Στοιχεία για τον τρόπο ζωής του ζευγαριού στα Γλυκά Νερά, έδωσε με την κατάθεσή της στη δίκη του κατηγορούμενου, Χαράλαμπου (Μπάμπη) Αναγνωστόπουλου, μια γειτόνισσα του ζευγαριού.
Πιο συγκεκριμένα, η εν λόγω μάρτυρας περιέγραψε την καθημερινότητα της κοπέλας όσο ο σύζυγος της έλειπε στην δουλειά του, χαρακτηρίζοντας τον κατηγορούμενο «χειριστικό σύζυγο». Όπως ανέφερε η γειτόνισσα για την 20χρονη: «Ήταν εξαρτώμενη. Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί κλεισμένο μέσα σε ένα σπίτι και περίμενε να έρθει ο σύζυγος της για να βγει να κάνουν τα ψώνια… Δεν έκανε τίποτα…».
Όλος ο διάλογος
Πρόεδρος: Δεν είχε την πρωτοβουλία να πάει στο σουπερμάρκετ;
Μάρτυρας: Αρκετές φορές δεν είχε πάνω της χρήματα. Μου το είχε πει.
Πρόεδρος: Είχατε αντιληφθεί ότι είναι ικανός να κάνει αυτή την πράξη;
Μάρτυρας: Όχι. Η δίκη μου εκτίμηση ήταν ότι για κάποια πράγματα είχε αναλάβει τα ηνία ο σύζυγος. Το μόνο που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ότι ενώ μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ερχόταν ο σύζυγος της, μου έλεγε «κλείνω κλείνω κλείνω». Είχε ένα άγχος.
Περιγράφοντας το θύμα, η μάρτυρας είπε πως «ήταν ένα παιδί καλοσυνάτο, ευαίσθητη και γλυκύτατο παιδί. Σίγουρα ήταν πιο κλειστός χαρακτήρας. Ποτέ δεν είχε νεύρα, πάντα ήταν συζητήσιμη». Μετά τη γέννηση της κόρης της, σύμφωνα με την γειτόνισσα του ζευγαριού, «δεν ήταν το χαμογελαστό παιδί που είχα συνηθίσει, δεν ήταν ευχαριστημένη από την ζωή της». Η μάρτυρας εξήγησε ότι για την άτυχη γυναίκα πάνω απ’ όλα ήταν το παιδί…». «Είχε περάσει σε μια σχολή και ήθελε να σπουδάσει ζαχαροπλαστική. Λόγω της κατάστασης έλεγε να γίνει η Λυδία 2 ετών, να βρει μια κοπέλα να κρατάει το παιδί για να σπουδάσει, να συνεχίσει τα όνειρα της» κατέθεσε χαρακτηριστικά.
Η μάρτυρας είναι ο τελευταίος άνθρωπος που μίλησε μαζί του η άτυχη μητέρα, πλην του συζύγου της, πριν χάσει τη ζωή της από τα χέρια του 34χρονου.
Πρόεδρος: Την ημέρα εκείνη επικοινωνήσατε με την Καρολάιν;
Μάρτυρας: Με πήρε τηλέφωνο και μου έκανε εντύπωση γιατί η επικοινωνία μας συνήθως δεν είχε αυτή τη διάρκεια. Ήταν λίγο ανήσυχη. Είχε όρεξη για κουβέντα αλλά την καταλάβαινα ότι δεν είναι καλά. Μου είπε ότι δεν είναι καλά ότι κάτι είχε ο σκύλος. Μου είπε ότι δεν είχε κάτι άλλο και μου ανέφερε ότι είχε κανονίσει με μια φίλη της να πάει για φαγητό. Μου είπε «δεν μπορώ», «έχω μπουχτίσει», ή κάτι τέτοιο.
Πρόεδρος: Ποτέ επέστρεψε;
Μάρτυρας: Στις 8:30 το βράδυ με τον σύζυγό της. Με το που μπήκαν σπίτι άρχισε να μου στέλνει μηνύματα αναφορικά με τα ζώα. Μου έκανε εντύπωση τη συγκεκριμένη ημέρα, γιατί από το πρωί μέχρι και το βράδυ, αν δεν είχα διακόψει τα μηνύματα, θα συνέχιζε.
Σύμφωνα με την γειτόνισσα, τα ξημερώματα της επίμαχης ημέρας ξύπνησε από έναν δυνατό θόρυβο και εν συνεχεία άκουσε ένα κλάμα ζώου. «Ο κατηγορούμενος με κάλεσε στις 6:17. Σήκωσα το τηλέφωνο και τον άκουσα να φωνάζει. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Κατάλαβα ότι είχε πρόβλημα. Ξύπνησα τον σύζυγο μου και βγήκα έξω. Αντιλαμβανόμουν ότι ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε βοήθεια».
Ο κατηγορούμενος ζήτησε να εξετάσει την μέχρι πριν έναν χρόνο γειτόνισσα του λέγοντας στο δικαστήριο πως «έχω καιρό να τη δω… έχω μια οικειότητα πολύ μεγάλη για να της μιλάω στον ενικό». Ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε στη φιλοζωία του ίδιου και της Καρολάιν, ρωτώντας την μάρτυρα για τη στάση του απέναντι στα αδέσποτα ζώα. «Έχεις σκοτώσει τη Ρόξυ το καταλαβαίνεις αυτό; Και τα καταρρίπτει όλα» του απάντησε κοφτά η γυναίκα.
Ο κατηγορούμενος ανέφερε πως μετά τον θάνατο της Καρολάιν η μάρτυρας και ο σύζυγος της τον “αγκάλιασαν”.
Μάρτυρας: Εσύ και η Καρολάιν ήσασταν οικογένεια μας, προσπαθούσαμε να σου συμπαρασταθούμε… Δεν ήθελε να πάει το μυαλό μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι δυο παιδιά που είχα σαν παιδιά μου.. Ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Για αυτό σε είχα σπίτι μου… Γιατί το έκανες αυτό; Γιατί το έκανες;
Πρόεδρος: Κάνετε ένα προσωπικό διάλογο και είμαστε σε δικαστήριο. Πρέπει να είναι συγκεκριμένη η ερώτηση
Κατηγορούμενος: Από την πρώτη μέρα μέχρι το τέλος υπήρχε οποιαδήποτε συμπεριφορά λιγότερη από σεβασμό και αγάπη προς την Καρολάιν; Ακόμα κι όταν δεν ήταν μπροστά; Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό;
Μάρτυρας: Όχι. Πολλές φορές ήσουν… Είχες κλειστεί στον εαυτό σου. Τη μια φορά ήσουν μια χαρά και την άλλη μαζεμένος, άλλες φορές πιο απόμακρος.
Εντύπωση προκάλεσε στο δικαστήριο και η εξής φράση, όπως την διατύπωσε ο πιλότος: «Με είχατε αγκαλιάσει με τόση θέρμη μέσα στο σπίτι σας για 1,5 μήνα… μετά που χάσαμε την Καρολάιν…».
Μάρτυρας: Εσύ και η Καρολάιν ήσασταν οικογένεια μας, δεν πήγε το μυαλό μας σε κάτι τέτοιο. Είναι δυνατόν; Δεν ήθελε να πάει το μυαλό.
Η γυναίκα ξέσπασε σε κλάματα πριν ξεκινήσει η εξέταση της από την υπεράσπιση και για να συνέλθει χρειάστηκε να διακοπεί για λίγο η διαδικασία.
Απαντώντας σε ερωτήσεις της υπεράσπισης μετά την διακοπή, η γειτόνισσα του ζευγαριού επανέλαβε πως η 20χρονη δεν είχε πρόσβαση σε χρήματα και πως «σίγουρα ένιωθε λιγάκι αποκομμένη από τους φίλους της». «Μου είχε εκφράσει την επιθυμία να πιει ποτό με μια φίλη της» είπε. Αναφερόμενη στον κατηγορούμενο ως σύζυγο, η μάρτυρας κατέθεσε πως «άλλες φορές ήταν γλυκύτατος και άλλες φορές ήταν… Ανέβαινε τις σκάλες και της έλεγε “έλα! μπες μέσα”».
Η δίκη θα συνεχιστεί μεθαύριο Πέμπτη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
