Πριν από λίγο η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε ότι η ανεργία κατά τον μήνα Φεβρουάριο ανήλθε στο 15,9% παρουσιάζοντας μικρή αύξηση της τάξεως του 0,2% σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2020. Έως και… ευχάριστο νέο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δεδομένου ότι τον Φεβρουάριο η χώρα ήταν «κλειστή» λόγω πανδημίας.
Η πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ όμως δείχνει ότι το πρόβλημα της αγοράς εργασίας είναι υπαρκτό και μεγάλο. Για να καταλήξει σε ποσοστό ανεργίας της τάξεως του 15,9%, η Ελληνική Στατιστική Αρχή εκτίμησε τον αριθμό των ανέργων σε 700.842 άτομα από 723.013 άτομα πέρυσι. Μικρότερος ο αριθμός των ανέργων, μεγαλύτερο το ποσοστό της ανεργίας: 15,7% πέρυσι, 15,9% φέτος. Το ζητούμενο όμως δεν είναι μόνο ο αριθμός των ανέργων.
Η ελληνική Στατιστική Αρχή μέτρησε τον αριθμό των απασχολούμενων σε 3,707 εκατομμύρια. Είναι ο μικρότερος αριθμός από το 2017 και μετά. Και να το παράδοξο της στατιστικής: πώς γίνεται να μειώνεται ο αριθμός των ανέργων να μειώνεται και ο αριθμός των απασχολούμενων; Η απάντηση είναι μονολεκτική: αναστολή. Το μέτρο που πήρε η κυβέρνηση για να προστατέψει τις θέσεις εργασίας, έχει «βαφτίσει» τους εργαζόμενους ως «άτομα εκτός εργατικού δυναμικού». Είναι δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που ούτε εργάζονται ούτε είναι άνεργοι. Βρίσκονται στο σπίτι, εισπράττουν την αποζημίωση ειδικού σκοπού και δεν χαρακτηρίζονται ούτε εργαζόμενοι ούτε άνεργοι.
Αυτό έχει ημερομηνία λήξεως. Την επόμενη εβδομάδα, τα υπουργεία Οικονομικών θα αποφασίσουν για την παράταση του μέτρου των αναστολών και για τον Ιούνιο αλλά για πολύ συγκεκριμένους κλάδους, κυρίως τον τουρισμό.
Και εδώ γεννάται το μεγάλο ερώτημα: Τι θα κάνουν οι εργοδότες όταν θα κληθούν να πληρώνουν από μόνοι τους και εις ολόκληρο τον μισθό των εργαζομένων αλλά και τις ασφαλιστικές εισφορές; Οι περισσότεροι εργοδότες, είναι δεσμευμένοι να μην μειώσουν το προσωπικό τους εξαιτίας της σχετικής ρήτρας που υπάρχει στα μέτρα στήριξης: επιστρεπτέες προκαταβολές, χρηματοδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ κλπ. Θα σεβαστούν οι εργοδότες τη ρήτρα; Θα επανέλθει ο κόσμος που σήμερα βρίσκεται σε αναστολή;
Αυτό θα είναι και το κυρίαρχο ερώτημα του β’ εξαμήνου καθώς το ζητούμενο δεν είναι πώς «βαφτίζει» τους πολίτες η ΕΛΣΤΑΤ, αλλά πόσα είναι τα πραγματικά μεροκάματα που δίνει η αγορά εργασίας.
