«Η χώρα μας οφείλει να είναι παρούσα σε αυτή την ανθρωπιστική καταστροφή, που εκτυλίσσεται στα σύνορα της Ευρώπης», αναφέρει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης με αφορμή το πρόσφατο ταξίδι του στα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο ο αναπληρωτής υπουργός τονίζει πως στόχος του ταξιδιού ήταν όχι μόνο για να διαπιστώσει από κοντά τον αντίκτυπο, αλλά και για να διαπιστώσει πώς μπορεί να συνδράμει η Ελλάδα με την τεχνογνωσία της στο μεταναστευτικό.
Όπως περιγράφει, η εμπειρία στον μεθοριακό σταθμό Dorohusk και στο κέντρο υποδοχής της Chelm ήταν αποκαλυπτική, καθώς πάνω από 2,7 εκατ. Ουκρανοί από τα 4 εκατ. που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα εισήλθαν στην Πολωνία, εκ των οποίων 1.330.000 πέρασαν από την επαρχία Lubelskie.
Μπροστά σε αυτή τη συμφορά, επισημαίνει ο κ. Βαρβιτσιώτης, οι Πολωνοί «επέδειξαν αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Άνοιξαν την αγκαλιά τους, πρόσφεραν τα σπίτια τους και βοηθούν στις τοπικές δομές ως εθελοντές».
Παράλληλα, προσθέτει, ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε αποτελεσματικά. «Συνοριοφυλακή, πυροσβεστική, τελωνεία, αστυνομία, όλοι συνδράμουν στη διαχείριση των μαζικών ροών, υποβοηθούμενοι ασφαλώς από την κοινή γλώσσα προσφύγων και υποδοχέων».
Ήδη, σημειώνει, χιλιάδες πρόσφυγες εντάχθηκαν στο σύστημα υγείας και εκπαίδευσης μέσω ειδικού αριθμού ταυτοποίησης. Αντίστοιχα μέτρα έχει λάβει και η ελληνική κυβέρνηση για τους πάνω από 20.000 Ουκρανούς που έχουν καταφύγει στη χώρα μας.
«Στον αντίποδα, αρκετά διαφορετικές ήταν οι εικόνες σε σχέση με τις δομές των ελληνικών νησιών», τονίζει χαρακτηριστικά. «Όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα επιδιώκουν να λάβουν καθεστώς προστασίας, έχουν, όμως, καταστρέψει τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, με αποτέλεσμα ένα τεράστιο διοικητικό βάρος για τη διαδικασία ταυτοποίησης και εξέτασης των αιτήσεων ασύλου -πολλές από τις οποίες στερούνται βάσιμων λόγων».
Επίσης, αναφέρει, ενώ οι πρόσφυγες στην Πολωνία συμβάλλουν στη διατήρηση της τάξης και της καθαριότητας των χώρων υποδοχής, στην Ελλάδα αυτό αποτελεί μέλημα των τοπικών Αρχών, ενώ είναι χαρακτηριστική η διάθεση συνεργασίας με τις πολωνικές Αρχές και υποβολής σε ελέγχους ταυτοπροσωπίας, ενώ ενδελεχείς είναι και οι έλεγχοι σε αυτοκίνητα και αποσκευές για όπλα και ναρκωτικά.
«Στην Πολωνία, γίνεται όντως αξιέπαινη δουλειά, όμως η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκαία, όπως και σε κάθε κράτος- μέλος που αντιμετωπίζει υπερεθνικές προκλήσεις. Η διαχείριση των ροών είναι ζήτημα ευρωπαϊκό και απαιτεί συλλογική απάντηση», επισημαίνει και προσθέτει:
«Πράγματι, μετά την ελληνική μεταναστευτική κρίση και την κρίση στον Έβρο, η Ευρώπη δείχνει να αντιλαμβάνεται επιτέλους ότι χώρος προστασίας προσφύγων είναι όλη η Ένωση και όχι μόνο η χώρα πρώτης υποδοχής. Μόνο έτσι, άλλωστε, θα διαψεύσει όσους λαϊκίζουν ενάντια στις αξίες της».
«Φεύγοντας από τα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, το διακύβευμα είναι σαφές. Όταν ο πόλεμος τελειώσει, η Ευρώπη να έχει δρομολογήσει τη δική της επανεκκίνηση», καταλήγει.
