«Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας σημάδεψε ανεξίτηλα τη σύγχρονη Ελλάδα. Ξερίζωσε ένα από τα πλέον μακρόχρονα και ιστορικότερα σημεία άνθισης του ελληνικού πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου. Το κάψιμο της Σμύρνης είναι κυριολεκτικά το ολοκαύτωμα της ελληνικής ψυχής στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου Πελάγους», ανέφερε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Ιωάννης Πλακιωτάκης, στην επετειακή του αναφορά για την ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
«Η Βουλή των Ελλήνων µε ομόφωνη απόφασή της στις 24 Σεπτεμβρίου 1998, καθιέρωσε την 14η Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος. Σήμερα τιμούμε την ημέρα αυτή. Σήμερα τιμούμε τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, η ιστορική διαδρομή του οποίου τερματίσθηκε βίαια και δραματικά σχεδόν 3.000 χρόνια μετά την αρχική τους μετακίνηση στην ιωνική γη».
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, συνέχισε με αναφορά στα θύματα: «Αποτίουμε διαχρονικά φόρο τιμής σε όσους έχασαν την ζωή τους. Τιµούµε και όσους επέζησαν από τα τραγικά γεγονότα και κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες μεταλαμπαδεύοντας στην μητέρα Πατρίδα την ιστορική, πολιτική και πολιτιστική τους παράδοση. Υπέρτατος φάρος θάρρους και αυτοθυσίας ο Άγιος Χρυσόστομος Σµύρνης, ο οποίος συνειδητά παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του δίπλα στο ποίμνιό του.».
«Δεν λησμονούμε ότι οι ανείπωτες σφαγές, οι απάνθρωπες λεηλασίες και η σκληρή προσφυγιά που ακολούθησε αποτελούν το αποτέλεσμα µιας συστηµατικής προσπάθειας της Τουρκίας για την εξόντωση του ελληνικού στοιχείου από τα χώµατα της Μικράς Ασίας», συνέχισε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και πρόσθεσε:
«Η σημερινή ημέρα μνήμης και θλίψης δεν πρέπει όμως να αποστερεί την ιστορική μας μνήμη από το γεγονός ότι οι Έλληνες πρόσφυγες κατάφεραν, έστω και υπό αντίξοες συνθήκες, να στεριώσουν, να προκόψουν και να διακριθούν κάνοντας την Ελλάδα περήφανη για τα κατορθώματά τους στην ανάπτυξη και ανάκαμψη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής όχι μόνο της μητέρας Πατρίδας αλλά και άλλων χωρών στις οποίες η μοίρα τους έφερε. Κράτησαν, και κρατούν ακόμη, ανεξίτηλο το αποτύπωμα της καταγωγής τους στην Ιωνία που εγκατέλειψαν μόνο σωματικά αλλά ποτέ στη μνήμη τους και την καρδιά τους. Εκεί θα ζει παντοτινά η Σμύρνη, το Αϊβαλί, όλες οι χαμένες πατρίδες. Εκεί θα βρίσκεται πάντα και η δική μας σκέψη, η δική μας ταυτότητα».
