Παρακολουθώντας χθες την πρώτη ημέρα της επίσκεψης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο, θυμήθηκα την φράση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή: ” έξω πάμε καλά”. Και πράγματι τα λόγια του Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν, αλλά και το κλίμα που υπήρχε για τη χώρα μας, δείχνει ότι η Ελλάδα επιστρέφει.
Μετά από τα χρόνια του Μνημονίου, που τα πληρώσαμε ακριβά τόσο από πλευράς οικονομικής και κοινωνικής, αλλά κυρίως από πλευράς κύρους, η Ελλάδα μπήκε στο Λευκό Οίκο ως εταίρος και σύμμαχος και όχι ως επαίτης.
Η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, και τα όσα είπε, επιβεβαίωσε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να παίξε ρόλο στην περιοχή ως αξιόπιστος σύμμαχος και όχι ως ο εταίρος που θεωρεί τους άλλους… αμερικανάκια, που μπορεί να εξαπατήσει ή να υποτιμήσει.
Τα θέματα τέθηκαν όλα όχι με μια μίζερη διαχείριση, κλεισμένη στον μικρόκοσμό μας, αλλά με αναφορές που ακουμπούν τον αμερικανικό παράγοντα. Ο πρωθυπουργός με την ομιλία του ακούμπησε ευαίσθητες χορδές των Αμερικανών. Ξέφυγε από το ελληνοτουρκικό, πλαίσιο, ενώ φωτογράφισε την συμπεριφορά της Τουρκίας, δείχνοντας την τόσο εμφατικά, που οι γνωρίζοντες την διεθνή πολιτική δεν χρειάστηκαν περισσότερα.
Ήταν για μένα μια σωστή τακτική που δείχνει μια χώρα με αυτοπεποίθηση που δεν λειτουργεί με φοβικά σύνδρομα. Μπορεί μέσα μου συναισθηματικά θα ήθελα να ακούσω περισσότερο Τουρκία, αλλά εκτιμώ ότι καλώς έπραξε ο κ. Μητσοτάκης. Ολοι κατάλαβαν και κυρίως αυτοί που έπρεπε. Οι αναφορές για το ρόλο της Ελλάδας στα ενεργειακά, η πρόθεση για τα F35, το ξεκαθάρισμα , για το ότι η Ελλάδα δεν θα δεχτεί δυο κράτη στην Κύπρο, κάτι που χειροκρότησε ο Αμερικανός Πρόεδρος, έδωσαν τον τόνο.
Θα περιμένω και την σημερινή τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Κογκρέσο για να δω ολόκληρο το παζλ της παρουσίας του πρωθυπουργού που κέρδισε τις εντυπώσεις για την ώρα.
Εξω πάμε καλά λοιπόν και αυτό δεν είναι μόνο σε σχέση με τις ΗΠΑ. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Γαλλία, και με τη Γερμανία. Η Ελλάδα επιστρέφει. Αυτό όμως είναι το μισό κομμάτι της Ιστορίας. Εκείνο που είναι δύσκολο είναι να διανύσουμε το υπόλοιπο μισό. Να παραμείνουμε σοβαροί και οι σχέσεις μας να μην είναι σαν τις φωτοβολίδες. Οι Αμερικανοί και κυρίως οι Ελληνοαμερικανοί έχουν ενθουσιαστεί και απογοητευτεί πολλαπλώς από επισκέψεις Ελλήνων πρωθυπουργών. Για αυτό πρέπει να υπάρχει συνέχεια. Και αυτό είναι το δύσκολο.
Εξω λοιπόν πάμε καλά. Το στοίχημα είναι με την επιστροφή του πρωθυπουργού, να πηγαίνουμε και μέσα καλά. Διότι καλώς ο Λευκός Οίκος, καλά τα στοιχήματα της χώρας μας, αλλά δυστυχώς οι εκλογές κρίνονται εντός. Και εκεί πρέπει να ληφθούν αποφάσεις γιατί το μείγμα παραμένει εκρηκτικό στην ενέργεια και στην ακρίβεια…
