Στον αθλητισμό όμως ο κόσμος δεν παίζει αποκλειστικά εκείνος τον καθοριστικό ρόλο στις στιγμές των κρίσιμων αποφάσεων.
Σημαντικό δεδομένο ότι πριν από τη μάχη οι εννέα από τους δώδεκα παίκτες της αποστολής του Ολυμπιακού βρίσκονταν για πρώτη φορά στην καριέρα τους σε final – 4. Εξαίρεση οι Σλούκας, Πρίντεζης και Παπανικολάου. Από την άλλη η Εφές Αναντολού έχει όλο τον πυρήνα της ομάδας με τέτοια εμπειρία, με τους εννέα παίκτες που έχει στο ρόστερ να έχουν ξαναπαίξει.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε καταπληκτικά τον ημιτελικό, χωρίς να επιτρέπει στην Εφές να πλησιάσει στο καλάθι του και ταυτόχρονα ο Φαλ ήταν κυρίαρχος της επίθεσης, καθώς έκανε ό,τι ήθελε την άμυνα της τουρκικής ομάδας. Χωρίς αντίπαλο, γι΄ αυτό στο 14-7 της αρχής είχε τους επτά πόντους δικούς του.
Η Έφες με τρία στη σειρά τρίποντα πέρασε 14-16 και με ένα δίποντο του Μίσιτς 14-18. Και όλα αυτά διότι έφυγε από το ματς ο Φαλ. Παρ όλα αυτά ο Παπανικολάου ήταν συνολικά ο καλύτερος στο πρώτο δεκάλεπτο με τις κινήσεις του σε άμυνα και επίθεση.
Ο Ολυμπιακός είχε διακυμάνσεις στην πρώτη περίοδο, έδειξε όμως πως είχε την απαραίτητη συγκέντρωση. Αυτός ο παράγοντας μέτρησε και φάνηκε ακόμη και την πρώτη φορά που βρέθηκαν σε ισοπαλία οι δύο ομάδες, 22-22 στη δεύτερη περίοδο, με το τρίποντο του Σλούκα, για το 25-22.
Το “καθαρό” μυαλό των πειραιωτών τους έδωσε την ευκαιρία να “διαβάζουν” σε άμυνα και επίθεση τις συνθήκες υπέρ τους, κι ενώ δεν υπήρχε παίκτης του Μπαρτζώκα που να υστερεί. Ο Γουόκαπ έκανε απίθανα πράγματα σε άμυνα και επίθεση, ο Χασάν Μάρτιν δεν έβγαινε με τίποτα από το παιχνίδι και ο Σλούκας ήταν επίσης εκπληκτικός.
Από την άλλη ο Λάρκιν με συνεχόμενα τρίποντα κρατούσε την Εφές στο παιχνίδι, όμως ο Ολυμπιακός είχε γεμάτο παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση, με καλή κυκλοφορία και τις επιλογές που έπρεπε.
Δεν υπήρχε αμφιβολία πως θα ήταν μία μάχη από την αρχή έως το τέλος. Διότι σε ημιτελικό δεν γίνεται να κάνει “πάρτι” κανείς, όσο καλύτερος και εάν εμφανιστεί. Γι΄αυτό μόλις έφυγε ο Λάρκιν μετά από 16 λεπτά συνεχόμενης παρουσίας, ο Μίσιτς έδωσε ανάσα επιθετική με τρίποντο, κρατώντας την Εφές στον πόντο και με ένα ακόμη στη συνέχεια της έδωσε και προβάδισμα!
Ο Ολυμπιακός πήγε στο ημίχρονο στα αποδυτήρια, όπως του άξιζε, προηγούμενος, αλλά μόνο με ένα πόντο, 43-42. Η επίθεσή του λειτούργησε σωστά, όμως δεν είχε το ρυθμό που χρειαζόταν στη άμυνα. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου μάλιστα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους Λάρκιν και Μίσιτς μαζί και τότε δυσκολεύτηκε περισσότερο.
Ήταν βέβαιο ότι θα έπαιζε ρόλο η ευστοχία στον ημιτελικό. Αυτή κράτησε την ομάδα της Τουρκίας στο σκορ, με τη λήξη του δεύτερου δεκάλεπτου.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο επιλέγοντας ξανά το “σενάριο Φαλ” επιθετικά, αυτή τη φορά ωστόσο ο Αταμάν ήταν έτοιμος και σχεδίασε καλύτερη άμυνα απέναντί του. Κατά συνέπεια με ένα σερί 2-9 το σκορ έγινε 45-51. Ο Μπαρτζώκας πήρε εσπευσμένα το πρώτο ταιμ άουτ ανάγκης στο παιχνίδι, για να σταματήσει το ρυθμό της Εφές.
Ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε να μην έχει αμυντικό ρυθμό κι ενώ παράλληλα έχανε τον επιθετικό, μετρώντας το ένα λάθος μετά το άλλο. Την ίδια ώρα ο Μπράιαντ ήταν ο απρόσμενος πρωταγωνιστής επιθετικά, με συνεχόμενα τρίποντα. Απίστευτη ώθηση για την Εφές από τον Ελάιτζα Μπράιαντ. Πρωταθλητής πέρυσι με τους Μπακς κι ας μην αγωνίστηκε στα κρίσιμα ματς, έχει το σουτ από τις γωνίες σε τεράστιο ποσοστό ευστοχίας. Τρία έβαλε και γύρισε τον αγώνα.
Η Έφες πέρασε στο +11 με 48-59 και ο Ολυμπιακός χρειαζόνταν από Ντόρσεϊ και Σλούκα άμυνες σε Λάρκιν και Μίσιτς. Η επίθεση από τα χέρια του Ντόρσεϊ άναψε, όμως το ζητούμενο ήταν η άμυνα, στη χειρότερή του περίοδο στο ματς, την τρίτη. Με τον Ντάστον να πληγώνει διαρκώς την ερυθρόλευκη επίθεση (όπως και ο Μπράϊντ την ελληνική άμυνα), να χρεώνεται όμως με πέμπτο φάουλ και να αποχωρεί ακριβώς πέντε λεπτά πριν το φινάλε.
Νωρίτερα, το μεγάλο καλάθι από τον Ντόρσεϊ στο τέλος της τρίτης περιόδου (σκόραρε στο τρίτο δεκάλεπτο 10 πόντους), μπροστά στα απλωμένα χέρια του Σίνγκλετον, κράτησε τον Ολυμπιακό σε ρόλο διεκδικητή και στο επίπεδο της ψυχολογίας.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την τέταρτη περίοδο χωρίς να έχει ουσιαστικό θέμα με τα φάουλ, η άμυνά του ωστόσο άργησε να εμφανιστεί. Γύρισε παρ όλα αυτά από το -11 μειώνοντας σε 69-70 με δίποντο του ουσιαστικού και αθόρυβου Μακ Κίσικ και το γήπεδο να “καίγεται”.
Με τον Βεζένκοφ εκτός αγώνα, με 1/8 από τα 6μ75, το τάϊμ άουτ του προπονητή του Ολυμπιακού 2.37 πριν το φινάλε ήταν η τελευταία κίνηση προκειμένου να γυρίσει το παιχνίδι. Ο Μίτσιτς έχασε δύο βολές (!) όπως έχαναν και οι παίκτες του Ολυμπιακού, όμως ο Ντόρσεϊ αστόχησε σε τρίποντο, όπως και Μακ Κίσικ σε δίποντο. Η μία βολή του Λάρκιν 1.16 πριν το τέλος έφερε το 70-74, και οι δύο βολές του Σλούκα μείωσαν τη διαφορά στο καλάθι, για έναν Ολυμπιακό που δεν είχε σκοράρει μέχρι τότε από τα πέντε λεπτά πριν το φινάλε, όταν αποχώρησε ο Ντάστον.
Το δίποντο του Μάρτιν ισοφάρισε το ματς 74-74, από την πάσα του Σλούκα. Το τελευταίο σουτ του Μίτσιτς τριών πόντων σόκαρε τον Ολυμπιακό και έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του Αταμάν.
Η Εφές βρέθηκε στο F-4, όπως και ο Ολυμπιακός, σε καλό ρυθμό, αν και δεν ξεκίνησε καλά τη χρονιά. Απέκλεισε δυνατούς αντιπάλους και έδειξε πως έχει χαρακτήρα. Ως κάτοχος άλλωστε κουβάλησε και την ψυχολογία του ισχυρού.
Ο Μίτσιτς έβαλε το μεγάλο σουτ, στην πραγματικότητα ωστόσο ο Ολυμπιακός πλήρωσε την ατολμία του στα τελευταία λεπτά. Τα πάντα κρίθηκαν από τον σπουδαίο Σέρβο, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι οι ερυθρόλευκοι δεν αξίζουν συγχαρητήρια που το πάλεψαν ως το τέλος.
Το σκορ στις τέσσερις περιόδους: 21-18, 43-42, 63-66, 74-77
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γουόκαπ 5 (1/2 δίποντα, 1/2 τρίποντα, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα, 1 λάθος), Ντόρσεϊ 11 (2/5 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 1/4 βολές, 4 ριμπάουντ), Φαλ 7 (3/3 δίποντα, 1/3 βολές, 5 ριμπάουντ), Σλούκας 11 (1/3 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 6/6 βολές, 4 ριμπάουντ, 6 ασίστ), Μάρτιν 11 (4/5 δίποντα, 3/4 βολές), Βεζένκοβ 5 (1/2 δίποντα, 1/8 τρίποντα, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ), Πρίντεζης 2, Παπανικολάου 10 (1/2 δίποντα, 2/4 τρίποντα), ΜακΚίσικ 12 (3/4 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 6/6 βολές, 3 ριμπάουντ).
ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ: Λάρκιν 21 (2/6 δίποντα, 4/12 τρίποντα, 5/6 βολές, 7 ασίστ), Μπομπουά, Σίνγκλετον 5 (1 τρίποντο, 5 ριμπάουντ), Μπράιαντ 16 (2/2 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 6 ριμπάουντ), Μόερμαν (0/2 τρίποντα, 4 ριμπάουντ), Πλάις 8 (3/4 δίποντα, 0/1 τρίποντο, 2/2 βολές, 7 ριμπάουντ), Μίτσιτς 15 (1/5 δίποντα, 4/11 τρίποντα, 1/4 βολές, 6 ριμπάουντ, 9 ασίστ, 2 λάθη), Άντερσον, Ντάνστον 12 (3/3 δίποντα, 1/1 τρίποντο, 3/4 βολές, 2 ασίστ).
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: 17/27 δίποντα, 7/25 τρίποντα, 19/25 βολές, 34 ριμπάουντ (27 αμυντικά + 7 επιθετικά), 18 ασίστ, 7 κλεψίματα, 9 λάθη, 3 μπλοκ.
ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ: 12/25 δίποντα, 14/34 τρίποντα, 11/16 βολές, 34 ριμπάουντ (24 αμυντικά + 10 επιθετικά), 20 ασίστ, 4 κλεψίματα, 8 λάθη, 3 μπλοκ.
