To 2024 πρέπει να παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 2%, ποσοστό υψηλότερο και σε σχέση με το 2023 και σε σχέση με το 2022 και συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χρονιά από το 2019 μέχρι σήμερα.
Το 2024, δεν είναι αυτονόητο ότι θα μειωθεί το έλλειμμα στο ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών -πόσο μάλλον στο εμπορικό ισοζύγιο- καθώς πλέον δεν υπάρχει το «μαξιλάρι» της ταχείας μείωσης των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Έπεσαν οι τιμές, αποτυπώθηκε το όφελος στο περυσινό ενεργειακό ισοζύγιο και τώρα δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια πόσο μάλλον όταν η διεθνής τιμή του πετρελαίου κινείται σε νέα υψηλά 5μήνου.
Το 2024 δεν είναι 2023 διότι οι εξαγωγές εξακολουθούν να κινούνται πτωτικά τους τελευταίους 10 μήνες κάτι που δεν μπορεί παρά να συνδέεται και με την κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας στην οποία διοχετεύεται και το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών προϊόντων.
Το 2024 δεν είναι 2023 διότι οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα δίνουν με τόση… ευκολία την αναβάθμιση και το επόμενο κλιμάκιο όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια. Είναι εμφανές από τις κινήσεις του πρώτου τριμήνου ότι ζητούν το κάτι παραπάνω. Επίσης, το 2024 δεν είναι 2023 ούτε στο πεδίο της ανάπτυξης. Η συνέχιση της θετικής πορείας «απαιτεί» πλέον κόπο, ουσιαστικές επενδύσεις, υψηλούς ρυθμούς απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων και γρήγορες διαδικασίες στην απομάκρυνση των γραφειοκρατικών εμποδίων.
Το 2024 δεν είναι 2023 και όσον αφορά στα κοινωνικά επιδόματα. Θα πάμε στην κάλπη των ευρωεκλογών χωρίς… pass, αυτό το ξέρουμε. Και αυτό που μπορούμε να υποπτευτούμε είναι ότι και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης δεν θα έχει «πακέτο» πλην των δεσμεύσεων για το τέλος επιτηδεύματος και τις ασφαλιστικές εισφορές.
