Ο μπλε φάκελος του υπουργού Οικονομικών αναφέρει ότι οι επενδύσεις θα πρέπει να αυξηθούν κατά 70% έως το 2027. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι αν συγκρίνουμε με το 2022, θα πρέπει από τα 28 δισ. ευρώ να ανέβουμε στα 50 δισ. ευρώ τον χρόνο μέσα σε μια 4ετία. Προφανώς και η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης θα παίξουν καθοριστικό ρόλο. Αρκεί όμως αυτό για να επανέλθουν οι επενδύσεις στα προ κρίσης επίπεδα; Αρκεί για να φτάσει η αναλογία ως προς το ΑΕΠ πάνω από το 20% όταν ακόμη και σήμερα –και παρά την αύξηση των τελευταίων ετών- η αναλογία δεν είναι μεγαλύτερη από το 14%;
Είναι αλήθεια ότι οι επενδύσεις που «ζητάει» το οικονομικό επιτελείο έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν. Όμως το 2006 ή το 2004 –τότε είχαν καταγραφεί αντίστοιχα ρεκόρ από την ΕΛΣΤΑΤ- υπήρχε η εξής διαφορά: τεράστια συμμετοχή των ακινήτων στο σύνολο των επενδύσεων. Είχαμε και το 2006 ή το 2008 επενδύσεις κοντά στα 50 δις. ευρώ τον χρόνο. Όμως, τα 20-25 δισ. ευρώ ερχόντουσαν κάθε χρόνο από τα ακίνητα. Όταν σήμερα, οι επενδύσεις –ειδικά στις κατοικίες- έχουν περιοριστεί στα 2 δισ. ευρώ, πώς ακριβώς θα καλυφθεί αυτό το κενό; Θα είναι τόσο πολλές οι παραγωγικές επενδύσεις ώστε να καλυφθεί η αγορά;
Το πρόβλημα έχει διαγνωστεί από όσους έχουν εικόνα από τους αριθμούς. Αντιλαμβάνονται ότι η αύξηση των οικοδομικών υλικών αλλά και η πολύ σφικτή πολιτική που ακολουθούν ακόμη και σήμερα οι τράπεζες στον ρυθμό χορήγησης των στεγαστικών δανείων, δεν βοηθούν στην επίτευξη του στόχου. Θα είναι πολύ δύσκολο στοίχημα αυτό της αύξησης των επενδύσεων. Αναμφίβολα, το «φρέσκο χρήμα» που θα έρθει μέσα στο καλοκαίρι από το Ταμείο Ανάκαμψης (διεκδικούμε και θα πάρουμε επιπλέον 5 δισ. ευρώ από τους αδιάθετους πόρους του Ταμείου) θα βοηθήσουν στο να εμφανίσουμε καλύτερες επιδόσεις. Ο δρόμος όμως για την επίτευξη του στόχου –επενδύσεις 50 δισ. ευρώ τον χρόνο- είναι ακόμη μακρύς
