Την Παρασκευή βγαίνει η είδηση ότι η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στρώνει το έδαφος για να αυξήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς χωρίς όμως να παραβιάσουν τους δημοσιονομικούς κανόνες του αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας. Επανέφερε έτσι στο προσκήνιο της έννοια της ρήτρας διαφυγής (την είχαμε ακούσει από την πανδημία) αλλά με όρους και προϋποθέσεις.
Και υπήρξαν οι «φωνές» εδώ στην Ελλάδα που σκέφτηκαν δυνατά: αφού εμείς έχουμε ανεβάσει τις στρατιωτικές μας δαπάνες στο 3% του ΑΕπ (κοντά δηλαδή στο όριο που θέλει να βρεθεί το ΝΑΤΟ) και αφού έχουμε δρομολογήσει και τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων για τα επόμενα χρόνια, μήπως αυτή η ρήτρα σημαίνει ότι θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την χορήγηση νέων μέτρων στήριξης ενόψει και των δύσκολων εθνικών εκλογών του 2027;
Όσοι είδαν έτσι τις εξελίξεις καλό είναι να λάβουν όλες τις παραμέτρους υπόψη τους. Ιδού λίγη τροφή για σκέψη. Σε αυτές τις προϋποθέσεις που θα θέσει η Κομισιόν για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς κανόνες (σ.σ ουσιαστικά από το μέγεθος των καθαρών δαπανών) δεν θα σκεφτεί να βάλει έναν κόφτη για να μην ανοίξει ο δρόμος για την αύξηση του χρέους της πιο υπερχρεωμένης χώρας της ΕΕ; (εμείς είμαστε αυτοί άσχετα αν μας πλησιάζει η Ιταλία).
Δεύτερη σκέψη: οι εξελίξεις στη μέση Ανατολή και στην Ουκρανία ανέδειξαν ή όχι την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα σύστημα προστασίας του εθνικού (ή ευρωπαϊκού) ενάεριου χώρου από τα drones και τα πυραυλικά συστήματα. Έχει προϋπολογιστεί η δαπάνη για την εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων;
Και μια τρίτη παράμετρος; Τις αγορές τις έλαβε κανείς υπόψη του; Διότι ήδη από σήμερα, το γερμανικό 10ετές δέχεται ισχυρές πιέσεις καθώς οι επενδυτές διαγνώνουν την ανάγκη για αύξηση του δανεισμού της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Λίγη ψυχραιμία. Οι λογιστικές διευθετήσεις δεν σημαίνουν ότι βρέθηκαν χρήματα. Όλα με δανεικά θα χρηματοδοτηθούν…
