Ειλικρινά δεν ξέρω μερικές φορές τι συμβαίνει με τους ανθρώπους της Δικαιοσύνης όταν φτάνουν στην Ανώτατη βαθμίδα της. Διότι με τις αποφάσεις που έχουν λάβει κατά καιρούς αναρωτιέμαι εάν τελικά έχουν επαφή με την κοινωνία. Θυμάμαι ακόμη τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας τα χρόνια του Μνημονίου, που έκριναν συνταγματικές τις απόψεις των δανειστών που έγιναν νόμοι του Κράτους, με τους οποίους κόπηκαν τα δώρα και τα επιδόματα αδείας. Έκριναν συνταγματικό το Νόμο Κατρούγκαλου, και μια σειρά από άλλες αποφάσεις που γονάτισαν τον ελληνικό λαό.
Ήρθαν λοιπόν χθες οι ανώτατοι δικαστές, οι άνθρωποι πάνω στους οποίους ακουμπά ο Έλληνας για να βρει κάτι από το δίκιο του και έκριναν με πλειοψηφία μάλιστα 56-9 , ότι είναι δίκαιο να μπορούν οι sevises οι άνθρωποι που διαχειρίζονται δηλαδή τα δάνεια που έχουν πάει στα funds να μπορούν να βγάζουν στο σφυρί τις περιουσίες των πολιτών που καθυστερούν τις δόσεις των στεγαστικών τους δανείων.
Δηλαδή δεν φτάνει που οι κυβερνώντες έδωσαν τα σπίτια των πολιτών για ένα πινάκιο φακής στα “κοράκια” τώρα τους δίνουν και το δικαίωμα να τους παίρνουν τα σπίτια ακόμη και εάν είναι η πρώτη τους κατοικία και το μοναδικό τους περιουσιακό στοιχείο.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους μπαταχτσήδες. Αλλά σε αυτούς που έχουν ένα σπίτι και επειδή τους άλλαξε η Πολιτεία τους όρους ζωής βάση των οποίων είχαν πάρει το δάνειο, τους τιμωρεί και από πάνω η δικαιοσύνη , ο Αρειος Πάγος, στο να έχουν το δικαίωμα οι περιβόητοι διαχειριστές να τους το παίρνουν.
Και αναρωτιέμαι έχουν επαφή με την πραγματικότητα αυτή που λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις; Θεωρούν δίκαια αυτά που αποφασίζουν για την κοινωνία;
Ασε δε την υποκρισία των κομμάτων κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, που αφού άφησαν με δικό τους Νόμο τα funds να πάρουν τα δάνεια των πολιτών κόκκινα και πράσινα, δεν τους έδωσαν καν το δικαίωμα να τα πάρουν στην ίδια τιμή που τα…χάρισαν στα funds. Η υποκρισία τους όταν τους ακούω είναι εξοργιστική.
Αυτό βέβαια δεν αποτελεί άλλοθι για τη σημερινή κυβέρνηση. Που πρέπει να προστατέψει αυτούς που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Οχι όλους το ξαναλέμε. Αυτούς που πραγματικά πρέπει. Η τεχνογνωσία για να τους βρουν υπάρχει. Με ένα νόμο και ένα άρθρο όπως έλεγε κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι έρχεται…τσουνάμι μεγάλο. Χειρότερο από αυτό της ακρίβειας. Και εάν σκάσει στα χέρια τους, τότε δεν θα μαζεύεται με τίποτε. Ας πράξουν ότι δεν έπραξε ο Αρειος Πάγος και ας προστατέψουν τις περιουσίες των αδυνάμων. Ελπίζω ο κ. Μητσοτάκης να το ακούει…
