Για την αναθέρμανση των τουρκοαιγυπτιακών σχέσεων, αλλά και τον ρόλο της Ελλάδας μίλησε στην ΕΡΤ ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων ΕΚΠΑ, Παναγιώτης Τσάκωνας.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, «ο Ερντογάν είναι συνεπής στο αφήγημά του. Δηλαδή κατά καιρούς επαναλαμβάνει και κινείται με τον τρόπο που έχει ήδη μας έχει ήδη ενημερώσει ότι θα κινηθεί. Ένα συστατικό μέρος του αφηγήματος είναι ακριβώς η προστασία του μουσουλμανικού πληθυσμού των απανταχού μουσουλμάνων. Άρα εδώ βλέπουμε μια συνέπεια σε σχέση με το λόγο του κυρίου Ερντογάν, σε αυτή την υψηλή ρητορική, σε αυτούς υψηλούς τόνους, η οποία επαναλαμβάνεται, δεν είναι κάτι το οποίο μας εκπλήσσει αυτή τη φορά. Βεβαίως αφορά την Ελλάδα με πολύ πιο συγκεκριμένο τρόπο».
Ο κ. Τσάκωνας κάνει λόγο για μια πολυμέτωπη τοποθέτηση, στην οποία ο Ερντογάν επιλέγει κατά καιρούς που θα δώσει μεγαλύτερη ένταση ή μεγαλύτερη ανάδειξη. «Νομίζω δυστυχώς ότι τουλάχιστον σε επίπεδο ρητορικής, αυτή η λογική θα παραμείνει. Για αυτό και πολλαπλασιάζει τα μέτωπα. Δεν επιλέγει ένα από τα μέτωπα προκειμένου να συνδέσει τη ρητορική με την πρακτική. Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε, αλλά νομίζω ότι θα συνεχίσει σε επίπεδο ρητορικής την ίδια πολυμέτωπη λογική», όπως είπε.
Όσο για το τι θα πρέπει να περιμένουμε από τη Λιβύη με τα νέα δεδομένα, ο κ. Τσάκωνας αναφέρει ότι «Είναι σημαντικό ότι η ελληνική πλευρά παίρνει πρωτοβουλίες απέναντι στην Τουρκία και παίρνει πρωτοβουλίες σε μια λογική θα σας έλεγαν νομιμοποιημένης στρατηγικής, δηλαδή επιλογών που κάνει. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στις έρευνες και πιθανές εξορύξεις νότια της Κρήτης, η νέα ανάπτυξη και τα σχετικά τα οποία αφορούν ή έρχονται πρώτα από όλα να πούμε σε μια κατόπιν συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που σημαίνει ότι υπάρχει μια επιλογή αμερικανικών εταιρειών να υποστηρίξουν τις συγκεκριμένες αποφάσεις, οι οποίες σε κάθε περίπτωση κινούνται στα πλαίσια και στη λογική του διεθνούς δικαίου.
H πρωτοβουλία σημαίνει ότι αναλαμβάνουμε ένα υπολογισμένο ρίσκο προκειμένου να πιέσουμε με νομιμοποιημένο σε κάθε περίπτωση και νόμιμο τρόπο τη λιβυκή πλευρά, προκειμένου να προχωρήσει μαζί μας σε οριοθέτηση με τον τρόπο που πρέπει και όχι με τον τρόπο που ακολουθούσε μέχρι τώρα και αναφέρομαι στο τουρκοελληνικό σύμφωνο την υποστήριξή του κατόπιν με νεότερες συμφωνίες που. Άρα αυτό είναι το σημαντικό. Νομίζω ότι αυτό εκεί πρέπει να μείνουμε και εκεί πρέπει να επιμείνουμε».
