Ήταν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την πιο “καυτή” περίοδο της ιστορίας της. Χειρίστηκε τις πιο δύσκολες υποθέσεις στο οικονομικό τοπίο της Γηραιάς Ηπείρου με επιτυχία, συγκρούστηκε με παντοδύναμους παράγοντες -όπως τον πρώην, πια, Γερμανό ΥΠΟΙΚ Wolfgang Schauble- κέρδισε την εμπιστοσύνη και των πιο σκληρών επενδυτών. Και, κέρδισε ένα προσωνύμιο, αυτό του “Super Mario”, όταν είπε εκείνο το ιστορικό “θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί” για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Σήμερα, στα 73 του χρόνια, ο Mario Draghi, ξέρει ότι τα… διαπιστευτήριά του ως “σωτήρας της Ευρωζώνης” δεν είναι αρκετά. Αναλαμβάνει ένα πολύ δύσκολο έργο, προσπαθώντας να συγκροτήσει μια μη-πολιτική κυβέρνηση που θα καθοδηγήσει την Ιταλία σε “ασφαλή νερά”, μακριά από την οικονομική -μετά την πανδημία του κορωνοϊού- και πολιτική -μετά την αποτυχία συνεννόησης των πολιτικών κομμάτων της χώρας- κρίση.
Το έργο του, δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Αρκεί να σκεφτει κανείς ότι ήδη στο ιταλικό κοινοβούλιο ακούστηκαν οι πρώτες φωνές περί μη υποστήριξης μιας κυβέρνησης “εθνικής ανάγκης” Draghi. Άλλωστε, το δεξιό κόμμα της χώρας, που έχει και το μεγαλύτερο λαϊκό έρεισμα (βάσει ψήφων) πιέζει για πρόωρες εκλογές.
Οι αγορές, ωστόσο, δείχνουν να προτιμούν περισσότερο μια κυβέρνηση Draghi, κάτι που μεταφράζεται ως εμπιστοσύνη των επενδυτών ότι ο “Super Mario” θα καταφέρει να γεφυρώσει τις διαφορές και να λήξει την πολιτική κρίση μέσα σε λίγους μήνες. Άλλωστε και ο Draghi, μετά την συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας, Sergio Mattarella, δήλωσε “βέβαιος ότι από τις συζητήσεις με τα κόμματα και τους σχηματισμούς στη Βουλή και τις κοινωνικές δυνάμεις, η ενότητα θα προκύψει και με αυτή, η δυαντότητα να δοθεί μια υπεύθυνη και θετική απάντηση στο αίτημα του προέδρου της Δημοκρατίας”.
Η προτίμηση των αγορών στο πρόσωπο του Draghi, φυσικά, δεν είναι τυχαία. Όπως και δεν έγινε τυχαία γνωστός ως “Super Mario”. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην ΕΚΤ, έγινε ευρύτερα γνωστός όταν παρενέβη προσωπικά στο peak της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, το 2012. Καθώς (και) η Ιταλία, τότε, αντιμετώπιζε μη βιώσιμα υψηλά κόστη δανεισμού που την απειλούσαν με κατάρρευση -και κατά συνέπεια όλη την Ευρωζώνη, σε ένα καταστροφικό ντόμινο- τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς, ο Draghi είπε την ιστορική φράση πως η ΕΚΤ θα κάνει “οτιδήποτε και αν χρειαστεί για να προστατεύσει το ευρώ.
Αργότερα, φήμες τον ήθελαν ως μια πιθανή επιλογή για να ηγηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας εάν ο Conte δεν κατάφερνε να σχηματίσει κυβέρνηση, όπως και έγινε. Ο Christopher Dembik, αναλυτής της γερμανικής τράπεζας Berenberg, σχολιάζει ότι “o Draghi σπεύδει για διάσωση”, προβλέποντας ότι ο Ιταλός θα τα καταφέρει τελικά να σχηματίσει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και να βγάλει την Ιταλία από την κρίση.
Άλλωστε και ο Mattarella, φαίνεται ότι ζητά από τον Draghi να επαναλάβει, περίπου, το “θαύμα” που έκανε, σώζοντας το ευρώ στη διάρκεια της κρίσης. Αφού και ο ίδιος ο πρόεδρος βλέπει ότι η συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων είναι αδύνατη. Άλλωστε, η κυβέρνηση συνασπισμού της οποίας ηγείτο ο Giuseppe Conte, διαλύθηκε όταν ο Matteo Renzi -ο οποίος όχι τυχαία αποκαλείται στην Ιταλία “il rottamatore”, στα ελληνικά “ο κατεδαφιστής” δεν ενέκρινε το σχέδιο ύψους 200 δισεκατ. ευρώ του Conte στην αντιμετώπιση της πανδημικής κρισης. Ο Draghi λέει ότι γνωρίζει πως “είναι μια δύσκολη στιγμή”. Και πως τώρα, που η Ιταλία αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις από την υγειονομική κρίση, την καμπάνια εμβολιασμού, την ύφεση και την πολιτική κρίση, τώρα που έχει πόρους από την ΕΕ για την επανεκκίνηση “έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε πολλά για τη χώρα μας”. Θα τα καταφέρει, άραγε;
