Στη Σύνοδο Κορυφής αυτής της εβδομάδας, οι ηγέτες θα επιδιώξουν να έρθουν ακόμη πιο κοντά σε τελική συμφωνία όσον αφορά στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Αποτυχία θα σημαίνει μετάθεση ενδεχομένως και για μετά τις ευρωεκλογές. Ακόμη και μεγάλες βόρειες ευρωπαϊκές οικονομίες όπως η Γερμανία, αυτή τη φορά «πιέζονται» και δεν θέλουν να ισχύσει το υφιστάμενο Σύμφωνο Σταθερότητας το οποίο μπορεί να ενεργοποιήσει διαδικασίες υπερβολικού ελλείμματος για πολλές μεγάλες οικονομίες με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη της Ευρωζώνης.
Η Ελλάδα δεν είναι μια από τις χώρες που διατρέχει τέτοιον κίνδυνο. Άλλαξε το τοπίο σε σχέση με το 2010. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Φαίνεται ότι η Ελλάδα έχει να κερδίζει από τις εν εξελίξει συζητήσεις και μάλιστα διπλά. Το πρώτο κέρδος περίπου ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από το υπουργείο Οικονομικών. Ουσιαστικά, αν το έλλειμμα που μπορεί να προκύψει στο μέλλον οφείλεται σε αμυντικές δαπάνες, αυτές θα εξαιρούνται και δεν θα λαμβάνονται υπόψη για να κριθεί αν θα ενεργοποιηθεί η διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος ή όχι. Το δεύτερο έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση του χρέους μετά το 2032. Φαίνεται μακρινό αλλά δεν είναι. Οι τόκοι που δεν καταβάλλουμε όλα αυτά τα χρόνια επειδή το επίσημο χρέος από τον ESM προσφέρει περίοδο χάριτος, θα κεφαλαιοποιηθούν το 2032 και το χρέος θα αυξηθεί απότομα ως ποσοστό του ΑΕπ ενώ θα προκύψει και μεγαλύτερο κόστος εξυπηρέτησης. Στο προσχέδιο της συμφωνίας, εξετάζεται να υπάρξει ειδική μεταχείριση της Ελλάδας η οποία δεν θα μπορεί λόγω του συγκεκριμένου «τεχνικού θέματος» να εμφανίσει μείωση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ κατά το συγκεκριμένο έτος.
Οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται. Αν η Σύνοδος πάει καλά, πριν το τέλος του χρόνου θα έχουμε νέα σύγκλιση του Ecofin.
