Για μια πορεία σύνθετη προς την απανθρακοποίηση και για χάραξη ενός σωστού και ρεαλιστικού χάρτη προς την αυτήν, κάνει λόγο σε συνέντευξή του στο finupnews.gr ο Ναυτιλιακός Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως του ΙΜΟ και Πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου, Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης.
«Προαπαιτούμενο για τη ναυτιλία των Ελλήνων είναι η εξασφάλιση ποιοτικών και ασφαλών καυσίμων σε όλα τα σημεία της υφηλίου, χωρίς εξαιρέσεις. Η πλειονότητα των υπό παραγγελία ελληνόκτητων πλοίων είναι προσαρμοσμένη να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά καύσιμα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου, τονίζοντας παράλληλα πως η ναυτιλία των Ελλήνων αξιοκρατικά ηγείται της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Αναφορικά με τη ναυτική εκπαίδευση, επισημαίνει πως βασικό προαπαιτούμενο του παγκόσμιου εκπαιδευτικού συστήματος είναι η αναθεώρηση της STCW, τονίζοντας παράλληλα πως «οι ναυτικοί του μέλλοντος, οι ήδη υφιστάμενοι αλλά και οι νέοι και οι νέες που προτίθενται να ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα πρέπει να έχουν την θέληση και τη νοοτροπία της διά βίου μάθησης και προσαρμογής σε ένα δυναμικά μεταλλασσόμενο περιβάλλον».
Σχολιάζοντας τις γεωπολιτικές εξελίξεις, σημειώνει πως τα προβλήματα πρέπει να λύνονται στη στεριά, ενώ βασική προϋπόθεση για τη βιώσιμη λειτουργία της ναυτιλίας είναι η εξασφάλιση από τους κατάλληλους διεθνείς οργανισμούς της απρόσκοπτης ελευθεροπλοΐας.
Τέλος, μιλά για το πόσο εφικτή είναι η διάσωση του θρυλικού clipper «Ευγένιος Ευγενίδης», ώστε να αποτελέσει ιστορική ναυτική παρακαταθήκη για την Ελλάδα.
Η συνέντευξη του κ. Λεωνίδα Δημητριάδη-Ευγενίδη
Η «θαλασσοκρατορία» των Ελλήνων είναι καταλυτική. Στην εποχή μας φτάνει μόνον το γεγονός ότι είμαστε ναυτικό έθνος;
Δεν με εκφράζουν οι υπερβολικοί χαρακτηρισμοί. Η ναυτιλία των Ελλήνων αξιοκρατικά ηγείται της παγκόσμιας ναυτιλίας και αυτό έχει να κάνει με την διαχρονική κατανόηση από τους Έλληνες των αναγκών των θαλασσίων μεταφορών στον πλανήτη μας και την ικανότητά της να προσφέρει αποτελεσματικές λύσεις σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Πέρα από την παράδοση, που εμπεριέχεται στο DNA μας, οι Έλληνες και σε πολλαπλά επίπεδα γνώσεων, έρευνας, ναυτικής εκπαίδευσης, εφοπλισμού, ναυτεργασίας, πολιτείας πράττουμε όλα τα αναγκαία προκειμένου να διατηρήσουμε τον ηγετικό ρόλο στο διεθνές θαλάσσιο εμπόριο ως βασικός στρατηγικός εταίρος των συναλλασσόμενων μερών.
Η παγκόσμια γεωπολιτική επηρεάζει τις ρότες του θαλάσσιου εμπορίου, με αφορμή και την Ερυθρά θάλασσα. Η ασφάλεια εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο θέμα. Ποια είναι η θέση σας;
Τα τελευταία χρόνια η παγκόσμια ναυτιλία δέχεται πολύ μεγάλες πιέσεις λόγω των κινδύνων που, ενώ θα έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί στη στεριά, καθιστούν τη ναυσιπλοΐα εξαιρετικά επικίνδυνη, γυρίζοντας το ρολόι της ιστορίας αιώνες πίσω. Προφανώς και η ασφάλεια είναι κυρίαρχο θέμα για την οικονομικά αποτελεσματική και ασφαλή μεταφορά εμπορευμάτων παγκοσμίως, ειδικά την περίοδο αυτή που ο πληθωρισμός είναι ένα φαινόμενο που έχει λάβει δυσθεώρητες διαστάσεις, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Ταυτόχρονα, το θέμα της προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα γίνεται δυσκολότερο όπως ίσως ακόμη περισσότερο και η παραμονή των ναυτικών στο επάγγελμα. Η ναυτιλία δεν μπορεί να θεωρηθεί επισπεύδων παράγοντας στις γεωπολιτικές διαμάχες, παρά μόνον δευτερογενώς λόγω της διακοπής των ασφαλών ροών εμπορίου και της επιμήκυνσης των πλοών που προκαλούν πολύ αρνητικές συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία.
Πιστεύω ακράδαντα, όπως είπα πριν, ότι τα προβλήματα πρέπει να λύνονται στη στεριά, ενώ βασική προϋπόθεση για τη βιώσιμη λειτουργία της ναυτιλίας είναι η εξασφάλιση από τους κατάλληλους διεθνείς οργανισμούς της απρόσκοπτης ελευθεροπλοΐας.
Η ναυτική εκπαίδευση ήταν πάντα ζητούμενο για την ελληνική ναυτιλία. Πιστεύετε ότι είναι πλέον κατάλληλη η συγκυρία για τη δημιουργία ενός σύγχρονου μοντέλου εκπαίδευσης;
Το Ίδρυμα Ευγενίδου σε αγαστή συνεργασία με το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τη βιομηχανία και σε διάλογο με συνδικαλιστικούς φορείς και την ακαδημαϊκή κοινότητα, παρέδωσε στην πολιτεία πρόταση για την ολιστική αναβάθμιση του συστήματος της ναυτικής εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βασικό προαπαιτούμενο του παγκόσμιου εκπαιδευτικού συστήματος είναι η αναθεώρηση της STCW, μιας και η βάση των προγραμμάτων για την παγκόσμια ναυτική εκπαίδευση τελευταία φορά αναθεωρήθηκε πάνω από μία δεκαετία στην Μανίλα.
Ως εκ τούτου, απαιτείται άμεσα η αναθεώρηση της STCW ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους εν εξελίξει περιβαλλοντολογικούς κανονισμούς, το νέο ψηφιακό περιβάλλον, τον δρόμο προς τις νέες τεχνολογίες, με ειδική έμφαση στις γνώσεις της τεχνολογίας των καυσίμων και το δυναμικά εξελισσόμενο παγκόσμιο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό γίγνεσθαι.
Είμαστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι στη δημιουργία ενός σύγχρονου υβριδικού (συμβατικού/ψηφιακού) συστήματος στη ναυτική εκπαίδευση, σε ένα ρεαλιστικά υλοποιημένο οδικό χάρτη προς το e-class.
Οι ναυτικοί του μέλλοντος, οι ήδη υφιστάμενοι αλλά και οι νέοι και οι νέες που προτίθενται να ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα πρέπει να έχουν την θέληση και τη νοοτροπία της διά βίου μάθησης και προσαρμογής σε ένα δυναμικά μεταλλασσόμενο περιβάλλον.
Όλοι μαζί, εφοπλισμός, ναυτεργασία, πολιτεία και ακαδημαϊκή κοινότητα πρέπει να κινηθούμε ακόμη πιο δυναμικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε πει ότι στη ναυτιλία ο «κανόνας» είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Στην ακτοπλοΐα έχει εφαρμογή;
Δυστυχώς, ναι και ειλικρινά δεν θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα.
Η σημερινή ηγεσία έχει δείξει τη διάθεση και τη βούληση να προχωρήσει με βάση την ασφάλεια και την κανονικότητα.
Οι αντιδράσεις του παρελθόντος τεράστιες. Έχω όμως την πίστη ότι με συνέπεια και αποφασιστικότητα θα συνεχίσει το δύσκολο έργο της συνεισφέροντας στην εξυγίανση της ακτοπλοΐας και στην ενίσχυση της νησιωτικότητας. Οψόμεθα…
Η «πράσινη» ναυτιλία είναι το ζητούμενο των καιρών μας. Ποια καύσιμα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στη ναυσιπλοΐα, για να προστατευτεί το περιβάλλον;
Η ναυτιλία των Ελλήνων είναι ουδέτερη ως προς την τεχνολογία. Οτιδήποτε επιλέξει η έρευνα και η εφαρμογή, θα το ακολουθήσει.
Προσωπικά πιστεύω ότι η πορεία προς την απανθρακοποίηση είναι σύνθετη και δεν έχει μόνο μία λύση, αλλά πολλές και διαφοροποιείται ανάλογα με την περίπτωση.
Βασικά, προαπαιτούμενο για τη ναυτιλία των Ελλήνων είναι η εξασφάλιση ποιοτικών και ασφαλών καυσίμων σε όλα τα σημεία της υφηλίου, χωρίς εξαιρέσεις. Η πλειονότητα των υπό παραγγελία ελληνόκτητων πλοίων είναι προσαρμοσμένη να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά καύσιμα. Η ελάττωση της ταχύτητας και η τεχνογνωσία των Ελλήνων στη διαχείριση των πλοίων συνεισφέρουν τα μέγιστα στον περιορισμό των ρύπων σε αυτήν τη μεταβατική περίοδο.
Ως Ναυτιλιακός Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως του ΙΜΟ ποιες πιστεύετε ότι πρέπει να είναι οι κανονιστικές προτεραιότητες σε μια σύγχρονη αναπτυσσόμενη ναυτιλία;
Το προφανές είναι ότι ο ΙΜΟ είναι ο αρμόδιος διεθνής κανονιστικός οργανισμός, όπως επίσης προφανές είναι ότι θα πρέπει οι κανονισμοί να είναι μέσω του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού και να έχουν γίνει εκ των προτέρων τα σωστά impact studies.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς πολλές φορές βιάζεται, όπως φαίνεται από πολλά αρνητικά παραδείγματα. Πρόσφατη περίπτωση τα ενδομεσογειακά ETS και οι συνέπειες στο Αιγαίο.
Αρνητικό παράδειγμα τα πλοία που πηγαίνουν στην Κρήτη να σταματούν ενδιάμεσα στις Δυτικές Κυκλάδες, επηρεάζοντας τη βιωσιμότητα των τοπικών γραμμών και αυξάνοντας, αντί να ελαττώνουν, τους ρύπους. Παραλογισμός.
Άρα η προτεραιότητα είναι η χάραξη του σωστού και ρεαλιστικού χάρτη προς την απανθρακοποίηση. Ως πρέσβης καλής θελήσεως του ΙΜΟ, που σαν κυρίαρχο στόχο του έχει την προσέλκυση νέων στο Ναυτικό επάγγελμα, πιστεύω και φρονώ ότι η διεθνής κοινότητα προεξάρχοντος του ΟΗΕ, θα πρέπει να συμβάλει στην δημιουργία συνθηκών για ειρηνικούς, απρόσκοπτους και ασφαλείς πλόες, ούτως ώστε το επάγγελμα του ναυτικού να είναι ακόμη πιο ελκυστικό.
Δράττομαι της ευκαιρίας να ρωτήσω τέλος, πόσο εφικτή είναι η διάσωση του θρυλικού clipper «Ευγένιος Ευγενίδης», ώστε να αποτελέσει ιστορική ναυτική παρακαταθήκη για την Ελλάδα.
Το πιο δύσκολο θέμα: ένα σκάφος που εγκαταλείφθηκε ένα σκάφος κόσμημα για μία χώρα με ναυτική παράδοση σαν την Ελλάδα, έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο.
Ο Σύλλογος Παραδοσιακών Σκαφών μαζί με το Ίδρυμα Ευγενίδου ανέδειξαν το πρόβλημα και με ανθρώπους και φορείς που εκτιμούν και σέβονται το ιστιοφόρο «Ευγένιος Ευγενίδης» προχώρησαν στην ύστατη προσπάθεια διάσωσης και αξιοποίησης του ιστορικού ιστιοφόρου.
Θέλω να πιστεύω ότι με αγάπη και σεβασμό η διάσωση και αξιοποίηση του «Ευγένιος Ευγενίδης» ως ένα ενεργό εκπαιδευτικό ιστιοφόρο, αλλά και ως έναν κινητό θησαυρό της ναυτικής παράδοσης των Ελλήνων είναι απόλυτα εφικτή.
Δουλεύουμε με πείσμα και αποφασιστικότητα προς αυτήν την κατεύθυνση και θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος.
