Το ντέρμπι της Λεωφόρου δεν προσέθεσε απλά τρεις βαθμούς στη συγκομιδή της ΑΕΚ. Εκτός της νίκης, στο τέλος του αγώνα ήταν ξεκάθαρη μία πολύ συγκεκριμένη…“δήλωση” των παικτών του Ματίας Αλμέϊδα, όπως αυτή προέκυψε από την εικόνα της ομάδας του και φυσικά το αποτέλεσμα.
Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, η ΑΕΚ παραμένει στο αγωνιστικό επίπεδο που την οδήγησε στην κατάκτηση του περσινού πρωταθλήματος και όποιος θέλει να της πάρει τον τίτλο εφέτος θα πρέπει να ξεπεράσει αρκετά τα δικά του περσινά στάνταρ. Πολύ περισσότερο επειδή η ΑΕΚ το έχει ήδη καταφέρει στη σεζόν που βρίσκεται σε εξέλιξη σε σχέση με τον εαυτό της.
Ενώ λοιπόν άπαντες προέβλεπαν πως μετά την κούραση από το ταξίδι στο Μπράϊτον και με τα προβλήματα κυρίως στην άμυνα να παραμένουν, ο Αλμέϊδα θα προσέγγιζε το ντέρμπι πιο προσεκτικά, ο αργεντινός έκανε ακριβώς το αντίθετο! Τοποθέτησε τους παίκτες αλλά και τις γραμμές σε ρόλο επίθεσης. Πήγε στη Λεωφόρο για να νικήσει και να διεκδικήσει αυτό το στόχο από το πρώτο λεπτό.
Αντιμετώπισε τον αγώνα ως πρόωρο τελικό! Διότι το δύσκολο πρόγραμμα της ΑΕΚ δεν επέτρεπε άλλο κακό αποτέλεσμα.
Η εμβόλιμη αγωνιστική φέρνει μπροστά της τον Ατρόμητο την Πέμπτη (28/09), τη Δευτέρα (2/10) ταξιδεύει στην Κρήτη για να παίξει με τον ΟΦΗ, τρεις ημέρες μετά υποδέχεται τον Άγιαξ (5/10) και ακολουθεί η διακοπή.
Στην επιστροφή στη δράση πάντως από τις 22 Οκτωβρίου η σειρά των αγώνων είναι: Αστέρας Τρίπολης εκτός, Μαρσέϊγ εκτός, ΠΑΟΚ στη Φιλαδέλφεια. Διόλου απλό πρόγραμμα, πολύ περισσότερο εάν θα υπήρχε και μουρμούρα ενδεχόμενης ήττας από τον Παναθηναϊκό, μετά τις ισοπαλίες με Πανσερραϊκό και Ολυμπιακό, εντός έδρας και οι δύο.
Για να πετύχει το στόχο δεν δίστασε λοιπόν ο Αλμέϊδα να πάρει ρίσκα, αφήνοντας στον πάγκο τους Σιμάνσκι και Γιόνσον και να ξεκινήσει στο κέντρο με τους Γαλανόπουλο- Πινέδα. Και αυτή η απόφαση του απέφερε την εικόνα κυριαρχίας, σε τέτοιο ντέρμπι, στην έδρα του αντιπάλου.
Και μάλιστα όχι απλά δεν πτοήθηκε από το γεγονός ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ πολύ νωρίς, αλλά αυτή η συνθήκη λειτούργησε υπέρ των φιλοξενούμενων.
Το είπε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ότι το χειρότερο διάστημα του Παναθηναϊκού ήταν από το δικό του γκολ μέχρι την ισοφάριση της ΑΕΚ, η οποία έδειχνε πως ήταν θέμα χρόνου να την καταφέρει, καθώς οι επισκέψεις της στην περιοχή, οι τελικές προσπάθειες και οι μεγάλες ευκαιρίες διαδέχονταν η μία την άλλη.
Η ποιότητα του Πινέδα, στο καλύτερο παιχνίδι του στην Ελλάδα, ξεπερνάει κατά πολύ τα εγχώρια δεδομένα, την ώρα που ο Τσούμπερ έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των μεγάλων αγώνων. Η άνεση με την οποία τοποθετείται και η αμεσότητα των αποφάσεών του τον καθιστούν καθοριστικό στα σχέδια του προπονητή.
Ο ελβετός διέλυσε μαζί με τον Λιβάϊ Γκαρσία την “πράσινη” άμυνα και σε επίπεδα δημιουργίας και εκτέλεσης ήταν άριστος.
Μπορεί κανείς να πει πολλά για όλους τους παίκτες, όπως η αποτελεσματικότητα του Σιμάνσκι στο ρόλο του κεντρικού αμυντικού στην Αγγλία και στη Λεωφόρο, όταν πέρασε ως αλλαγή. Πιο σημαντικό πάντως από όλα είναι το μυαλό και η νοοτροπία του προπονητή.
Η δήλωση που έκανε μετά τη νίκη στη συνέντευξη τύπου: “Εγώ λέω πάντα στους παίκτες να το διασκεδάζουν γιατί τα τηλέφωνα τελειώνουν γρήγορα. Όσο έπαιζα ήμουν όμορφος, ψηλός και με γαλάζια μάτια, όπως βλέπετε αυτό δεν ισχύει“, επιβεβαίωσε ότι η δική του παρουσία έχει αλλάξει καθοριστικά τον τρόπο σκέψης στα αποδυτήρια.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πέτυχε δύο συνεχόμενες νίκες εκτός έδρας, σε Ευρώπη και Ελλάδα, κόντρα στις ομάδες που μπορούσες να πεις πως για διαφορετικούς λόγους ήταν φαβορί απέναντί της.
Σίγουρα η αγγλική, λόγω της εκπληκτικής εικόνας της εδώ και μεγάλο διάστημα και ο Παναθηναϊκός που την περίμενε στη Λεωφόρο την ώρα που παρουσιάζεται ανεβασμένος χάρη στις μεταγραφές, αλλά και τη νίκη επί της Βιγιαρεάλ.
Αυτό κάνει τους παίκτες του να βγαίνουν νικητές στις αποστολές που αναλαμβάνει ο καθένας, όπως συνέβη με το Κάλενς στο ντεμπούτο του. Έχοντας στα πόδια ελάχιστες προπονήσεις, έδεσε παρόλα αυτά με τον Μήτογλου και την υπόλοιπη ομάδα λες και έπαιζε χρόνια μαζί τους.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός έδειξε για ακόμη μία φορά πόσο δυσκολεύεται να διαχειριστεί τις εις βάρος του καταστάσεις. Σε μία κακή βραδιά αρκετών παικτών, αλλά και του προπονητή, το γεγονός ότι προηγήθηκε στο σκορ λειτούργησε ανασταλτικά!
Επίσης, κόντρα στην ομάδα που επιλέγει την υψηλή ένταση, δεν φάνηκε αποδοτικό να παίξουν ταυτόχρονα Βιλένα, Μπερνάρ και Τζούρισιτς. Ούτε βοήθησε το γεγονός ότι ο Βιλένα έμεινε έως το τέλος στο παιχνίδι, ενώ ο Μαντσίνι έγινε αλλαγή αφήνοντας άδεια την αριστερή πλευρά, παρά την επιλογή του 4-4-2, με Ιωαννίδη και Σπόραρ ταυτόχρονα στην ενδεκάδα.
Η κακή βραδιά του Παναθηναϊκού αποτυπώθηκε σε πάρα πολλές στιγμές, πιο ξεκάθαρα ωστόσο σε δύο σημεία.
Σε μία φάση στο δεύτερο ημίχρονο που ο Μπρινιόλι κρατάει τη μπάλα χωρίς πίεση στην περιοχή του και την πετάει στην τύχη διαγώνια μπροστά, στη λογική να την ξεφορτωθεί (!), με την ΑΕΚ να βγάζει επικίνδυνη αντεπίθεση, η οποία κατέληξε και σε ευκαιρία!
Όπως και στο 90ο λεπτό και 30 δεύτερα ακριβώς, όταν ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα για τα 5 λεπτά των καθυστερήσεων και οι παίκτες των γηπεδούχων έπαιζαν στο κέντρο παράλληλες πάσες, χωρίς βιασύνη, λες και ήταν εκείνοι μπροστά στο σκορ!
Το ίδιο…πάγωμα διέκρινες όταν ο Βιλένα πήγε στο τέλος να εκτελέσει από δεξιά κόρνερ. Κατευθυνόταν προς τη γωνία με τον αργό ρυθμό του ποδοσφαιριστή η ομάδα του οποίου κερδίζει! Υπάρχει άραγε κάτι που δεν έχουν καταλάβει κάποιοι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού; Το σκορ πάντως δεν μπορεί να μη το γνώριζαν…
