- Σπάει ταμεία με ρεκόρ πωλήσεων
- Γράφεται πριν το θάνατο του Πάπα
- Εκδίδεται λίγες μέρες πριν το Κονκλάβιο
- Χωρίς ενδοιασμό αναπαράγει το όνομα που ο ανακηρυχθείς Πάπας αυτοπροσδιορίζεται
- Η πρόβλεψη ήταν για τις 13 Μαΐου
Επιμέλεια – Μετάφραση: Τάσσος Μαυρής
Το Μυθιστόρημα:
13 Μαΐου 2025. Το κονκλάβιο εκλέγει τον Λέοντα ΙΔ’. Μεταβατικός Πάπας ή Σωτηρία για την Εκκλησία;
Ο Λέων ΙΔ’, όπως θα ανακαλύψουν οι αναγνώστες, είναι ένας θαρραλέος ποντίφικας, σταθερός στο δόγμα, αλλά αξιαγάπητος στο ύφος. Θα έχουμε έναν τέτοιο Πάπα; Τα όνειρα δεν απαγορεύονται, και έτσι μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σε έναν Πάπα που θα σταθεί πάνω από το χάσμα συντηρητικών/μοντέρνων.
Θα ήθελα πραγματικά έναν τέτοιο Πάπα: έναν στοχαστικό, έναν Πάπα που δεν κάνει θεαματικές χειρονομίες, που εκφράζεται μόνο μέσω του επίσημου διδασκαλείου και των επίσημων εγγράφων του. Έναν Πάπα που δεν δίνει αυτοσχέδιες συνεντεύξεις Τύπου σε αεροπλάνα ή αλλού. Έναν Πάπα που δεν βγαίνει σε τηλεοπτικές εκπομπές, έναν Πάπα που δεν αναζητά το εύκολο χειροκρότημα του λαού. Έναν Πάπα που διατηρεί την κατάσταση της Εκκλησίας υπό έλεγχο και παρεμβαίνει για να διορθώσει παραξενιές, επιδειξιμανίες, λάθη. Ονειρεύομαι έναν θαρραλέο Πάπα, που δεν φοβάται να κρίνει τον κόσμο, να καταγγείλει την αμαρτία, να αποκαλέσει το κακό με το όνομά του.
Γιατί σιωπηλό; Επειδή έχουμε κουραστεί από μια Εκκλησία που είναι άτακτη και θορυβώδης, από έναν θόρυβο που δεν φέρνει τίποτα, που προκαλεί μόνο το χαμόγελο του οίκτου στον κόσμο.
Έτσι, μια σοβαρή, αυστηρή και κατά συνέπεια συναρπαστική Εκκλησία, επειδή δεν θέλει να επιδεικνύει τον εαυτό της, αλλά το Μυστήριο της Σωτηρίας του Χριστού, του οποίου είναι φορέας εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια.
Έναν Πάπα που αποφεύγει τα εκκοσμικευμένα πρότυπα ζωής και τις θεολογίες της τελευταίας μόδας, και που αντ’ αυτού αναφέρεται στον Αυγουστίνο και τον Θωμά Ακινάτη. Έναν Πάπα που γνωρίζει καλά τα λόγια του Χριστού: «είστε στον κόσμο, αλλά δεν είστε από τον κόσμο». Ένας Πάπας που θα ήθελα είναι ένας άνθρωπος που είναι βαθιά παθιασμένος με την Αλήθεια, που την μαρτυρά, που την αγαπά, που την διακηρύσσει, που διασφαλίζει ότι ο Καθολικισμός εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και δεν απορροφάται από την ρευστή μεταμοντέρνα κοινωνία. Ένας Πάπας που δεν απαρνείται την Πίστη κατά το πρότυπο των αγίων και των μαρτύρων.
Ο Ματέο Ορλάντο, καθηγητής, δημοσιογράφος, ζωηρή και ενδιαφέρουσα πένα, που με αυτό το μυθιστόρημα κάνει το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία, μας δίνει μια συναρπαστική διατομή της σημερινής Εκκλησίας και του τι είδους άνθρωπος θα μπορούσε να κληθεί να ισιώσει τη βάρκα του Πέτρου.
~ Πάολο Γκουλιζάνο, από τον Πρόλογο ~
Το όμορφο βιβλίο του Ματτέο Ορλάντο, ανάλαφρο σε τόνο αλλά σοβαρό στην υποκείμενη πρόθεση και το περιεχόμενό του, προσφέρει πολλά πολύτιμα κλειδιά για τον στοχασμό μας και, ελπίζουμε, για τη δράση ενός μελλοντικού ποντίφικα.
Μοναξιά, απελπισία, είναι το καθημερινό ψωμί στην κοινωνία μας και πού μπορούμε να βρούμε ανακούφιση, ελπίδα και δύναμη για να συνεχίσουμε να περπατάμε, αν όχι ενώπιον του Θεού; Οι ψυχές, η παρηγοριά τους, η σωτηρία τους, η βοήθεια για να ξαναβρούμε ένα μονοπάτι ίσως χαμένο είναι το κεντρικό θέμα ολόκληρου του βιβλίου και εμείς, βυθισμένοι και διασκορπισμένοι στην καθημερινή ζωή χιλιάδων προβλημάτων και σκέψεων, πρέπει πραγματικά να είμαστε ευγνώμονες στον συγγραφέα που μας το υπενθύμισε, που μας επανέφερε στο ουσιώδες.
Και για τη δήλωση ότι η καρδιά της ιεροσύνης είναι ακριβώς αυτό: Μην είναι δάσκαλοι, δημοσιογράφοι, διευθυντές, αλλά να φροντίζουν τις ψυχές, καθιστώντας αυτό το πεδίο εργασίας, αν όχι το μόνο, σίγουρα το κύριο. Ο Ματτέο Ορλάντο εκθέτει, με σύντομο και συναρπαστικό τρόπο, μια σειρά από αλήθειες που θα έπρεπε να είναι εμφανείς, αλλά δυστυχώς φαίνονται διαστρεβλωμένες και ακρωτηριασμένες από τα φίλτρα της νοοτροπίας του Κόσμου, αυτό που πρέπει να καταπολεμήσει η Εκκλησία.
Ο σεβασμός για το ιερό, τόσο στην παλιά λειτουργία όσο και στη νέα, το γεγονός ότι η μείωση του ηθικού πήχη είναι μια απάτη, και τελικά δεν δημιουργεί πιστούς, τους χάνει και τους καταδικάζει. Οι άνθρωποι γνωρίζουν στα βάθη της καρδιάς τους τι είναι σωστό, και αυτό είναι που αναζητούν. Ακόμα κι αν ίσως στην αρχή καλωσορίζουν με εύνοια κάποια έκπτωση.
Αλλά μόνο αυτό που είναι δύσκολο να επιτευχθεί έχει μια αξία. Και αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα αυτού του πονήματος και το μήνυμα που ο Λέων ΙΔ΄μας αφήνει …
~ Μάρκο Τοσάτι, από τον Επίλογο ~
*ΕΚΔΟΣΗ: 4 Μαΐου 2025 – ΕΚΛΟΓΗ ΠΑΠΑ: 08 Μαΐου 2025
