Αποτελώντας έναν από τους μεγαλύτερους και πιο γοργά αναπτυσσόμενους επιχειρηματίες της ενέργειας και των μετάλλων πανευρωπαϊκά, έχοντας παράλληλα μια εμπειρία πολλών δεκαετιών στο χώρο, αντιμετωπίζοντας σωρεία κρίσεων ανά εποχή, ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος, ασφαλώς δικαιούται να ομιλεί.
Μιλώντας λοιπόν στο 3ο επενδυτικό συνέδριο που διοργάνωσε ο όμιλος ΕΧΑΕ με τη Morgan Stanley στο Λονδίνο Δευτέρα και Τρίτη 2-3 Δεκεμβρίου, ο επιχειρηματίας αναφέρθηκε στα αδιέξοδα της ενεργειακής ευρωπαϊκής πολιτικής, στηλιτεύοντας όλο το «πράσινο» δόγμα, που στην ουσία – ενώ ο πλανήτης είναι ένας – εθελοτυφλεί, εφαρμόζοντας διαφορετικούς κανόνες ανά περιοχή της υφηλίου, εις βάρος τελικά της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Στην ουσία ο κ. Μυτιληναίος αφήνει να εννοηθεί ότι στην Ευρώπη υπάρχει… φούσκα πράσινης μετάβασης, με την ήπειρο να κυνηγά τον… άνεμο, καθώς την ώρα που άλλες περιοχές του πλανήτη ευθύνονται για το 80% ή 90% της παγκόσμιας ρύπανσης, η Ευρώπη υπερθεματίζει εφαρμόζοντας πολιτικές που τελικά καταστρέφουν τις βιομηχανίες της ηπείρου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο επικεφαλής της Metlen και πρόεδρος της Eurometaux (της ευρωπαϊκής ένωσης για τη βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων), στηλιτεύει τα κακώς κείμενα των ευρωπαϊκών ενεργειακών πολιτικών, καθώς από το 2022, άμα της έναρξης του πολέμου στην Ουκρανία, υπογράμμιζε τα αδιέξοδα που κατά τη γνώμη του διαμορφώνονταν.
«Η Ευρώπη επένδυσε δισεκατομμύρια στην ενεργειακή μετάβαση, χωρίς ωστόσο να προετοιμάσει τους πολίτες της», επισήμανε στο Λονδίνο ο επιχειρηματίας, φέρνοντας στην επιφάνεια άλλο ένα τεράστιο θέμα, όπως είναι η ελλιπέστατη ενημέρωση των πολιτών της Ε.Ε. για τα κόστη, τα υπέρ και τα κατά της πράσινης στροφής, αλλά και της κάκιστης εφαρμογής (επιβολής) αυτών των πολιτικών που έφεραν πρωτοφανείς στρεβλώσεις στις τιμές ενέργειας. Και μπαίνει το ερώτημα κατά πόσον είναι έτοιμοι οι Ευρωπαίοι πολίτες να δαπανούν το 30% των εισοδημάτων τους για τον πράσινο μετασχηματισμό.
Όπως τόνισε ο κ. Μυτιληναίος, ενώ η Ευρώπη ευθύνεται για το 7% των παγκόσμιων ρύπων, εντούτοις αγωνίζεται να μειώσει αυτό το ποσοστό στο 4%, την ώρα που η υπόλοιπη υφήλιος συνεχίζει με διαφορετικούς ρυθμούς. Αφενός δηλαδή η πτώση από το 7% στο 4% δεν θα προκαλέσει κοσμογονία μείωσης ρύπων στο παγκόσμιο ισοζύγιο, αφετέρου, οι στρεβλώσεις και οι κλυδωνισμοί που φέρνει η… παράκρουση της εφαρμογής των νέων κανόνων, οδηγεί εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης στη χρεοκοπία, ενώ σκοτώνει και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και των βιομηχανιών.
Ασφαλώς ο επιχειρηματίας αναφέρεται στο γεγονός ότι χώρες – κολοσσοί, κυρίαρχες πληθυσμιακά, ενεργειακά και περιβαλλοντικά, όπως Κίνα, Ινδία αλλά και ΗΠΑ, έχουν εντελώς άλλα στάνταρ στην εφαρμογή, τους στόχους και τους όρους της πράσινης μετάβασης, την ώρα που ευθύνονται για άνω του 70% ή 80% της μόλυνσης του πλανήτη, είτε από ρύπους, είτε από πλαστικά, είτε από άλλες διαδικασίες που άπτονται των περιβαλλοντικών κωδίκων που ακολουθούν.
Αυτό που τονίζει ευθαρσώς άμεσα και έμμεσα ο πρόεδρος της Eurometaux είναι ότι η Ευρώπη θα πρέπει να κινηθεί σε ρεαλιστικά μονοπάτια σε ό,τι αφορά το… ζήλο και τους στόχους για την πράσινη μετάβαση, καθώς αν δεν αλλάξουν τα δόγματα και οι δοξασίες των στόχων, τότε ενδέχεται η Ευρώπη – και κάθε χώρα ξεχωριστά – να μείνει χωρίς παραγωγή. Ένας κίνδυνος που λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες και πιο δραματικές διαστάσεις σε μια συγκυρία που η ανάγκη για αυτονομία και αυτάρκεια, σε ενέργεια, πρώτες ύλες, τρόφιμα και τα πάντα είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
