Με την σύγχρονη πειρατεία δεν ξεμπλέκει κάποιος εύκολα. Τα καμικάζι drones είναι το βασικό όπλο. Το παρελθόν δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, πόσο μάλλον το παρόν. Το θέατρο των “επιχειρήσεων” επικεντρώνεται στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η κίνηση της διεθνούς ναυτικής δύναμης, περιλαμβανομένης της Ελλάδας, να περιπολεί την Ερυθρά, φαίνεται ότι θα χρειαστεί κάποιο διάστημα ώστε να επανέλθει η ασφαλής ρότα. Οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Χούτι (προερχόμενοι από την Υεμένη), επιτίθενται στοχευμένα σε πλοία, τα οποία πιστεύεται ότι συνδέονται με το Ισραήλ ή οι επιτιθέμενοι προσδιορίζουν κάποια σχέση. Μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες ξηρού, υγρού και συσκευασμένου φορτίου ακολουθούν πλέον άλλες διαδρομές με αποτέλεσμα το κόστος των προϊόντων να εκτοξεύεται. Τα μεγάλα κοντέινερς που είχαν εγκλωβιστεί μεταξύ των Χούτι στο νότο και των υπέρογκων τελών διέλευσης από το Σουέζ, από τη Μεσόγειο κάνουν τον περίπλου της Αφρικής για να φτάσουν στην Ασία.
Με βάση τους Clarksons, ετησίως το 15% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου διαπλέει την Ερυθρά και περνάει από το Σουέζ. Κατά το διάστημα 2020-2023 πραγματοποιήθηκαν πάνω από 24 χιλιάδες διελεύσεις μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Το 24% ήταν πετρελαιοφόρα, το 28% πλοία ξηρού φορτίου και το 23% πλοία κοντέινερς. Σύμφωνα πάντα με τους Clarksons, το ταξίδι από την Ασία προς τη Βόρειο Ευρώπη, μέσω του ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας, αντί του Σουέζ, προσθέτει επιπλέον 3.200 μίλια στο ταξίδι (30%), επιμηκύνοντας τον χρόνο του ταξιδιού από 31 ημέρες σε 40 με κανονικές ταχύτητες. Πέρα από τα αυξημένα κόστη μεταφοράς, η καθυστέρηση παράδοσης των προϊόντων επιφέρει αυξήσεις και πλήττει κυρίως τις ασταθείς οικονομίες. Επίσης επιβαρύνεται το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, γεγονός που θέτει σε αμφισβήτηση τα χρονοδιαγράμματα περί πράσινης ναυτιλίας.
Συνεπώς είναι αδήριτη ανάγκη, η διεθνής ναυτική δύναμη, υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, να δράσει άμεσα, ώστε να επιτευχθεί η ασφαλής διέλευση των πλοίων το ταχύτερο δυνατόν.
