Στις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας, για τις οποίες η 18η ανακρίτρια διέταξε πραγματογνωμοσύνη, αναφέρθηκε η παιδοψυχολόγος – λογοθεραπεύτρια Χριστίνα Μπογιατζή λέγοντας πως μέσα από τις ζωγραφιές αυτές «μπορούμε να δούμε τον ψυχικό κόσμο του παιδιού, που κάνει μια απενοχοποιημένη αναφορά στους γονείς του. Οι ζωγραφιές μπορούν να μας πουν πολλά, που δεν θα μας έλεγε το ίδιο το παιδί».
Μιλώντας για δύο ζωγραφιές που έχει υπόψη της, η κ. Μπογιατζή είπε πως «αποτυπώνουν τον φόβο, μια πολύ δυσμενή ατμόσφαιρα στο περιβάλλον του παιδιού και μια αποστασιοποίηση συναισθηματική, μια αποσύνθεση… δηλαδή, “κοιτάζω από μακριά, επειδή δεν μπορώ να είμαι πρωταγωνίστρια”…. (σημ: το δείχνουν) και η κούνια και το αγγελάκι και η μαύρη φιγούρα που εγώ από την αρχή έχω πει ότι είναι η μητέρα».
«Στην άλλη ζωγραφιά, τα τρία βουναλάκια είναι τα τρία παιδιά. Το σύμβολο από πάνω τους, θυμίζει τον Μίκυ Μάους, παραπέμπει στον Μίκυ Μάους και επειδή η Τζωρτζίνα έχει πάρει ρεαλιστικές φιγούρες και τους δίνει μεταφυσική διάσταση. Έχει πάρει ίσως την φιγούρα του Μίκυ Μάους, αλλά τον βλέπει από την πίσω πλευρά, όχι από το πρόσωπο, που είναι η πιο χαρούμενη εικόνα του», ανέφερε στον ΑΝΤ1 η παιδοψυχολόγος – λογοθεραπεύτρια.
Όπως επεσήμανε, «στα 4 έτη τα παιδιά κάνουν τυχαιογραφήματα, εδώ είμαστε στα 7 έτη, που αρχίζει η ζωγραφική με σχήματα. Ενδεχομένως η Τζωρτζίνα να είχε αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη και από τα 6 της να μπορούσε να αποδώσει καλύτερα αυτά που ένιωθε».
«Αυτές οι δύο ζωγραφιές που εγώ βλέπω είναι μια κραυγή για βοήθεια. Εγώ αν τις είχα δει τότε, θα είχα ενημερώσει την Εισαγγελία Ανηλίκων. Αν είχα δει την μητέρα να μιλάει με αυτόν τον τρόπο και την απώλεια συναισθήματος, αν είχα δει αυτόν τον πατέρα και αυτές τις ζωγραφιές, θα είχα πάει στην Εισαγγελία Ανηλίκων», τόνισε η κ. Μπογιατζή, υπογραμμίζοντας πως η Τζωρτζίνα στις ζωγραφιές της “μαυρίζει” συνέχεια την μητέρα της.
