Κατανοώ την ανάγκη του Αλέξη Τσίπρα, να βγει χθες για να απαντήσει στην πρόταση Μητσοτάκη για την ενίσχυση όσων εξαιτίας της περιβόητης προσωπικής διαφοράς δεν πήραν ούτε ένα ευρώ. Καταλαβαίνω ακόμη και την αγωνία του να μιλήσει για τα funds που αυτός έφερε στην ζωή των δανειοληπτών.
Αρα στρατηγικά η κίνησή του να βγει στον Alpha και στον συνάδελφο Αντώνη Σρόιντερ, που δεν του χαρίστηκε για να είμαι ειλικρινής, ήταν ολόσωστη.
Αλλά ο Τσίπρας χθες ήταν κακός. Ηταν κακός όχι μόνο γιατί είπε την αλήθεια, που επιμελώς έκρυβε χρόνια για τους πλειστηριασμούς, ούτε γιατί είπε κάτι που πάγωσαν ακόμη και οι σύντροφοί του, ότι δηλαδή 25.000 πλειστηριασμοί δεν είναι πολλοί. Ηταν κακός γιατί δεν είχε να καταθέσει πειστική πρόταση. Ούτε για το θέμα της προσωπικής διαφοράς, ούτε για το θέμα των πλειστηριασμών. Πρόταση που από τη μια θα ήταν κοστολογημένη και από την άλλη αποδεκτή από τους servises. Οσο καιρό παρακολουθώ τον κ. Τσίπρα στις εμφανίσεις του, ήταν πρώτη φορά που διαπίστωσα ότι είναι κουρασμένος, απογοητευμένος και κυρίως χωρίς να διαθέτει το χάρισμα που τον έκανε προσιτό στον κόσμο. Ολοι έχουν το δικαίωμα στο λάθος. Ανθρώπινα είναι τα παραπάνω. Αλλά μου φάνηκε σαν να ήταν εντελώς απροετοίμαστος και μάλιστα λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, αυτό μπορεί να του κοστίσει πολιτικά. Αυτό που αισθάνθηκα ήταν ότι δεν ήταν ο Τσίπρας εκείνος που είναι έτοιμος για τη μεγάλη αναμέτρηση. Κάπου σαν να θεωρεί ότι το κύμα θα τον πάει μόνο του. Ηταν μια λάθος εικόνα σιγουριάς, και θα την πληρώσει στην κάλπη εάν συνεχίσει με αυτό το μοτίβο.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ο κόσμος δικαιολογημένα, είναι καχύποπτος πρέπει στις εμφανίσεις του να είναι συγκεκριμένος. Και κυρίως ξεκάθαρος. Οταν ανέφερε σε μια αποστροφή του λόγου του, ότι θα αυξηθούν τα έσοδα, ευλόγως έπρεπε να πει από που. Από την φορολογία, από την φορολογία των ισχυρών, από που θα αυξηθούν τα έσοδα για να δώσει εν μια νυκτί πάνω από 15 δις υποσχέσεων.
Να πει πως θα πείσει τα funds να δεχτούν μείωση των κερδών τους. Να κάνει την αυτοκριτική του και να πεί, ότι δεν προστάτευσε τους δανειολήπτες, όπως θα έπρεπε στις συναλλαγές του με τα “κοράκια”. Αν δεν κάνει αυτά το ακροατήριο του θα μικραίνει από ότι θα μεγαλώνει. Κλείνοντας το σχόλιό μου αυτό θα έλεγα ότι χρειάζεται να είναι λιγότερο αλαζόνας. Η άποψή του ότι ο Λαφαζάνης κρίθηκε επειδή το κόμμα του δεν μπήκε στη βουλή, δείχνει μια υπεροψία. Και όταν το κόμμα στο οποίο βρέθηκες από το δακτρυλίδι που σου έδωσε ο Αλαβάνος, για χρόνια δεν έμπαινε στη Βουλή, έπρεπε να είσαι πιο σεμνός. Αν μη τι άλλο…
