Τέλειωσε η επίγεια διαδρομή του και πλέον πέρασε στην αγκαλιά της ιστορίας και στα όρια του μύθου! Η είδηση του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη, είναι ιστορικών διαστάσεων. Το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Βαθιά υπόκλιση και απέραντη ευγνωμοσύνη απ’ όλους τους Έλληνες απανταχού. Ο Μιχαήλ (Μίκης) Θεοδωράκης, ευτύχισε να έχει μια γεμάτη ζωή, έζησε για… δέκα, για εκατό, για δέκα εκατομμύρια! Έγινε εφαλτήριο ονείρων για όλους τους μη προνομιούχους. Έγινε ένας μύθος.
Μεγάλωσε τα σύνορα της χώρας, διαφήμισε τον πολιτισμό και την ΨΥΧΗ της στα πέρατα της οικουμένης! Αγάπησε τη ζωή, τον έρωτα, την ομορφιά, την ποίηση, πάντα κοιτούσε λίγο ψηλότερα! Δεν συμβιβαζόταν με το… λίγο. Τραγούδησε τις ομορφιές της χώρας, τα νησιά, τα ξερονήσια, τα βουνά, τα ποτάμια, τους θάμνους, ύμνησε την ομορφιά και την υπέρβαση.
Μας δίδαξε το πάθος για τη ζωή. Πάθος για κάθε ομορφιά της ζωής. Πάθος για την ελευθερία. Πάθος για την Ελλάδα, τον ήλιο, τα χωριά, την ιστορία του τόπου, τη λαογραφία της, το παρελθόν και το παρόν της. Ύμνησε τη φτωχολογιά, τη Δραπετσώνα, τους μεροκαματιάρηδες! Έγινε η φωνή και το όραμα κάθε Έλληνα που ήθελε να ονειρευτεί. Φωνή και όραμα για κάθε Έλληνα που ήθελε να σπάσει τα δεσμά της μιζέριας και της καθημερινότητας.
Αποσυμπίεσε και ταξίδεψε μέσα από τη μουσική την Ελλάδα σε δύσκολους και δυστοπικούς καιρούς. Τραγουδώντας την… ουτοπία, ενέπνευσε και σήκωσε τους Έλληνες (πολύ) ψηλότερα! Τραγούδησε για την Ελλάδα της δικαιοσύνης και της ισότητας! Η μουσική του ήταν μια γιορτή, είτε χαράς, είτε λύπης, είτε διαμαρτυρίας, είτε στοχασμού, είτε κοινωνικής έκφρασης.
Πέρα από τα… μεγάλα και τα ονομαστά, μόνο με το συρτάκι και το Ζορμπά, διαφήμισε την Ελλάδα και την αγάπη για τη ζωή και τον έρωτα στα πέρατα της οικουμένης. Έφερε δισεκατομμύρια συνάλλαγμα στη χώρα, μόνο με το συρτάκι! Εκατομμύρια τουρίστες ύμνησαν τη χώρα μας, μόνο για το συρτάκι! Το οποίο είναι ένα από τα 3-4 ισχυρότερα brands της χώρας μας παγκοσμίως!
Γεννήθηκε στη Χίο αλλά έζησε σχεδόν παντού στην Ελλάδα. Αγάπησε την Κρήτη, τη Ζάτουνα, την Αρκαδία, τον Πύργο, αγάπησε κάθε κύτταρο αυτής της χώρας. Έβαλε το μπουζούκι στις συμφωνικές ορχήστρες και το πάντρεψε με την ποίηση! Επέβαλε την ποιότητα των… φτωχών, γκρέμισε κοινωνικά και ταξικά κάστρα, δημιούργησε κουλτούρα.
Ο Μίκης, πρώτα απ’ όλα ήταν Έλληνας. Και πριν από μουσικός, ήταν πολίτης. Διατηρούσε πάντα το θάρρος της γνώμης του και έδινε προτεραιότητα στην ιδιότητα του πολίτη, δηλώνοντας: «Η εθνική ενότητα υπήρξε ανέκαθεν η μεγάλη ουτοπία της ζωής μου… Έθεσα την ιδιότητα του Πολίτη πάνω από εκείνη του Καλλιτέχνη, μιας και τα δραματικά γεγονότα δεν μου επέτρεπαν να είμαι ένας απλός παρατηρητής και, ως πολίτης, θεώρησα πρώτο μου καθήκον την ανάμιξή μου στα κοινά.
Ολόκληρη η ζωή και το έργο μου μπορούν να ερμηνευτούν και κατανοηθούν μόνο κάτω από το πρίσμα των τριών λέξεων που με γαλούχησαν: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία».
Υ.Γ.: Μίκη, των Αθανάτων το κρασί, το ‘βρες εσύ και ήπιες! Ζωή για σένα ο θάνατος, κι Αθάνατος θα μείνεις! Γιατί ο… Πρωτομάστορας Θεός, σ’ έχτισε μέσα στα βουνά, σ’ έκλεισε μες στη θάλασσα, σε σφράγισε παντοτινά στην ψυχή κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα απανταχού και τώρα και για πάντα.
