Ο Πελέ δεν σε υποχρεώνει να αναρωτηθείς, για τους λόγους που σε κάνουν να ασχολείσαι μαζί του. Οι παγκόσμιες προσωπικότητες ξεχωρίζουν πάντοτε για πολλούς και αξιοζήλευτους, δίνοντας ταυτόχρονα και αφορμές για αρνητικά σχόλια. Κατά συνέπεια δεν υφίσταται για αυτές ποτέ το: “Ναι, να τον θαυμάζεις, αλλά…”. Τα έχουν όλα, συμφέρουν δεν συμφέρουν…
Για ανθρώπους τέτοιους δεν υπάρχουν “αλλά”. Ούτε ασφαλώς μόνο χειροκροτήματα. Διότι από μόνοι τους γνωρίζουν ποιές είναι οι αιτίες που οδήγησαν στην αποθέωσή τους, όπως και ποιας…κοπής επιλογές αποφάσισαν για τη συνέχεια της ζωής τους.
Ο Πελέ είναι ο πιο αδικημένος εκ των μεγάλων ποδοσφαιριστών που γνώρισε ο πλανήτης. Πολύ απλά γιατί στην εποχή του δεν υπήρε κεντρική τηλεοπτική διαχείριση, ούτε διεθνής υπηρεσία ιστορίας και σταστιστικής του ποδοσφαίρου, ούτε καμίας άλλης μορφής καταγραφή, η οποια θα αποτύπωνε με ακρίβεια τα επιτεύγματά του.
Ακριβώς γι΄αυτό οι απόψεις είναι διαφορετικές, ακόμη και για τον αριθμό των γκολ που σκόραρε στο σύνολο της καριέρας του. Ο ίδιος ήθελε να λέει 1283. Καμία αντίρρηση…
Ο πρώτος λόγος που αυτό το απροσδιόριστα μεγάλο μέγεθος του ποδοσφαίρου αξίζει να χειροκροτηθεί είναι ότι ποτέ δεν έφυγε από τα σύνορα της χώρας του, για να παίξει σε κάποιο μεγάλο Σύλλογο της Ευρώπης. Ο Ανιέλι του προσέφερε μέχρι και μετοχές στη Fiat, για να φορέσει τη φανέλα της Γιουβέντους. Δεν δέχθηκε.
Ενδεχόμενη αποχώρησή του από τη Βραζιλία θα έμοιαζε με κάτι σαν προδοσία. Δεν έφυγε ποτέ από τη Σάντος. Θα πει κανείς φυσικά ότι ξεπούλησε στη συνέχεια το όνομά του, όταν έφτασε να διαφημίζει από πιστωτικές κάρτες έως και σάντουιτς…
Σε κάθε περίπτωση, όταν οι μεγαλύτεροι του ποδοσφαίρου, όπως ο Φέρεντς Πούσκας, ο Μπόμπι Μουρ και πάρα πολλοί ακόμη, έφτασαν να υποστηρίζουν ότι ο Πελέ ήταν σε ένα άλλο ξεχωριστό δικό του επίπεδο, τότε οποιαδήποτε επιπλέον σχόλια δεν έχουν νόημα.
Μόνο αυτό που είπε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι χαρακτηρίζει απολύτως την εικόνα των κινήσεων του Πελέ. Ο Ιταλός ποιητής και σκηνοθέτης ένιωθε ότι διαβάζει ποίηση και όχι ότι έβλεπε ποδόσφαιρο, όταν ο Πελέ ακουμπούσε τη μπάλα…