Έχουμε ήδη τοποθετηθεί, αρκετές φορές από αυτή τη στήλη, σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην απώλεια του τίτλου της Super League εφέτος. Διότι είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί απώλειας. Τελεία παράγραφος.
Αξίζει ασφαλώς το χειροκρότημα στην ΑΕΚ, η αποτελεσματικότητα της οποίας την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όπου η λέξη “αποτελεσματικότητα“, αναφέρομαι στη λειτουργία όλων των γραμμών, όχι αποκλειστικά της επιθετικής, για τα γκολ.
Αυτά ωστόσο είναι η ουσία του ποδοσφαίρου, καθώς εάν δεν σκοράρεις δεν κερδίζεις. Στη Λεωφόρο το βίωσαν για τα καλά. Στην ΑΕΚ λοιπόν η χρονιά ανήκει στον Στίβεν Τσούμπερ.
Ο MVP της σεζόν για την Ένωση είναι ο Ελβετός, καθώς τα δικά του γκολ χάρισαν πολύτιμες νίκες και καθοριστικούς βαθμούς. Στη Νεάπολη με τον Ιωνικό, με τον Άρη στη Φιλαδέλφεια με δύο γκολ στο τέλος, στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο, στο Βικελίδης με τον Άρη.
Οι δικές του εύστοχες τελικές προσπάθειες βοήθησαν να μην πληρώσει η ομάδα του πολύ σημαντικές απουσίες, όπως αυτές του Λιβάϊ Γκαρσία και του Αραούχο. Αυτός ο ποδοσφαιριστής με την απόδοσή του υπογράμμισε άλλωστε τη διαφορά της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό.
Η ομάδα του Αλμέιδα είχε τον παίκτη που έκανε να μη φαίνονται οι τραυματισμοί και οι απουσίες σημαντικών παικτών, καταφέρνοντας πράγματα ακόμη πιο σημαντικά, την ίδια ώρα που από τον πάγκο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς αντίστοιχο ρόλο είχε ο Ιωαννίδης, ήταν ωστόσο απελπιστικά μόνος.
Διότι στην ΑΕΚ ο Τσούμπερ κάλυπτε με επάρκεια τις απουσίες εξίσου καλών ποδοσφαιριστών, ενώ στον Παναθηναϊκό ο Έλληνας φορ απλώς κάλυπτε τη… δική του απουσία…
