Μέχρι και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ζήλεψε γιατί λέει δεν είμαστε Βέλγιο που λειτούργησε άψογα στην υπόθεση του σκανδάλου στην Ευρωβουλή, που ακούμπησε και εμάς εξαιτίας της εμπλοκής της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ και Αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου. Η αλήθεια όμως ότι τόσο αυτός όσο και οι άλλοι αρχηγοί ποτέ δεν έκαναν κάτι για να γίνουμε Βέλγιο.
Δηλαδή οι πολιτικές ηγεσίες να αφήνουν τα διωκτικά όργανα και τις δικαστικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους, όπως ξέρουν, να μη ζητούν εξαιρέσεις για πολιτικά πρόσωπα, να γίνονται νόμιμες επισυνδέσεις, να μην διαρρέουν τις έρευνες και να μην χρειάζονται άλλους να κάνουν τη δουλειά τους.
Οι βελγικές αρχές έκαναν την δουλειά τους , ανενόχλητες, μήνες τώρα, “άκουσαν” όσα έπρεπε να ακούσουν και την κατάλληλη στιγμή έκαναν…ντού και τους έπιασαν στα πράσα. Ολα αυτά χωρίς να πάρει κανείς είδηση και κυρίως χωρίς κανείς να απαιτεί ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να παρακολουθούνται. Λες και τα σκάνδαλα τα κάνει ο περιπτεράς της γειτονιάς μας. Εμείς αντί να αφήνουμε τις διωκτικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους, τους βάζουμε εμπόδια με αποκορύφωμα ότι βάλαμε με το νέο νόμο Μητσοτάκη τον Πρόεδρο της Βουλής να δίνει την έγκριση για παρακολούθηση πολιτικού.
Τραγικά πράγματα, που έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι δεν πρόκειται να γίνουμε Βέλγιο, πολύ απλά γιατί δεν θέλουμε. Εδώ οι διάφοροι πράκτορες και υποπράκτορες διαρρέουν επιλεκτικά έγγραφα, διοικητές της ΕΥΠ περιφέρονται και αποκαλύπτουν, πολιτικοί αρχηγοί πιέζουν δικαστές και εισαγγελείς και στήνουν σόου στις τηλεοράσεις.
Αποτέλεσμα ποτέ κανείς να μην τιμωρείται και η αίσθηση στους πολίτες να είναι ότι όλοι ίδιοι είναι. Και αυτό είναι κατάντια για τη δημοκρατία μας που δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη της και κυρίως να μην θέλει να μαθαίνει από το λάθη της.
Η ιστορία των υποκλοπών, έρχεται να επιβεβαιώσει πως στη χώρα μας κατά καιρούς φτιάχνουμε τις βιτρίνες του κτιρίου, αλλά όχι τα θεμέλια. Και όσο δεν ενισχύουμε τα θεμέλια το κτίριο της δημοκρατίας μας θα είναι ετοιμόρροπο. Θα μοιάζει ωραίο αλλά θα είναι σάπιο. Και αυτό είναι το επικίνδυνο. Εαν πράγματι θέλουν οι πολιτικές δυνάμεις να αλλάξουν κάτι, ας συμφωνήσουν ας ρωτήσουν πως το κατάφερε το Βέλγιο και ας το αντιγράψουν. Απλά και καθαρά, ρωτάμε: Θέλουν;
